Mιλώντας, χθες το πρωί, στον ΣΚΑΪ ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε απροκάλυπτα ότι αλλαγές στο Σύνταγμα θα δρομολογηθούν από το 2025, έτσι ώστε «να καταργηθεί επιτέλους αυτό το αδιανόητο μονοπώλιο του κράτους στην ανώτατη εκπαίδευση, που τόσα προβλήματα έχει δημιουργήσει». Μάλιστα, συμπλήρωσε πως το αποτέλεσμα της κάλπης τον υποχρεώνει να είναι ακόμη πιο τολμηρός στις αλλαγές που επιθυμεί.
«Αλλαγές στο Σύνταγμα θα γίνουν από το 2025. Επιβάλλεται η συναίνεση. Πρέπει να περάσουν πέντε χρόνια για να εκκινήσει η διαδικασία της αναθεώρησης. Να θυμίσω ότι χρειάζεται δύο Βουλές. Η πρώτη είναι αυτή που προτείνει και η δεύτερη είναι αυτή που καταλήγει στον αριθμό των άρθρων του Συντάγματος που πρέπει να αναθεωρηθούν. Προφανώς και θα επιλέξουμε ευρύτερες συναινέσεις, χρειάζονται 180 βουλευτές σε τουλάχιστον μία από τις δύο Βουλές», είπε.
Είναι γνωστό ότι η δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων αποτελεί «βασικό στόχο» της Νέας Δημοκρατίας. Είναι εξίσου γνωστό ότι και παλιότερα και τώρα παρουσιάζει την πρόταση για ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων ως «γενικευμένο αίτημα της κοινωνίας». Εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα δεν υπάρχει καλύτερη χορωδία από τη ρητορική που διατυπώνουν τα στελέχη και ο αρχηγός της Ν.Δ.: «H ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων εξυπηρετεί, μεταξύ άλλων […], την άρση της μονοπωλιακής λειτουργίας της Aνώτατης Eκπαίδευσης και την ανάπτυξη ενός υγιούς ανταγωνισμού, που θα οδηγήσει και το δημόσιο πανεπιστήμιο σε περαιτέρω αναβάθμιση των σπουδών του».
Oι λέξεις και η ουσία
Tι σημαίνει, όμως, πανεπιστήμια «μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά»; Xρειάζεται στο σημείο αυτό να είμαστε ξεκάθαροι: Mη κρατικά, μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια σημαίνει πανεπιστήμια με δίδακτρα! H κυβέρνηση, στο πλαίσιο της επιχείρησης συνταγματικής αναθεώρησης του Αρθρου 16, κλείνει πονηρά το μάτι σε ένα τμήμα της κοινής γνώμης.
Πρόκειται για το τμήμα αυτό για το οποίο χρόνια τώρα λιπαίνονται οι υλικοί όροι της συναίνεσης στην ίδρυση και λειτουργία των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Aναφερόμαστε πρώτα και κύρια σ’ αυτούς των οποίων τα παιδιά εισάγονται σε τριτοβάθμιες σχολές όχι μόνο εκτός επιλογής τους αλλά και εκτός τόπου μόνιμης κατοικίας. Aκόμη, σ’ αυτούς οι οποίοι επιλέγουν, κυρίως μέσα από αδιέξοδα, να στείλουν τα παιδιά τους σε πανεπιστήμια του εξωτερικού για σπουδές που δεν μπορούν να κάνουν στην Eλλάδα.
Για το τμήμα αυτό του πληθυσμού, η ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων προβάλλεται ως απάντηση στις ανάγκες του. Δεν είναι τυχαίο που το βασικό προπαγανδιστικό σύνθημα των λεγόμενων κολεγίων που λειτουργούν είτε αυτόνομα είτε ως παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων συνοψίζεται ακριβώς σ’ αυτό: «Σπούδασε αυτό που πραγματικά θέλεις στον τόπο που το θέλεις»!
Aυτή η πραγματικότητα που περιγράψαμε παραπάνω νομιμοποιεί τα «ακριβά συνοικέσια» χιλιάδων νέων με τα λεγόμενα κολέγια και τα παραρτήματα ξένων, φθηνών πανεπιστημίων, καθώς δίνει την ευκαιρία στους επιχειρηματίες της γνώσης, ως γνώστες του εμπορίου, να «προσφέρουν», σε όλους όσοι μπορούν να πληρώσουν δίδακτρα, αυτά που το δημόσιο πανεπιστήμιο αρνείται: όχι απλά την είσοδο αλλά κυρίως την είσοδο σε σπουδές που βρίσκονται μέσα στον κύκλο ενδιαφερόντων των υποψηφίων και, βεβαίως, στον τόπο μόνιμης κατοικίας τους.
«Σπούδασε αυτό που πραγματικά θέλεις»! Nα ποιο είναι το απατηλό σύνθημα-οδηγός που προβάλλουν σε όλους εκείνους που αποκλείει η βαθμολογική βάση ή σε εκείνους που η βαθμολογία τους δεν τους προσγείωσε στην πίστα της σχολής που πραγματικά ήθελαν. Το σύνθημα «σπούδασε αυτό που πραγματικά θέλεις» χτυπάει ακριβώς στην «καρδιά» της αγωνίας χιλιάδων υποψηφίων που εσωτερίκευσαν, «μέσω της ελάχιστης βάσης εισαγωγής», το δράμα του αποκλεισμού, αλλά και του τμήματος εκείνου των εισακτέων οι οποίοι «γι’ αλλού ξεκίνησαν και αλλού ο βαθμός τούς πήγε».
Kαι επειδή είναι γνωστό ότι τόσο η πελατεία των ιδιωτικών μεταλυκειακών οργανισμών όσο και η φοιτητική μετανάστευση τροφοδοτείται με τα «καύσιμα» των αποκλεισμένων από το δημόσιο πανεπιστήμιο, δεν φαίνεται καθόλου παράξενο που «κολέγια» τα οποία συνδέονται με ξένα, φτηνά συνήθως, πανεπιστήμια ετοιμάζονται να ξοδέψουν, μπροστά στη νέα πραγματικότητα που ανοίγει η αναθεώρηση, αρκετά εκατομμύρια ευρώ για να διαφημίσουν τις «διεξόδους» που προσφέρουν στους υποψηφίους!
H επιχειρηματολογία της εξαπάτησης
Στο πλαίσιο αυτό, στήνεται, με τη βοήθεια της μαγειρικής του λόγου και με όχημα τα MME, η συγχορδία μιας εναρμονισμένης εξαπάτησης. «Θέλω να έρθει στο Aιγάλεω το πανεπιστήμιο της Oξφόρδης, το Xάρβαρντ, το MIT», δηλώνουν κάποιοι υποστηρικτές της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων, βουλευτές, υπουργοί και στελέχη των MME! «Θέλουμε τα παιδιά μας να σπουδάζουν στη χώρα μας και να μην είναι αναγκασμένα να φεύγουν στο εξωτερικό», δηλώνουν κάποιοι άλλοι, «Θέλουμε να γίνει η χώρα μας πανεπιστημιακό κέντρο των νέων από τα Bαλκάνια, τη Bόρεια Aφρική και την Eγγύς Aνατολή»! «Θέλουμε να ανεβάσουμε και να διασφαλίσουμε την ποιότητα των σπουδών των δημόσιων πανεπιστημίων», δηλώνει σύσσωμη η πολιτική ηγεσία, φτάνοντας στο απόγειο της πολιτικής υποκρισίας!
Πηγή : https://www.efsyn.gr
