Το περίπτερο της γκαλερί «Serpentine» στο Λονδίνο. Εργο του ίδιου
επιμέλεια: ΜΑΤΙΝΑ ΡΑΣΣΙΑ
Η ικανότητα του Τόγιο Ιτο, να εμπλουτίζει τα αρχιτεκτονικά του σχέδια με μια πνευματική και ποιητική διάσταση, αναγνωρίστηκε από την κριτική επιτροπή για να του απονεμηθεί το βραβείο Πίτσκερ 2013, που είναι το Νόμπελ της Αρχιτεκτονικής. Ο Ιτο είναι ο έκτος Ιάπωνας που κερδίζει την υψίστη αυτή διάκριση μετά τον Κένζο Τάνγκε (1987), τον Φουμιχίκο Μακ (1993), τον Ταντάο Αντο (1995) και το δίδυμο Καζούγιο Σετζίμα και Ρούε Νισιζάου (2010).
Συνυποψήφιοί του ήταν ο γνωστός Αμερικανός από το ΜΙΤ και το Κέιμπριτζ, Στιβ Χολ, τον οποίο θεωρούσαν πολλοί ως φαβορί, και ο γνωστός μας από τα ολυμπιακά έργα στην Αθήνα Σαντιάγκο Καλατράβα. Ο 71χρονος σήμερα Τόγιο Ιτο, πολυβραβευμένος και διάσημος, έχει δημιουργήσει εξαιρετική αρχιτεκτονική. Στα 40 χρόνια της καριέρας του έχει σχεδιάσει ένα μεγάλο εύρος έργων: βιβλιοθήκες, σπίτια, πάρκα, θέατρα, καταστήματα, κτήρια γραφείων και περίπτερα. Κάθε φορά προσπαθούσε να κατασκευάσει κάτι ξεχωριστό μελετώντας και αναλύοντας τα στοιχεία της κάθε περιοχής, γι’ αυτό δεν θα δεις τα έργα του να επαναλαμβάνονται.
Εχει το μοναδικό ταλέντο να κάνει κάθε φορά μια νέα ανακάλυψη. Εχει δημιουργήσει αρχιτεκτονικές «γλώσσες» που σταδιακά τελειοποίησε, συνθέτοντας μια αρχιτεκτονική η οποία χαρακτηρίζεται από καθαρότητα και εφευρετικότητα. Τα έργα του δεν είναι μινιμαλιστικά όπως θα περίμενε κανείς από μια ιαπωνική αρχιτεκτονική. Χρησιμοποιεί τυποποιημένα κατασκευαστικά υλικά δημιουργώντας συνήθως ελαφριές κατασκευές. Τα κτήριά του είναι συνήθως από οπλισμένο σκυρόδεμα. Χρησιμοποιεί επίσης σωλήνες, διάτρητα αλουμίνια αλλά και υφάσματα. Επιπλέον μεταχειρίζεται την τεχνολογία, αλλά σε ισορροπία με τις παραδοσιακές τεχνικές. Αποτέλεσμα της υψηλής ικανότητάς του είναι να κατασκευάζει πολύπλοκα έργα, τα οποία όμως εκπέμπουν ηρεμία.
Μερικά από τα κτήριά του έχουν δημιουργήσει μια καινοτόμο αρχιτεκτονική και έχουν εμπλουτίσει την ορολογία της σημερινής Αρχιτεκτονικής, όπως είναι το περίπτερο που έφτιαξε στην Μπριζ το 2002 και το κτήριο των καταστημάτων Tod’s το 2004, όπου η όψη του κτηρίου, το «δέρμα του» είναι και ο φέρων οργανισμός του. Το ιδιαίτερο στην περίπτωσή του είναι ότι καινοτομεί με βάση παραδοσιακά υλικά, τοποθετημένα όμως με μη συμβατούς τρόπους. Για παράδειγμα στη Σιγκαπούρη σχεδίασε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο, το Βιβοσίτι, από τα πιο ευχάριστα στο κέντρο της πόλης, απ’ όπου μπορείς να πάρεις το τελεφερίκ για να πας στο απέναντι νησάκι. Επιπλέον έχει φτιάξει έργα εκμεταλλευόμενος εφευρέσεις της τεχνολογίας, όπως τον Πύργο των Ανέμων της Γιοκοχάμα. Συνθέτει τις δομές και το χώρο δημιουργώντας μια ευχάριστη ατμόσφαιρα με ευαισθησία στον περιβάλλοντα χώρο, προσφέροντας στην αρχιτεκτονική του μια ποιητική και πνευματική διάσταση.
Ο ίδιος, όταν του κοινοποιήθηκε η βράβευση με το Πρίτσκερ τη Δευτέρα, δήλωσε ότι, κάθε φορά που ολοκληρώνει το σχεδιασμό ενός κτηρίου, «έχω την οδυνηρή επίγνωση της ανεπάρκειάς μου, η οποία μετατρέπεται σε ενέργεια και πρόκληση για το επόμενο έργο μου. Επομένως, ποτέ δεν θα διορθώσω το αρχιτεκτονικό στιλ μου και ποτέ δεν θα είμαι ικανοποιημένος με τα έργα μου».
Η τελετή απονομής του βραβείου θα γίνει στις 29 Μαΐου στη βιβλιοθήκη του Τζον Κένεντι και στο Μουσείο της Βοστόνης στη Μασαχουσέτη.
Via : www.enet.gr
