του Γιάννη Σιδέρη
Εκόντες άκοντες έτρεξαν να οι κυβερνητικοί να διαψεύσουν τον κ. Μέργο που προανήγγειλε την περαιτέρω εξαΰλωση του κατώτατου μισθού, εν ευθέτω χρόνο. Δεν συνέβαλαν καθόλου στον καθησυχασμό μας, όπως δεν πρόσφερε και ο εκπρόσωπος του Ολι Ρεν, που «διευκρίνισε» ότι «ο κατώτατος μισθός θα αναθεωρηθεί το πρώτο τρίμηνο του 2014, και σκοπός της αναθεώρησης, είναι να υπάρξει αλλαγή του κατώτατου μισθού ….. στη βάση μιας δομημένης ανάλυσης για τις εξελίξεις στην αγορά εργασίας».
Δεν χρειάζεται κανείς οικονομικές περγαμηνές …Βαρουφάκη για να προβλέψει ότι η αναθεώρηση θα είναι προς τα κάτω. Μας προϊδεάζει η χθεσινή ημέρα καθώς ο μισθός ορίζεται όχι μόνο από την υποτιθέμενη αύξηση της ανάπτυξης αλλά και από τις εξελίξεις στην αγορά εργασίας: Η ανεργία σύμφωνα με τη Στατιστική Αρχή έφτασε το 27% το Νοέμβριο του ’12! Την ίδια μέρα δημοσιοποιήθηκε ζοφώδης πρόβλεψη του ΚΕΠΕ που έκανε λόγο αύξηση του ποσοστού της στο 30% μέσα στο ‘13. Δυσοίωνη η πρόβλεψη που συνδυάζεται με την εκτίμηση ότι η συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας θα συνεχιστεί καθ΄ όλη τη διάρκεια του έτους, τινάσσοντας στον αέρα τα φληναφήματα των κυβερνητικών αρμοδίων περί της ανάπτυξης που θα άρχιζε να σκάει μύτη στις αρχές του Καλοκαιριού, και κατόπιν μετατέθηκε για το Φθινόπωρο.
Το «σπιράλ θανάτου» στο οποίο είχε αναφερθεί ο διεθνής μεγαλοεπενδυτής, ή μεγαλοτζογαδόρος,(ο, τι προαιρείσθε), Τζώρτζ Σόρος, για το πρώτο –και πιο ήπιο – μνημόνιο είναι εδώ. Η χώρα έχει εισέλθει σε μια βιαίως επιταχυνόμενη καταβαράθρωση. Γνωστές οι εικόνες και οι αριθμοί του ζόφου που θα μεταβληθούν σε φρίκης: οι στρατιές των ανέργων, τα λουκέτα, η ανέχεια η δυστυχία, ξέφυγαν πλέον από τις παρυφές της κοινωνίας και γίνονται κεντρική κοινωνική εικόνα. Η χώρα και με την επιβεβαίωση των αριθμών πια, εισέρχεται στη ζώνη του λυκόφωτος.
Η κυβέρνηση πελιδνή, αμήχανη, αδυνατεί να πάρει τα ηνία, να οραματισθεί, να σχεδιάσει στο εσωτερικό και να απαιτήσει στο εξωτερικό. Η εικόνα της είναι συνέχεια της προηγούμενης του ΓΑΠ. «Δεν θα κάναμε την Ευρώπη Κούγκι» είχε πει σε συνέντευξή του ο τότε υφυπουργός Οικονομικών, συμπαθής κατά τα άλλα. Φ. Σαχινίδης, σε ραδιοφωνική του συνέντευξη. Η ειρωνεία της ιστορίας είναι ότι τότε μπορούσαν, περισσότερο από τώρα, να απειλήσουν ότι θα κάνουν την Ευρώπη,(δηλαδή τις τράπεζές τους Κούγκι) και να επιτύχουν ευνοϊκότερους όρους. Με την ίδια λογική πορεύεται και η παρούσα κυβέρνηση συνολικώς. Η ΝΔ ενεή, καταχώνιασε στο συρτάρι τα περίφημα Ζάππεια που με τυμπανοκρουσίες παρουσίαζε, ως πανάκεια για την οικονομική μας ανόρθωση. Αδιανόητη μεταστροφή ενώπιων όχι των δανειστών, αλλά των τεχνοκρατών υπαλλήλων τους, οι οποίοι καθορίζουν με άτεγκτες νόρμες και με έκδηλη ανικανότητα, τις τύχες ενός ολόκληρο λαού. Π.χ το περίφημο λάθος του δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή, μπορεί να μην αποτελεί κυρίαρχο παράγοντα της αποτυχίας του μνημονίου, αλλά σίγουρα είναι αιχμιακή συνιστώσα του!
Η κυβέρνηση, ο αρμόδιος υπουργός κ. Στουρνάρας, ακροθιγώς και με αβρότητα το έθεσε στους εταίρους, λες και δεν είναι ένα λάθος που αποτιμάται σε ποσοστά ύφεσης και κατεστραμμένες ζωές… Χθες το ΔΝΤ αντιπαρήλθε το λάθος που ίδιο παραδέχτηκε, και επέμεινε με καλβινιστική σκληρότητα στην συνέχιση της ίδιας πολιτικής. Γιατί όχι; Ένα πείραμα έκαναν όπως έχουν πει και ο ΓΑΠ και ο Βενιζέλος, την αποτυχία του οποίοι θα πιστώσουν εξ ολοκλήρου στη χώρα μας. Θα μας επιπλήξουν ότι το πείραμα α δεν πέτυχες γιατί δεν κάναμε πέντε ιδιωτικοποιήσεις ( το αν χρειάζονταν και ποιες, είναι άλλο θέμα). Θα αντιπαρέλθουν το γεγονός ότι «τα νούμερα δεν βγαίνουν», όπως είχε πει, εκτός του Σόρος, και η τότε βουλευτής, Βάσω Παπανδρέου –αλλά αυτής δεν μέτραγε ο λόγος, είχε καταχωρηθεί ως παλαιοπασόκα από τους αβροδίαιτους της πολιτικής και της δημοσιογραφίας.
Κυβέρνηση (λέμε τώρα) είναι και το ΠΑΣΟΚ. Ενίοτε αρθρώνει κάποιες πραγματιστικές προτάσεις, λόγω της εμπειρίας του στη Διοίκηση της χώρας, αλλά αυτές είναι για το θεαθήναι, αφ΄ ης στιγμής οι υπουργοί της ΝΔ, δεν τις λαμβάνουν υπόψιν, ή αποδέχονται κάποιες υποδεέστερες για μεταγενέστερο χρόνο (π.χ τα έσοδα από …τους υδρογονάνθρακες να διατεθούν για την απάλυνση της ζωής των αναξιοπαθούντων!). Κυβέρνηση είναι και η ΔΗΜΑΡ (ξαναλέμε τώρα), αντιστάθηκε στο εργασιακό, μάλλον εκ του ασφαλούς αφού τα κουκιά έβγαιναν για την ψήφισή του. Εχει το δίκιο με το μέρος της, με την έννοια ότι η εντολή που έλαβε από τους ψηφοφόρους της ήταν να συμμετάσχει στην κυβέρνηση. Είναι εντυπωσιακό ότι, παρά την αποτυχία του μνημονίου, η ηγεσία της έλαβε την ίδια εντολή σε όλες τις τελευταίες συνεδριάσεις της Κ.Ε! Ευελπιστεί ότι θα υπάρξει σταδιακή απαγκίστρωση από το μνημόνιο, κάτι που δεν διαφαίνεται. Ενίοτε εκφράζει, ή μάλλον ψελλίζει αντιρρήσεις, αλλά η αμείλικτη πραγματικότητα όπως έχει διαμορφωθεί τις προσπερνά…
Υπάρχει φυσικά και η αξιωματική αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ. Προς το παρόν κάνει χάπενινγκς σε γραφεία κυβερνητικών αξιωματούχων, να μην υστερήσει από το ΚΚΕ, χρησιμοποιεί πολεμικό λόγο στο εσωτερικό, τύποις διπλωματικό στο εξωτερικό, και εξακολουθεί να έχει ακοστολόγητο το προεκλογικό πρόγραμμα της Αθηναΐδας…
Η ζώνη του λυκόφωτος είναι εδώ.
Via : www.protagon.gr
