Ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέας Γεωργίου, ανώτερο στέλεχος του ΔΝΤ, παραμένει στη θέση του, παρά την εισαγγελική δίωξη σε βάρος του
Επιστολές αγωνίας και εκπομπές σημάτων SOS προς την τότε κυβέρνηση την κρίσιμη περίοδο: «Εχουν κρυφές συνεννοήσεις με το εξωτερικό – Μας θέλουν σφραγίδες νομιμοποίησης και λέμε ΟΧΙ…» Απίστευτα και αδιανόητα για κράτος με στοιχειώδεις νόμιμες λειτουργίες αποκαλύπτονται ως συμβάντα στη διαβόητη ΕΛΣΤΑΤ
Του ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ
Η «Κ.Ε.» φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα έγγραφα που είχαν τεθεί υπόψη της κυβέρνησης και αποκάλυπταν μεθοδεύσεις που κατέτειναν εντέλει στην αυθαίρετη εγγραφή του «τελικού» ελλείμματος, ύψους 15,8% που χρειάζονταν οι ξένοι τον Νοέμβριο του 2010, ώστε να εγκαταστήσουν στην Αθήνα τη δική τους «κυβέρνηση» με τους Τόμσεν, Μαζούχ και Μορς.
Τα έγγραφα φέρουν την υπογραφή του αντιπροέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Νικόλαου Λογοθέτη. Τα παρέλαβε ο τότε γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών κ. Πλασκοβίτης και δεν έκανε τίποτα, παρά τις φοβερές καταγγελίες για κρυφή συνεννόηση με το εξωτερικό, ώστε να δημιουργηθούν προσχήματα για την οικονομική κατάληψη της χώρας.
Στα έγγραφα αποκαλύπτεται και περίεργη εμπλοκή του δικηγόρου Αθανάσιου Τσεβά, υιού του γνωστότατου και μακαρίτη σήμερα εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Δημ. Τσεβά.
(Είναι ο εισαγγελέας που είχε ξεκινήσει με παραγγελία-βόμβα το ξήλωμα της αυτοκρατορίας Κοσκωτά το 1988. Ο εισαγγελέας αυτός είχε πρωταγωνιστήσει έντονα στην αποκάλυψη αυτού του σκανδάλου και άλλων σημαντικών της εποχής του και αιφνιδίως πέθανε. Η οικογένειά του είχε εκδηλώσει ερωτηματικά για τον αιφνίδιο θάνατο αλλά και για την έφοδο που είχε κάνει στο σπίτι, πριν ακόμα πάρουν τον νεκρό, κλιμάκιο της ΕΥΠ το οποίο πήρε μαζί του σημαντικά έγγραφα και ένα «έτοιμο σημαντικό δημιουργία» πόρισμα το οποίο και εξαφανίστηκε…)
Ο αντιπρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ αναφέρεται με έντονο τρόπο στον υιό Τσεβά, τον οποίο παρουσιάζει στην καταγγελία του προς την τότε κυβέρνηση ως «νομιμοποιητή» των ενεργειών του κατηγορούμενου και σήμερα πολύ σοβαρά προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ, Γεωργίου.
Οι επιστολές του αντιπροέδρου προς τον αρμόδιο της κυβέρνησης έχουν φοβερό περιεχόμενο και αυτό αποκτά άλλη διάσταση καθώς «νομιμοποιήθηκαν μένοντας αναπάντητες, ότι οι επιστολές είχαν θεσμικό χαρακτήρα…».
Η ΕΛΣΤΑΤ ξεκίνησε τη λειτουργία της στις αρχές Αυγούστου του 2010. Εκεί διορίστηκαν πρόσωπα που είχαν γνώσεις αλλά και γνωριμίες με μέλη της τότε κυβέρνησης.
Προφανώς λόγω των γνωριμιών με μέλη της τότε κυβέρνησης αλλά και με την οικογένεια Παπανδρέου πίστευαν ότι θα είναι απλές «σφραγίδες» και θα έβαζαν την υπογραφή τους στις «παραγγελιές» θανάτου της ελληνικής οικονομίας για να μπει στην Αθήνα η τρόικα και να αρχίσει το ξεπούλημα που ζούμε σήμερα.
«Μας θέλετε απλές σφραγίδες να υπογράφουμε τις παράνομες ενέργειες» αναφέρει σαφώς ο αντιπρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ στην αλληλογραφία που αποκαλύπτουμε σήμερα.
Η επιστημονική πλειοψηφία δεν υπέγραφε.
Και έμενε μόνος ο πρόεδρος Γεωργίου με επιστημονική διάκριση στο… παγκράτιον, όπως καταγγέλλουν οι κ.κ. Λογοθέτης και Γεωργαντά.
Για να μην του ξεφύγουν οι «σφραγίδες» διόρισε «αντί του προέδρου» όταν λείπει, μια υπάλληλο της ΕΛΣΤΑΤ και ζήτησε από τον υιό Τσεβά νομική κάλυψη ξεσηκώνοντας έντονες διαμαρτυρίες και προκαλώντας τη σύνταξη ενός εξαιρετικά επιθετικού εναντίον Τσεβά εγγράφου του νόμιμου αντιπροέδρου.
Η αλληλογραφία διαμαρτυριών άρχισε πριν κλείσει 40 ημέρες λειτουργίας η ΕΛΤΑΤ και αναφέρεται σε «κόλπα» αύξησης του ελλείμματος με τα περίφημα σουάπ και σε κρυφές συνεννοήσεις με το εξωτερικό για δημιουργία «κακής εικόνας για την Ελλάδα».
Τότε ακριβώς εκτινάχθηκε και το έλλειμμα, καταργήθηκε η ΕΛΣΤΑΤ και καταλήφθηκε οικονομικά η Αθήνα.
Η σύνδεση γεγονότων, προσώπων και στόχων φαίνεται καθαρά από τα πέντε έγγραφα που φέρνει σήμερα η «Κ.Ε.» στη δημοσιότητα
ΕΓΓΡΑΦΟ 1, 10/10/2010
«…Αγαπητέ κ. Πλασκοβίτη,
Σας αποστέλλω το παρόν e-mail ανταποκρινόμενος στην από 7.10.2010 επιθυμία σας να σας ενημερώσω για την έκβαση της 8.10.2010 συνεδρίασης του συμβουλίου της ΕΛΣΤΑΤ. Υπόσχομαι μάλιστα ότι το τρέχον e-mail (με τα επισυναπτόμενά του) είναι το τελευταίο που σας στέλνω σχετικά με τα απρόβλεπτα προβλήματα που προέκυψαν λόγω της ανεκδιήγητης στάσης του κ. Γεωργίου, καθ’ όσον πιστεύω ότι υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά, παραγωγικά και λιγότερο ψυχοφθόρα θέματα να ασχοληθώ από το να προσπαθώ μάταια να πείσω τον κ. Γεωργίου ότι η Βουλή των Ελλήνων, μου έκανε την τιμή να εγκρίνει την επιλογή μου ως αντιπροέδρου της ΕΛΣΤΑΤ, όχι για να αποτελώ απλά και μόνο μια «σφραγίδα» για τις όποιες (λανθασμένες ή ακόμη και παράνομες) εντολές του, αλλά για να συνεισφέρω όπως μπορώ με την εμπειρία & εξειδίκευσή μου και να βοηθήσω «την Αρχή να κάνει τις όποιες αλλαγές χρειάζεται, για να είναι μια σύγχρονη Στατιστική Αρχή, όπως στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης» (απόσπασμα ομιλίας του κ. Παπακωνσταντίνου στις 22/7/2010 στην ΕΛΣΤΑΤ).
Στην έναρξη της συνεδρίασης, η κ. Γεωργαντά, πολύ ευγενικά και πολιτισμένα, πρότεινε την ψήφιση πρότασης που «να επιτρέπει τη συζήτηση και ψήφιση επί οποιουδήποτε θέματος ήθελε προταθεί από μέλος του συμβουλίου»…
…Οπως όμως είχα προβλέψει, ο κ. Γεωργίου αρνήθηκε κάθετα ακόμη και τη συζήτηση επί της πρότασης της κ. Γεωργαντά, επικαλούμενος τη συνήθη δικαιολογία ότι η ημερησία διάταξη ορίζεται από τον πρόεδρο.
Σε αυτό το σημείο παρενέβην εγώ τονίζοντας ότι ο πρόεδρος συνεχίζει να παραβιάζει τον Κώδικα Διοικητικών Διαδικασιών και συγκεκριμένα το άρθρο 14, παράγραφο 8, του Νόμου 2690/1999 ΦΕΚ 45 Α’…
…Στο σημείο αυτό ο κ. Γεωργίου κάλεσε στη συνεδρίαση (χωρίς προηγούμενη ενημέρωσή μας) κάποιον κ. Αθανάσιο Δ. Τσεβά (ο οποίος μάλλον περίμενε στο γραφείο του προέδρου), τον οποίο μας παρουσίασε ως δικηγόρο και καθηγητή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου (εκ των υστέρων μάθαμε ότι ο κ. Τσεβάς είναι λέκτορας, αλλά όχι καθηγητής, με ειδίκευση στα θέματα Επικοινωνίας και ΜΜΕ).
Η πρώτη δήλωση του κ. Τσεβά ήταν ότι η παράγραφος 8 του άρθρου 14 του Ν.2690 «εννοεί» ότι, για τη σύνταξη της ημερήσιας διάταξης, «ο πρόεδρος λαμβάνει μεν υπόψη του και απόψεις των μελών αλλά μπορεί και να μην αποδεχθεί καμία! Κάθε φορά!».
Κατανοώντας πλέον την προφανώς μεροληπτική στάση του κ. Τσεβά, του ζήτησα τη γνώμη του για την κατάφωρη παραβίαση εκ μέρους του κ. Γεωργίου του Αρθρου 13 («Λειτουργία της ΕΛΣΤΑΤ»), παρ. 2 του Ν.3832/2010 που προβλέπει ότι «Εάν απουσιάζει ή κωλύεται ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, ο αντιπρόεδρος ασκεί χρέη προέδρου» -αν θυμάστε, ο κ. Γεωργίου είχε αναθέσει σε συγκεκριμένη υπάλληλο της ΕΛΣΤΑΤ το συντονισμό λειτουργίας όλων των υπηρεσιακών μονάδων της ΕΛΣΤΑΤ κατά το διάστημα απουσίας του! (περιττό να αναφέρω τη μεγάλη έκπληξη των υπολοίπων μελών για την αυθαιρεσία αυτή).
Η «γνωμάτευση» του κ. Τσεβά ήταν ότι το άρθρο 13 (με τον τίτλο «Λειτουργία της ΕΛΣΤΑΤ») αφορά μόνο την περίπτωση των συνεδριάσεων του Συμβουλίου και όχι τη λειτουργία των υπηρεσιακών μονάδων!!
Στο σημείο αυτό υπήρξε μια εντονότατη αντίδραση και αντιπαράθεση μεταξύ ορισμένων μελών του Συμβουλίου και του κ. Τσεβά, ο οποίος σύντομα επέλεξε να αποχωρήσει αρνούμενος να δεσμευθεί ότι θα μας στείλει εγγράφως τις «γνωματεύσεις» του και τα στοιχεία του (τηλέφωνα επαφής, επαγγελματική ιδιότητα, διεύθυνση γραφείου κ.λπ.) όπως επανειλημμένως του ζητήθηκε. Η συνεδρίαση του Συμβουλίου συνεχίστηκε με αρκετές αντιπαραθέσεις…».
ΕΓΓΡΑΦΟ 2, 06/10/2010
«Αγαπητέ κ. Πλασκοβίτη,
Σας αποστέλλω το παρόν e-mail καθ’ όσον η κατάσταση με τον κ. Γεωργίου («πρόεδρος» της ΕΛΣΤΑΤ) έχει γίνει αφόρητη και έχει φθάσει να είναι πλέον ανεξέλεγκτη. Εκανα υπομονή μέχρι τώρα, μόνο επειδή μου το είχατε ζητήσει εσείς -αν θυμάστε ήταν την ημέρα της τελευταίας συνεδρίασης του Συμβουλίου (20/09/2010) στην οποία (συνεδρίαση) αποφάσισα να παραμείνω, παρ’ όλο που θα μπορούσα να φύγω και με αυτόν τον τρόπο να την ακυρώσω (για μη απαρτία), μια και δύο άλλα μέλη του Συμβουλίου είχαν αποφασίσει να μη συμμετάσχουν. Ηλπιζα όμως σε μια αλλαγή της στάσης του, κάτι που δεν έχει προκύψει ακόμη -το αντίθετο μάλιστα.
Δεν ξέρω από ποια πηγή λαμβάνει την υποστήριξη που χρειάζεται για να προβεί σε όλες αυτές τις ακατανόητες, εξοργιστικές αλλά και παράνομες ενέργειές του (πολλές από τις οποίες ήλπιζα να σας εξηγήσω λεπτομερώς στη μεταξύ μας προσωπική συνάντηση που μου υποσχεθήκατε) αλλά, όποια και να είναι, δεν είναι δυνατόν να υπερβαίνει σε δύναμη την πηγή που του έκανε την τιμή να τον εγκρίνει ως πρόεδρο και άλλους τρεις ως μέλη -τη Βουλή των Ελλήνων.
Και ακριβώς στη Βουλή των Ελλήνων σκοπεύω πλέον να αποταθώ, εγώ μαζί με τους άλλους δύο επιλεγμένους (από την ίδια Βουλή) συναδέλφους. Ακριβώς επειδή η κατάσταση είναι πλέον πραγματικά εκτός ελέγχου!
Το λέω αυτό διότι σήμερα ενημερώθηκα για την τελευταία εξοργιστική και παράνομη ενέργειά του που πραγματικά δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι, ακόμη και αυτός, θα την έκανε: έχει υπογράψει «επίσημη απόφαση» (με Αριθμό Πρωτοκόλλου 216) με την οποία «ορίζει» την κυρία Ξενάκη (μια κυρία που ο ίδιος αναβάθμισε σε γενική διευθύντρια Στατιστικών Ερευνών, στη θέση του κ. Τζουγά, χωρίς καν διαβούλευση με τα υπόλοιπα μέλη του Συμβουλίου), ως το πρόσωπο που θα «αντικαθιστά τον πρόεδρο σε περίπτωση απουσίας ή κωλύματος» σύμφωνα, δήθεν, με το άρθρο 14 του Ν. 3832!!
Και εγώ που νόμιζα ότι ο αντιπρόεδρος είναι αυτός που έχει αυτή την ευθύνη σύμφωνα με το άρθρο 13, παρ. 2 του ιδίου νόμου!!!…».
ΕΓΓΡΑΦΟ 3, 20/9/2014
«…Στο έγγραφο («Ενημερωτικό Σημείωμα προς Μέλη Δ.Σ.») ανακοινώνω για πολλοστή φορά στους συναδέλφους του Συμβουλίου την επιθυμία μου (που ήταν και επιθυμία και άλλων μελών του Συμβουλίου) να συζητηθούν 4 επείγοντα θέματα, τα τρία πρώτα εκ των οποίων είχα προσπαθήσει να τα φέρω εκτάκτως προς συζήτηση πριν 12 ημέρες, συγκεκριμένα την ημέρα της αρνητικής δήλωσης του κ. Radermacher στο Bloomberg. Περιττό να σας πω ότι τα 4 θέματα, στα οποία για να γλιτώσουμε χρόνο είχα προσθέσει και σχετικά ψηφίσματα (βλ. επισυναπτ. «Ψηφίσματα – Θέματα έκτακτης Συνεδρίασης»), δεν συζητήθηκαν ούτε και στη χθεσινή συνεδρίαση, λόγω άρνησης του προέδρου.
Εν αναμονή λοιπόν της συνάντησής μας,
Είμαι στη διάθεσή σας για οποιεσδήποτε περαιτέρω διευκρινίσεις…».
ΕΓΓΡΑΦΟ 4, 19/9/2010
«…Αγαπητοί συνάδελφοι,
Αυτή είναι η τελευταία προσπάθεια (πολλών προσπαθειών μου μέχρι τώρα) να εκλογικεύσω τη διαδικασία λειτουργίας του 7μελούς Συμβουλίου, ως «Συμβούλιο» και ως «Μέλη», καθ’ όσον τελικά δεν βλέπω να συνάδει με αυτό που νόμισα ότι ίσχυε όταν επιλέχθηκα αξιοκρατικά από τη Βουλή μαζί με άλλους 3 συναδέλφους πριν σχεδόν 3 μήνες. Η εντύπωση που είχα πάρει τότε ήταν το ότι δεν επιλεχθήκαμε για να είμαστε απλά και μόνο «σφραγίδες», αλλά αυτό ακριβώς φαίνεται να είμαστε προς το παρόν…».
Via : www.enet.gr
