untitled

του Θανάση Καρτερού

Στις γραμμές της ποικιλώνυμης και ποικιλόχρωμης Αριστεράς, παλαιότερης, νεότερης, δογματικής και ανανεωτικής, υπήρξε ανέκαθεν και είναι και σήμερα δημοφιλής ένας Μεγάλος Φόβος. Αρχέγονος και εν πολλοίς ανθρωποφάγος: Ο Φόβος μήπως η Αριστερά γλιστρήσει προς τα δεξιά, μήπως ρίξει νερό στο κρασί της, μήπως συμβιβαστεί με τον εχθρό, μήπως γίνει μια αριστερή Δεξιά. Μήπως τελικώς καταντήσει να προσβλέπει στο μεγάλο βόλεμα αντί στη μεγάλη ανατροπή.

Αυτός ο φόβος, που κατατρύχει πολλές αριστερές ψυχές, έχει την ικανότητα να μετατρέπει σε εμφύλιο τις πολιτικές αντιθέσεις και διαμάχες. Βρίσκεται πίσω από καταστροφικές κρίσεις. Υποκινεί ανοιχτούς ή μουλωχτούς εσωτερικούς πολέμους εν ονόματι της αριστερής αρετής. Δίνει ηθική διάσταση στην άρνηση κάθε ιδέας για συνεργασία. Υπαγορεύει κινήσεις και τακτικές ακόμα και στα ηγετικά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ, που υποτίθεται ότι έχει απαλλαγεί από παλιά σύνδρομα.

Αυτός ο Φόβος είναι πολυμήχανος και πανταχού παρόν. Όπως τώρα, αυτές τις μέρες, που στην αναγκαία συζήτηση για το πώς θα αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η φαιά πανούκλα έχωσε πάλι την ουρά του. Και άρχισε μια ιδιόρρυθμη πολεμική -του ταμ ταμ. Των προειδοποιήσεων. Μήπως με τα αντιφασιστικά μέτωπα βρεθεί η Αριστερά παρέα με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, μήπως εν ονόματι της ομαλότητας ανακοπεί η «ανωμαλία» των αγώνων, μήπως μέσα στην αντιφασιστική σούπα πνιγεί το κουνέλι του αριστερού ριζοσπαστισμού. Μήπως…

Το θέμα δεν είναι οι απόψεις -είναι ο Φόβος. Και υπό το κράτος αυτού του Φόβου, που είναι έτοιμος να γεννήσει βαριές κατηγορίες, δεν μπορεί να γίνει συζήτηση. Διότι καθένας καταλαβαίνει ότι ο φασισμός και τα Μνημόνια είναι κεφάλια της ίδιας Λερναίας Ύδρας. Το θέμα είναι πώς, με ποια τακτική, με ποιες συμμαχίες, θα κόψεις το καθένα. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει με το ένα μάτι στον Μιχαλολιάκο και στην τρόικα και το άλλο στην αριστερή παρθενία -μήπως τη χάσουμε με τίποτε άτσαλες ενωτικές κινήσεις.

Αλλιώς μπορούν μια χαρά να βρουν άκρη. Και πείρα υπάρχει και διάθεση και γνώσεις. Και ο εχθρός έχει κάνει φανερή τη μούρη, τις προθέσεις και τις αδυναμίες του. Αρκεί να μην του προσφέρουν το γνωστό δώρο: Να κουμαντάρει την Αριστερά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ο Μεγάλος Φόβος για να πολιτεύεται αυτός με μεγαλύτερη άνεση….

Via : www.avgi.gr