του Τάκη Καραγιάννη
Ο Φράνκο Φρατίνι είναι Ιταλός πολιτικός, ετών 56. Ανήκει στο Il Popolo della Liberta, το οποίο είναι μέλος του European People’s Party. Η Μπενίτα Φερέρο-Βάλντερ είναι Αυστριακή πολιτικός, ετών 65. Ανήκει στο ÖVP, το οποίο ανήκει στο European People’s Party. Ο Άδωνις-Σπυρίδων Γεωργιάδης και ο Μαυρουδής Βορίδης είναι Έλληνες πολιτικοί, ετών 41 ο ένας και 49 ετών ο άλλος. Και οι δύο ανήκουν στη Νέα Δημοκρατία, η οποία είναι μέλος του European People’s Party.
Στις 9 Οκτωβρίου του 2007, ο Φρατίνι, τότε Επίτροπος για θέματα Δικαιοσύνης, Ελευθερίας και Ασφάλειας, χαρακτηρίζει τη θανατική ποινή «παρωδία της δικαιοσύνης». Διαβάστε την ομιλία του εδώ, θα βρείτε ενδιαφέρουσα την επιχειρηματολογία του. Ένα χρόνο νωρίτερα, η Φερέρο-Βάλντερ είχε μιλήσει για το πόσο κοστίζει η θανατική ποινή και για την ανάγκη κατάργησής της σε παγκόσμιο επίπεδο. Το ίδιο έχει κάνει και η Ευρωπαϊκή Ένωσημε ανακοινώσεις της. Σήμερα, ο Μ. Βορίδης εκφράζει την άποψή του υπέρ της θανατικής ποινής, σε τηλεοπτική εκπομπή. Το ίδιο κάνει και ο Α. Γεωργιάδης, μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter. Στάσεις και λέξεις διαφορετικές από ανθρώπους παρόμοιας ιδεολογικής καταβολής και ταυτόσημων πολιτικών θέσεων.
«Η κοινωνία έχει κάνει μια συντηρητική στροφή, τουλάχιστον με τον τρόπο που ορίζαμε τη συντήρηση στον παλιό κόσμο. Πριν από πέντε χρόνια δεν θα μπορούσε να σταθεί όρθια κυβέρνηση που επιστρατεύει και δέρνει. Τώρα τη βλέπεις να τσιμπάει ποσοστά στις δημοσκοπήσεις επειδή αδειάζει καταλήψεις», έγραψε την Παρασκευή ο Κώστας Γιαννακίδης και -δυστυχώς- έπεσε μέσα: «Η ατζέντα θα γίνει ακόμα πιο συντηρητική, είναι σχεδόν νομοτελειακό».
Το 1978, η θανατική ποινή επαναφέρεται στην Καλιφόρνια. Έκτοτε, οι φορολογούμενοι έχουν καταβάλει σχεδόν 4 δισεκατομμύρια δολάρια για τη χρηματοδότηση του θεσμού (προδικαστικές διαδικασίες, κόστος εφέσεων, ενστάσεις σε ομοσπονδιακό επίπεδο κ.λπ.), ο οποίος μετρά 13 εκτελέσεις. Εκτιμήσεις από ανεξάρτητες Αρχές μιλούν για εξοικονόμηση 130 εκατομμυρίων τον χρόνο, σε περίπτωση που αντικατασταθεί η θανατική ποινή. Με αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να πληρωθούν οι μισθοί 1.400 αστυνομικών, οι οποίοι σε κάποιο βαθμό -ενδεχομένως- λειτουργήσουν αποτρεπτικά στη διαδικασία τέλεσης κάποιου εγκλήματος.
Το Σύνταγμα και οι ευρωπαϊκές συνθήκες απαγορεύουν τέτοιου είδους ποινές, δεν τίθεται κάποιο θέμα θεσμοθέτησής τους. Ωστόσο, μέρος της κοινωνίας και του κοινοβουλευτικού σώματος θα την αποδέχονταν με ικανοποίηση. Θα χειροκροτούσαν και οι «κρεμάλες» για τους «προδότες του έθνους». Λογικό. Σημεία των καιρών σε μια κοινωνία χωρίς συνοχή, καθισμένη στην ηλεκτρική καρέκλα.
Via : www.protagon.gr
