Photo: pablo.k @flickr
του Κώστα Γιαννακίδη
Το περίεργο θα ήταν αν στους χρηματοδότες της Χρυσής Αυγής δεν υπήρχαν επιχειρηματίες, εφοπλιστές και ιερωμένοι. Να έμπαινε, ας πούμε, το ΣΔΟΕ και να ανακάλυπτε αποδείξεις από εισφορές μελών, θεωρημένα κουπόνια και λαχεία με δώρο μία μπούκλα από τα μαλλιά του Καραϊσκάκη-του Μπαρμπαρούση θα ήταν, αλλά ποιος θα καταλάβαινε τη διαφορά;
Μόνο που η Χρυσή Αυγή δεν χρεώνει συνδρομή στα μέλη της, αντιθέτως μοιράζει και χαρτζιλίκι. Και αν εξαιρέσεις τα μέλη του ΚΚΕ, ο μέσος Έλληνας δεν θα έβαζε ούτε ευρώ σε αυτόματο πωλητή που βρίσκεται έξω από γραφεία κόμματος. Δεν χρειάζεται να στο πει το ΣΔΟΕ, ούτε να το ανακαλύψει η Δικαιοσύνη. Εκτός από την κρατική επιχορήγηση υπάρχει και η ιδιωτική, η αφανής που αιμοδοτεί τα, πάντα αναιμικά, ταμεία των κομμάτων. Για ποιον λόγο ένας επιχειρηματίας να δώσει χρήματα στη Χρυσή Αυγή; Πιθανότατα με διαφορετικό κίνητρο από εκείνο που κόβει την επιταγή προς το κόμμα εξουσίας. Στο μεγάλο συστημικό σχήμα θα δώσεις λεφτά για να κάνεις τη δουλειά σου. Στο αντισυστημικό θα τα σπρώξεις για να την κάνεις χωρίς φασαρίες. Ούτως ή άλλως ένας μεγάλος επιχειρηματίας δύσκολα αφήνει νηστικά στόματα. Αν δεν τα ταΐσεις, θα φωνάξουν.
Σε ένα κόμμα σαν τη Χρυσή Αυγή μπορεί να έχεις και έναν λόγο παραπάνω. Δεν θέλεις να δυσαρεστήσεις ανθρώπους που, στην ακραία των περιπτώσεων, μπορούν να σου μετατρέψουν το μαγαζί σε ΙΚΕΑ-αλλού το γραφείο και αλλού οι βίδες του. Εξίσου λογική είναι και η προτίμηση των ιερωμένων προς τα αγόρια με τα μαύρα. Υπάρχει μακρά παράδοση και ιδεολογική σύνδεση.
Πάντα θα συμβαίνει και δεν βλέπω καμία διάθεση να σταματήσει. Όσο το θεσμικό καθεστώς παραμένει ως έχει, τόσο οι σχέσεις τους με επιχειρηματικά συμφέροντα θα είναι αντίστοιχες της συναλλαγής. Από τη Siemens ως τον εγχώριο μεγαλοκαρχαρία ή wannabe διαπλεκόμενο, πάντα θα υπάρχουν οι τρόποι, τα μέσα και οι άνθρωποι για μία διεφθαρμένη σχέση. Και αν μη τι άλλο, σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ, που φοβούνται να ανοίξουν τον φάκελο με το πόρισμα του ελέγχου, τα οικονομικά της Χρυσής Αυγής μπορεί να θυμίζουν σχολικό κουμπαρά.
Ο Λοβέρδος έχει προτείνει την ανοιχτή και δημόσια χρηματοδότηση των κομμάτων από τους ιδιώτες, όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ. Καλό, αλλά ανέφικτο. Τα κόμματα θα έμεναν εκτεθειμένα, οι επιχειρηματίες αμήχανοι και ο σοφός λαός έκπληκτος.
Via : www.protagon.gr
