του Σταύρου Θεοδωράκη
Είναι απορίας άξιο πώς όλοι οι δείκτες σε αυτή τη χώρα υποχωρούν, ενώ ο δείκτης της υποκρισίας (μας) παραμένει τόσο υψηλά.
Να ξεκινήσω με τα «τρομοκρατικά». Αγανάκτησαν ορισμένοι κυριακάτικοι «αναλυτές» για τα «τυφλά χτυπήματα των τρομοκρατών στο Mall». «Θα μπορούσε να είχε σκοτωθεί κόσμος», είναι το συμπέρασμά τους, ενώ εντάσσουν στο ίδιο «τρομοκρατικό σχέδιο» και την «επίθεση με καλάσνικοφ στο γραφείο του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας». Στη Συγγρού όμως, η επίθεση έγινε 2:30 το ξημέρωμα -τα γραφεία ήταν έρημα και μία μόνο βολίδα διαπέρασε την τζαμαρία του κτιρίου- και στο Mall η επίθεση έγινε πρωί Κυριακής, μέρα που τα μαγαζιά ήταν κλειστά και ώρα που οι κινηματογραφικές προβολές δεν είχαν ακόμα αρχίσει. Το «σχέδιο» λοιπόν δεν ήταν «να σκοτωθεί κόσμος». «Πάγια αρχή μας είναι να μη θέσουμε σε οποιονδήποτε κίνδυνο ζωές τυχαίων ανθρώπων», αναφέρουν στην προκήρυξή τους οι αναρχικές οργανώσεις «Άγρια Ελευθερία» και ‘»Υποκινητές Κοινωνικών Εκρήξεων». Οι εκπρόσωποί τους έκαναν τέσσερα προειδοποιητικά τηλεφωνήματα, 50 λεπτά πριν από την έκρηξη, ζητώντας να εκκενωθεί ο χώρος. Για τους τρομολάγνους όμως δημοσιογράφους αυτά είναι ψιλά γράμματα. Αυτό που προέχει είναι να πουλήσουν τον τίτλο του «αιμοδιψούς τρομοκράτη».
Αντιστοίχως «απέναντί» τους, κάποιοι άλλοι «συνάδελφοι», πουλούν τον τίτλο του «μπάτσου δολοφόνου». Η είδηση έχει ως εξής: Αστυνομικοί της ομάδας Δίας προσπάθησαν να ελέγξουν μοτοσικλέτα που εκινείτο χωρίς πινακίδα κυκλοφορίας στην παραλιακή λεωφόρο στο Ηράκλειο της Κρήτης. Οι αστυνομικοί έκαναν σήμα, ο οδηγός της μοτοσικλέτας δεν σταμάτησε, τον κυνήγησαν μέσα στη νύχτα και σε μια στροφή του δρόμου η μοτοσικλέτα ανατράπηκε, με αποτέλεσμα να τραυματισθεί ο οδηγός και ο συνεπιβάτης του. «Μα πώς είναι δυνατόν η αστυνομία να δείχνει τόσο υπερβάλλοντα ζήλο, θέτοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές», έγραψαν κάποιοι. Είναι οι ίδιοι που αν μάθαιναν ότι η αστυνομία δεν κυνήγησε «έναν χωρίς πινακίδα» στην Πατησίων ή στον Άγιο Παντελεήμονα, θα έγραφαν για πουλημένους μπάτσους που φοβούνται να τα βάλουν με τους παρανόμους και καλύπτουν το παρακράτος κ.λπ. κ.λπ.
Αλλά ας αφήσω την «κίτρινη» δημοσιογραφική υποκρισία και ας πάω στη «γαλάζια» και «πράσινη» (πολιτική υποκρισία). Αγανακτούν οι νεοδημοκράτες που ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει στήριξη στις κινητοποιήσεις των αγροτών. Μπα! Τόσα χρόνια που τα τρακτέρ τα έβαφαν γαλάζια για να αντιπολιτευθούν τις πράσινες κυβερνήσεις, ήταν καλά; Ή δεν ήταν τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας που ανέβαιναν πάνω στα σταθμευμένα στους εθνικούς δρόμους τρακτέρ, κραυγάζοντας για το δίκιο του αγρότη;
Οι πολίτες, ναι, έχουν δικαίωμα να αγανακτούν για τη μορφή που παίρνουν κάποιες κινητοποιήσεις, αλλά τα «ιστορικά στελέχη» της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ πώς έχουν το θράσος και μιλούν; Η χώρα πληρώνει τα δικά τους λάθη, αυτοί κατάντησαν έτσι τον τόπο, αυτοί έμαθαν (εναλλάξ) στους αγρότες ότι κάθε χρόνο πρέπει να βγαίνουν στους δρόμους και να ζητούν λεφτά. Ας μην παριστάνουν λοιπόν τις Αρσακειάδες. Τις πράσινες Αρσακειάδες, εν προκειμένω, για να πάμε και στο θέμα των Μεταφορών. Ο Αντώνης Σταματόπουλος, πρόεδρος του πιο δυναμικού σωματείου στο ΜΕΤΡΟ ήταν «πρασινοφρουρός» (πριν κατέβει υποψήφιος βουλευτής με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και ως στέλεχος της ΠΑΣΚΕ προσελήφθη στο ΜΕΤΡΟ το 1999 σε ηλικία 50 ετών (χωρίς εξετάσεις βέβαια και χωρίς διαγωνισμό – στα πλαίσια της καθιερωμένης αλληλοστήριξης των κομμάτων της εξουσίας). Και ο Ανδρέας Κολλάς, που σήμερα δίνει συνεντεύξεις για να δηλώσει ότι προσφέρεται να ηγηθεί του «γενικού ξεσηκωμού», δικός τους είναι, πράσινος, καταπράσινος. Στο όνομα του Ανδρέα Παπανδρέου ξεβράκωνε (κυριολεκτικά ξεβράκωνε) το 1990 όσους δεν συμφωνούσαν μαζί του με στόχο να πέσει η κυβέρνηση του Μητσοτάκη, τώρα που ο στόχος του είναι να πέσει η κυβέρνηση του Σαμαρά γιατί παραξενεύονται στην Ιπποκράτους; Γιατί υποκρίνονται;
Ο θάνατος της λογικής σε αυτόν τον τόπο έχει τα δικά τους (κίτρινα, πράσινα, γαλάζια – πολλές φορές ροζ και κόκκινα) αποτυπώματα.
ΥΓ: Και όσο «ετοίμαζα» το κείμενο τόσο «ανέβαινε» το «θέμα Κουράκη». Ο εκ Θεσσαλονίκης αντιορθολογιστής (συνήθως) Κουράκης μίλησε ορθολογικά και επανέφερε το θέμα του διαχωρισμού Κράτους – εκκλησίας. Φτου κακά για ένα πολιτικό σύστημα που περιμένει πολλά από την «χάρη της Παναγίας» (κι αν όχι της Παναγίας αυτοπροσώπως του κάθε Παναγιωτάτου Μητροπολίτη). Πυρ ομαδόν λοιπόν (ακόμη και από κάποιους ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ) προς τον ασεβή βουλευτή. Δεν θα το κάνουμε εδώ του… Σημίτη! Ξέρετε τότε που ο Σημίτης συγκρούσθηκε με τον Χριστόδουλο και είχε απέναντι του τα 3/4 της Βουλής (ανάμεσα τους και τον Βενιζέλο – τι πάω και θυμάμαι τώρα).
Κάτι τέτοια ήθελα να γράψω αλλά με πρόλαβε ο Γιαννακίδης.
