Ο Φρανσουά Ολάντ αποχωρεί σε λίγο καιρό από την γαλλική προεδρία με τη δημοτικότητά του στο ναδίρ. Μετά τη θητεία του το Σοσιαλιστικό Κόμμα είναι πιο διχασμένο από ποτέ. Το ίδιο και η γαλλική Αριστερά συνολικά.
«Οι εκλογές αυτές είναι πολύ σημαντικές για μας, αν και φέτος οι εθελοντές που εργάστηκαν για τον προεκλογικό αγώνα είναι ελάχιστοι», λέει ο Ζουλιέν Λοράν, μέλος του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος και υπεύθυνος για την προεκλογική εκστρατεία στη Λιλ. Μαζί με άλλους εθελοντές μοιράζουν καθημερινά, πόρτα-πόρτα, προεκλογικά φυλλάδια με το πολιτικό πρόγραμμα του Μπενουά Αμόν, του συνεχιστή του έργου του απερχόμενου προέδρου Φρανσουά Ολάντ. Οι δημοσκοπήσεις μέχρι στιγμής δίνουν χαμηλά ποσοστά στον Αμόν, γύρω στο 10%. Με ένα τέτοιο ποσοστό οι πιθανότητες να φτάσει στον β’ γύρο των προεδρικών εκλογών είναι μηδαμινές. Ο Ζουλιέν Λοράν και οι σύντροφοί του στη Λιλ δεν το βάζουν όμως κάτω. Συνεχίζουν να κινητοποιούν τα υπόλοιπα μέλη των Σοσιαλιστών ώστε να μην παραδώσουν έτσι απλά τα όπλα. Τίποτα δεν έχει τελειώσει, αυτό τουλάχιστον πιστεύουν οι ίδιοι.
«Μπορείτε να δείτε στη Λιλ ακόμη τα παλιά εργοστάσια» λέει χαρακτηριστικά ο Ζουλιέν δείχνοντας προς την κάποτε ακμάζουσα βιομηχανική ζώνη της πόλης. «Εδώ, στη συνοικία Βαζέμ, ζούσαν οι εργάτες. Ήταν όλοι τους σοσιαλιστές». Πράγματι για πολλές δεκαετίες ολόκληρη η βόρεια Γαλλία είχε μια πανίσχυρη αριστερή βάση. Όταν όμως η βιομηχανική παραγωγή άρχισε να φθίνει, η ανεργία εκτοξεύθηκε στα ύψη. Η κυβέρνηση Ολάντ απεδείχθη ανίκανη να αναστρέψει την κατάσταση, δίνοντας νέα ώθηση στη γαλλική οικονομία. Κατά συνέπεια πολλοί απογοητευμένοι ψηφοφόροι στην ευρύτερη περιοχή άρχισαν να στρέφονται προς το ακροδεξιό κόμμα της Μαρίν Λε Πεν.
Ελπίδες που χάθηκαν
«Το πρόγραμμα του Μπενουά Αμόν είναι πολύ ιδεαλιστικό» αναφέρει ο Πιέρ Ματιό, καθηγητής στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών της Λιλ. «Υπόσχεται μεγαλεπήβολες επενδύσεις και δεν δείχνει να ενδιαφέρεται για το αυξανόμενο δημόσιο έλλειμμα». Όπως επισημαίνει ο γάλλος ειδικός, αντίστοιχες προεκλογικές υποσχέσεις έχουν αποτύχει παταγωδώς στο παρελθόν. Η βόρεια Γαλλία είναι σε απόγνωση και χρειάζεται οικονομική βοήθεια άμεσα. Στα φτωχά προάστια της Λιλ η ανεργία αγγίζει το 14%. Οι κάτοικοι της περιοχής έχουν πληγεί έντονα από την κρίση.
Για παράδειγμα η Μεριάμ Μοτρανί, υπεύθυνη κοινωνικού παντοπωλείου στη Λιλ, θα ψηφίσει μεν τους Σοσιαλιστές, ωστόσο δηλώνει βαθιά απογοητευμένη από τη διακυβέρνηση Ολάντ. «Οι μισθοί είναι τόσο χαμηλοί που πραγματικά πολλοί πιστεύουν ότι δεν αξίζει καν να δουλεύεις». Η Μεριάμ μεγάλωσε σε μια άλλη μικρή πόλη κοντά στη Λιλ, την Φας-Toυμεσνίλ. Εκεί συνεχίζει να ζει και να εργάζεται. «Στη γειτονιά μου πάντα όλοι ψήφιζαν Αριστερά, αλλά πλέον στρέφονται στη Δεξιά. Στις εκλογές του 2012 το Εθνικό Μέτωπο της Λε Πεν τα πήγε εδώ εμφανώς καλύτερα», εξηγεί η ίδια. Σύμφωνα μάλιστα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές το κόμμα της Λε Πεν αναμένεται να αγγίξει στην ίδια περιοχή ακόμη και το 35%.
Η παρακμή των Γάλλων Σοσιαλιστών
Βλέποντας το Εθνικό Μέτωπο να κερδίζει έδαφος στη Λιλ, οι εκπρόσωποι των Σοσιαλιστών προσπαθούν να ανεβάσουν τους τόνους. Σε πρόσφατη προεκλογική εκδήλωση του Μπενουά Αμόν, νέοι κυρίως οπαδοί ήρθαν εδώ φωνάζοντας συνθήματα υπέρ του σοσιαλιστή υποψηφίου. Για 90 λεπτά ο Μπ. Αμόν μίλησε για το 35ωρο, την ισότητα ανδρών και γυναικών, αλλά και το Εθνικό Μέτωπο. Χαρακτήρισε την οικογένεια Λε Πεν «μαφία», κερδίζοντας έτσι το δυνατό χειροκρότημα του συγκεντρωμένου πλήθους. Ωστόσο η πραγματικότητα είναι διαφορετική.
«Μετά τις εκλογές το Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν θα είναι το ίδιο. Θα πρόκειται για μια καταστροφή», αναφέρει ο Πιέρ Ματιό. Τα σενάρια είναι προς το παρόν πολλά: είτε θα συρρικνωθεί σε ένα μικρό σοσιαλιστικό κόμμα, είτε θα αλλάξει όνομα, είτε θα κινηθεί προς το κέντρο, είτε ακόμη περισσότερο προς τα αριστερά. Όλα θα εξαρτηθούν από το τελικό ποσοστό του Μπενουά Αμόν, αλλά πρωτίστως από την πορεία του Εμανουέλ Μακρόν, πρώην υπουργού Οικονομίας στην κυβέρνηση Ολάντ και πλέον βασικού διεκδικητή της γαλλικής προεδρίας με το ανεξάρτητο, φιλελεύθερο κίνημα «En Marche».
Ντόρις Πάντι, Λιλ / Δήμητρα Κυρανούδη
Via : www.dw.com