Το πακέτο λύσης και το άλλοθι που προσφέρουν στους βουλευτές, Σαμαράς και Βενιζέλος, για να εγκαταλείψουν τον Φώτη Κουβέλη. Ο ρόλος του Σταύρου Θεοδωράκη
Με το πολιτικό σκηνικό να φλέγεται, τον χρόνο να εξαντλείται και τα περιθώρια ελιγμών ασφυκτικά και με το στόχο των 180 βουλευτών να παραμένει μακρινός τα κόμματα της συγκυβέρνησης αναζητούν πλέον «ανορθόδοξες» πολιτικές λύσεις. Σε αυτό το πλαίσιο βασίστηκε άλλωστε και η πρόταση του πρωθυπουργού για ορισμό ημερομηνίας εκλογών στα τέλη του 2015, η οποία «πάτησε» πάνω στο κείμενο των οκτώ.
Του Χρήστου Φράγκου
Η πολιτική που επέλεξαν τόσο ο Αντώνης Σαμαράς όσο και ο Βαγγέλης Βενιζέλος είναι προφανές ότι δεν στοχεύουν σε μια επί τους ουσίας συναίνεση με άλλους κομματικούς οργανισμούς, αλλά σε ευκαιριακές προσαρτήσεις βουλευτών. Με το σενάριο της συναίνεσης καμένο εν τη γενέση του τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού θέτουν πλέον σε εφαρμογή το plan B, το οποίο περίγραψε αλλά δεν ανέδειξε στο διάγγελμά του ο Αντώνης Σαμαράς.
Αυτό συνοψίζεται στην προσπάθεια διάσπασης της Δημοκρατικής Αριστεράς, του Φώτη Κουβέλη, με πρωτοβουλίες, όπως αυτή της υιοθέτησης του κειμένου των οκτώ, διεύρυνση του κυβερνητικού σχήματος και ανάδειξη του Ποταμιού ως «λύση» για την είσοδο κεντροαριστερών στελεχών στη Βουλή, σε ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών.
Το πακέτο λύσης που προτείνουν οι κκ Αντώνης Σαμαράς και Βαγγέλης Βενιζέλος προς του βουλευτές της κεντροαριστεράς συνοψίζεται στην υποργοποίηση τους και εν συνεχεία στην ένταξή τους είτε στο ΠΑΣΟΚ, είτε στο Ποτάμι ώστε να επανεκλεγούν στη Βουλή. Με αυτό τον τρόπο επιχειρούν να απαντήσουν στα ερωτήματα για την επόμενη ημέρα και να εκμαιεύσουν συναίνεση για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας και να κερδίσουν παράταση ζωής για την ασθμαίνουσα συγκυβέρνηση.
Ο Φώτης Κουβέλης έχοντας αναγνωρίσει τη στόχευση και τις μεθοδεύσεις έχει επιλέξει από νωρίς να ξεκαθαρίσει τη στάση του, αρνούμενος να συναινέσει σε οποιαδήποτε λύση και τασσόμενος στο πλευρό του ΣΥΡΙΖΑ, επιλέγοντας τις εκλογές ως λύση-διέξοδο για το πολιτικό σύστημα.
Ο Αντώνης Σαμαράς θα χρησιμοποιήσει ως μέσω πειθούς και την απόφαση του EFSF για απόσυρση των κεφαλαίων 10,9 δισ. του ΤΧΣ μετά τη λήξη της παράτασης του προγράμματος στις 28 Φεβρουαρίου, εφόσον δεν υπάρχει νεότερη συμφωνία. Με αυτό τον τρόπο δίνει άλλοθι «εθνικής σωτηρίας» στους βουλευτές ώστε να αποδεσμευτούν από κομματικές γραμμές και να ψηφίσουν κατά συνείδηση.
Via : www.sofokleousin.gr
