του Σταύρου Καπάκου
Ο Χέλμουτ Κολ δεν διακρίνεται για τους καλούς του τρόπους προς τους πολιτικούς. Οι απαξιωτικοί του χαρακτηρισμοί για τη Μέρκελ και τον Σρέντερ δεν οφείλονται μόνο στην πατριαρχική του συμπεριφορά αλλά και στο γεγονός ότι αμφισβητείται η γραμμή της ευρωπαϊκής ενοποίησης, την οποία εκείνος ακολούθησε. Για τους Γερμανούς πολλές φορές ισχύει η ρήση του Καντ ότι προτιμούν να μπουν κάτω από τη σιγουριά ενός ηγεμόνα, παρά να καινοτομήσουν. Ο Κολ οργίζεται όχι επειδή τον υπακούουν, αλλά επειδή βλέπει να αμφισβητούν την πολιτική του ηγεμονία οι χαμηλού βεληνεκούς επίγονοί του: ο σοσιαλδημοκράτης Σρέντερ αρχικά και η δεξιά Μέρκελ στη συνέχεια.
Ο πατριάρχης της γερμανικής χριστιανοδημοκρατίας, που διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ενοποίηση της Ευρώπης μαζί με τον Μιτεράν αλλά και στην ενοποίηση της Γερμανίας, κατηγορεί τη Μέρκελ ότι δεν έχει όραμα για την Ευρώπη και τον Σρέντερ ότι προκάλεσε προβλήματα στην Ευρωζώνη εντάσσοντας πρόωρα την Ελλάδα και παραβιάζοντας αργότερα το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Ο Κολ ίσως δεν γνωρίζει ότι η Ελλάδα τη χρονιά ένταξης στο κοινό νόμισμα είχε μια καλή αναλογία εσόδων – εξόδων Γενικής Κυβέρνησης. Αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα μεγέθη δεν ήταν «άσωτη», όπως υποστηρίζουν οι «ενάρετοι» Γερμανοί. Το 2000 τα έσοδα της Γενικής Κυβέρνησης έφτασαν στο 43% του ΑΕΠ χωρίς κανένας να υποστηρίζει ότι αυξήθηκαν λόγω της εφαρμογής φορομπηχτικής πολιτικής. Αντίθετα, στην εποχή του Μνημονίου τα έσοδα είναι λιγότερα ως ποσοστό του ΑΕΠ, και η ελληνική κοινωνία στενάζει από το βάρος άδικων φόρων. Η λογική είναι απλή. Τα φορολογικά έσοδα αυξάνονται την εποχή της ανάπτυξης, όταν αντέχουν οι φορολογούμενοι, και όχι την περίοδο της βαθιάς ύφεσης, που οι πολίτες αδυνατούν να πληρώνουν.
Ο Κολ, επομένως, πρέπει να ψέξει την Κομισιόν γιατί αργότερα επέτρεψε σε ομοϊδεάτες του πολιτικούς στην Ελλάδα, ιδιαίτερα την τριετία πριν από την υπαγωγή της χώρας στο Μνημόνιο, να εκτοξεύσουν στα ύψη τις δαπάνες (λόγω διαφθοράς, στρατιωτικών κονδυλίων, μισθολογικής δαπάνης και πελατειακών σχέσεων) και να μειώσουν δραστικά τα έσοδα (κυρίως λόγω φοροδιαφυγής).
Πολιτικοί του φίλοι οδήγησαν την Ελλάδα στα βράχια και στη συνέχεια από κοινού με τους επιγόνους του στο Βερολίνο την κατέστησαν πειραματόζωο. Δεν μπορεί να μη γνωρίζει αυτή την αλήθεια ένας πολιτικός ηγέτης του επιπέδου του Κολ.
Via : www.avgi.gr
