του Ανδρέα Πετρουλάκη
Νομίζω ότι μία ουσιώδης πληροφορία που έδινε το χτεσινό βίντεο δεν προσέχθηκε όσο της άξιζε. Η συνάντηση του χρυσαυγίτη βουλευτή με τον Γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου δεν έγινε σε κάποιο καταγώγιο, έστω σε μυστικό σπίτι ή ερημικό μέρος, μακριά από βλέμματα. Το δωμάτιο με τις 5-6 Παναγίες (περιέργως καμία δεν βοήθησε τον κ. Σαμαρά) ήταν ένα από τα γραφεία της Βουλής.
Πιστεύει κανείς ότι εάν ο κ. Μπαλτάκος είχε τον παραμικρό φόβο για το ενδεχόμενο να μάθει για τη συνάντηση ο Πρωθυπουργός θα διάλεγε τον πιο επίσημο πολιτικό χώρο της Αθήνας; Πολυάνθρωπο, επιπλέον, και εκτεθειμένο σε τυχαία συναπαντήματα με επαγγελματίες της καχυποψίας, όπως είναι οι δημοσιογράφοι και οι βουλευτές. Απλώς ο άνθρωπος ουδόλως ενδιαφερόταν. Η όχι αμελητέα προϊστορία του έχει αποδείξει ότι δεκάρα δεν έδινε για τη γνώμη βουλευτών, υπουργών ή οποιουδήποτε άλλου. Δρούσε εξωθεσμικά και παράτυπα, ακυρώνοντας υπουργούς (περίπτωση Ρουπακιώτη ) ή προκαλώντας αναίτια πολιτική οξύτητα καθώς η χαρά του ακροδεξιού δεν τον άφηνε να κρυφτεί. Αισθανόταν υποχρεωμένος να λογοδοτεί μόνο σε έναν, αυτόν από τον οποίο πήγαζε η δύναμη και η ανεξέλεγκτη εξουσία του, και προφανώς δεν νοιαζόταν αν εκείνος μάθαινε για αυτήν την επαφή του με τον υπόδικο βουλευτή.
Η οικειότητα της συνομιλίας δείχνει ότι η συνάντηση ήταν μία από τις πολλές, και το γεγονός ότι διεξαγόταν σε μία στιγμή που επισήμως τα δύο κόμματα βρίσκονταν σε πόλεμο δημιουργεί υπόνοιες για την εγκυρότητα αυτής της εικόνας. Αυτό αφορά και τον Κασιδιάρη, απλώς δεν αφορούν εμάς οι υστερικοί θεατρινισμοί του υποτιθέμενου θανάσιμου εχθρού της κυβέρνησης, με μέλος της οποίας όμως συνομιλούσε. Μας αφορά όμως και πολύ μάλιστα η ιδιότητα του δεύτερου συνομιλητή διότι μας δημιουργεί τη βάσιμη υποψία ότι ο Πρωθυπουργός διατηρούσε ανοικτή οδό επικοινωνίας με τους χρυσαυγίτες δια του συνεργάτη του. Μπορεί να μην γνώριζε τι συζητούσαν, αλλά γνώριζε σίγουρα ότι συνομιλούσαν, αφήνω που ο Γραμματέας σε ανύποπτο χρόνο δεν είχε διστάσει (σιγά που θα δίσταζε) να ομολογήσει ότι θα μπορούσαν να συγκυβερνήσουν με τη Χ.Α. Άρα δεν πρέπει να έπεσε και από τα σύννεφα ο αρχηγός της Ν.Δ. με αυτά που άκουσε.
Ο κ. Σαμαράς βαδίζει σε τεντωμένο σκοινί. Το σύμπτωμα δεν είναι το μοναδικό για να πιστέψουμε ότι ο άνθρωπος απλώς τιμά τις παλιές του φιλίες- το πιθανότερο είναι ότι δεν μπορεί να ξεφύγει από τον εαυτό του. Αν είχε όντως αλλάξει, αν δεν ήταν ζωντανός μέσα του ο πολιτικός που στις αρχές του ΄90 είχε παρασύρει ένα λαό σε εθνικιστική υστερία και την εξωτερική πολιτική της χώρας σε αδιέξοδο, θα είχε οριοθετήσει εγκαίρως τις σχέσεις του με το παλιό του πολιτικό περιβάλλον. Αντιθέτως, επέλεξε να περιστοιχίζεται στενά (ακόμα και όταν υποχρεώθηκε να συγκυβερνήσει με κόμμα της αριστεράς) από ακροδεξιούς εθνικιστές, ρατσιστές ή και απροκάλυπτα σεξιστές, όπως ο κ. Κρανιδιώτης. Και τώρα που επισήμως είναι έξαλλος, μόνο με τον εαυτό του μπορεί να τα βάζει. Α, και μη λησμονήσει να κοσμήσει το ευρωψηφοδέλτιό του με το άλλο μπουμπούκι της παλιάς παρέας- αυτές οι ομορφιές είναι εξαγώγιμες.
Via : www.protagon.gr