Η μισή Ελλάδα έχει ήδη καεί και η οικολογική καταστροφή είναι μεγαλύτερη από την οικονομική κρίση…
Ξοδεύουμε δεκαπλάσια, εν καιρώ κρίσης, για τις πυρκαγιές με εξασφαλισμένη κάθε χρόνο την… καταστροφή αντί να σχεδιάσουμε συντονίζοντας όλες τις υπηρεσίες του κράτους σε ένα κοινό πρόγραμμα με πολλαπλές δράσεις.
Ο λόγος, ότι και στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών γίνεται ό,τι σε κάθε υπηρεσία στο ελληνικό Δημόσιο: αλαλούμ την ώρα της δράσης, ασυνεννοησία και όχι συνεργασία μεταξύ των υπευθύνων, φυσικά… κανένας προγραμματισμός, ροπή προς τις ευκολίες χωρίς να αναλογιζόμαστε τα χρήματα που… δεν έχουμε.
«Οι δαπάνες για τη δασοπυρόσβεση έχουν δεκαπλασιαστεί, όπως και οι καταστροφές των δασών κάθε χρόνο», δηλώνει στην «Κ.Ε.» ο Βασίλης Αναστασόπουλος, εκ μέρους της Ομάδας Κοινωνικής Εγρήγορσης, μιας πρωτοβουλίας πολιτών που χρόνια τώρα ασχολούνται με την πρόληψη και κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών. «Αν και έχουν παρέλθει», τονίζει ο κ. Αναστασόπουλος, «πολλά χρόνια από τη μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων από τη Δασική Υπηρεσία στο Πυροσβεστικό Σώμα, οι κυβερνήσεις ηθελημένα δεν έχουν προβεί στην κοστολόγηση των ζημιών που έχει υποστεί το Δημόσιο από την ανεκδιήγητη αυτή νομοθετική και διοικητική μεταβολή. Η μισή Ελλάδα έχει ήδη καεί και η οικολογική καταστροφή είναι μεγαλύτερη από την οικονομική κρίση».
Η Ομάδα Κοινωνικής Εγρήγορσης προτείνει πέντε σημεία που έπρεπε να εφαρμοσθούν:
1 Πρέπει να οργανωθούν πολλά επίγεια τμήματα άμεσης επέμβασης με βασικό στόχο τη δράση των επίγειων δυνάμεων και μετά -όταν ο συντονιστής το εκτιμά- να καλούνται οι εναέριες δυνάμεις. Τώρα γίνεται ακριβώς το αντίθετο, πρώτα καλούνται οι εναέριες δυνάμεις και όταν ξεφύγει η φωτιά, προσπαθούν να τη σβήσουν με επίγειες.
2 Είναι καιρός να εφαρμοσθεί το πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής που προβλέπει ότι πρέπει να επανέλθει το σύστημα των Σχολών Εκπαίδευσης Δασοπυροσβεστών, με έμφαση στην εκπαίδευση συντονιστών δασοπυρόσβεσης. Σήμερα, καθήκοντα συντονιστή ασκούν πυροσβέστες που αγνοούν εν πολλοίς την οργάνωση της δασοπυρόσβεσης, λόγω και της ιδιομορφίας του ελλαδικού χώρου (δύσβατες ορεινές και ημιορεινές περιοχές).
3 Οι υπηρεσίες πρέπει να συνυπάρχουν διοικητικά και όχι να είναι διαχωρισμένες, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα, διότι έτσι δεν χρηματοδοτούνται έργα πρόληψης, όπως είναι η συντήρηση και η βελτίωση του δασικού οδικού δικτύου, θαμνεύσεις, καθαρισμοί κτλ.
4 Η αναδάσωση αποτελεί υποχρέωση του κράτους, όπως έχει κριθεί και από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Παρ’ όλα αυτά, το κράτος πλέον ούτε χρηματοδοτεί αναδασώσεις ούτε δημιουργεί φυτώρια, παρ’ ότι, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα, οι καμένες περιοχές πρέπει να αναδασώνονται με τεχνικές παρεμβάσεις. Πρέπει να λειτουργήσουν οι αναγκαίες οργανωτικές υποδομές στα δασικά φυτώρια και τις υπηρεσίες αναδάσωσης.
5 Πρέπει να δοθεί έμφαση στην επί 24ώρου βάσεως φύλαξη των καμένων περιοχών, μετά την κατάσβεση, ώστε να μην υπάρξουν αναζωπυρώσεις. Σε αυτή τη δραστηριότητα μπορούν να προσφέρουν πολλά ο εθελοντισμός και οι τοπικές κοινωνίες.
Via : www.enet.gr
