Γιάννης Παντελάκης
Ξαφνικά όσοι μπαίνουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μάθαμε οτι ο πατέρας Αντώνιος της Κιβωτού αθωώθηκε απο το δικαστήριο για όλα όσα του καταλόγιζαν. Το εγραφαν πολλοί, εκατοντάδες, χιλιάδες ίσως, ανάμεσά τους και δημοσιογράφοι !
Ακολούθησαν φυσικά οι γνωστές κατάρες και αφορισμοί για όσους τον διέσυραν. Σταχυολογώ μερικές μόνο οι οποίες γνώρισαν επιδοκιμασίες χιλιάδων άλλων » Όσοι τον κατηγορούσαν αδίκως εύχομαι να το έχουν βάρος στην συνείδηση τους᾽᾽,᾽Ήταν ολοφάνερο πως δέχτηκε επίθεση από συμφέροντα που θέλουν να βάλουν το συμφέρον τους πάνω από τα παιδιά με οποιοδήποτε τρόπο», ᾽᾽Στυγνοί εκμεταλλευτές παιδιών». Αυτές είναι απο τις πιο ήπιες, άλλες έλεγαν για »αδίχταχτους που τα μεθόδευσαν για να βγάλουν χρήματα» και άλλα καταγγελτικά που μας αρέσει να τα διαβάζουμε γιατί έχουν μια δόση συνωμοσίας, λατρεύουμε τις συνωμοσίες.
Υπάρχει μια λεπτομέρεια που χαλάει την ιστορία, δεν έγινε καμμιά δίκη για τον πατέρα Αντώνιο, αρα δεν υπάρχει καμμιά απόφαση αθώωσης. Ούτε καταδίκης φυσικά. Απλά μετά την τετράωρη απολογία του στον ανακριτή αφέθηκε προσωρινά ελεύθερος με περιοριστικούς όρους. Οσοι διάβασαν οτι δεν έγινε δίκη είχαν έτοιμη μια απάντηση να δώσουν »εντάξει δεν έγινε δίκη αλλα το γεγονός οτι τον άφησαν ελευθερο σημαίνει πολλά, σημαίνει οτι είναι αθώος». Αν τους έλεγες οτι ετσι κ αλλιως πριν την ανάκριση ήταν ελεύθερος, μάλλον δεν θα σε ακουγαν, οι συνωμοσιολόγοι ακούνε όσα θέλουν κ ταιριάζουν στις φανταστικές ιστορίες τους.
Ο πατέρας Αντώνιος ανακρίθηκε ενα μήνα πριν, στα τέλη Ιουνίου, ωστόσο όσοι διακίνησαν τα περι της αθώωσής του το έγραψαν πολύ πρόσφατα, τις τελευταίες δυο ημέρες. Υπάρχει απάντηση και γι αυτό, για τους συνωμοσιολόγους δεν έχει σημασία ο χρόνος που συνέβη κάτι, σημασία εχει το γεγονός που έχουν φαντασιωθεί, αυτό αρκεί για να ικανοποιηθεί η φαντασίωση.
Το παράδειγμα αυτό ειναι χαρακτηριστικό της αλήθειας των πληροφοριών που διακινούνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και του τρόπου που πολλές χιλιάδες άνθρωποι μαθαίνουν για γεγονότα. Με αυτές τις »αλήθειες» διαμορφώνουν απόψεις και συνειδήσεις και επηρεάζουν το ευρύτερο περιβάλλον τους. Και συχνά την ψήφο τους.
Ειναι ομως παράλληλα χαρακτηριστικό και της αδυναμίας πολλών ΜΜΕ να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη και να παρέχουν εγκυρότητα, η απαξίωσή τους σε μεγάλο βαθμό οδηγεί μεγάλες ομάδες πληθυσμού να αναζητούν την αλήθεια μιας πληροφορίας ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή σε διάφορες ιστοσελίδες αμφίβολής (sic) σοβαρότητας.
Συμβουλές για όσους παρασύρονται απο τέτοιες πληροφορίες δεν υπάρχουν, απλή λογική κ κρίση χρειάζονται. Ισως και μερικές βουτιές στις θάλασσες για να καθαρίσουν τα μυαλά…
