των Γεωργίας Κριεμπάρδη & Νεκταρίας Ψαράκη
Μια εκπομπή για τον Άλκη Καμπανό, που τον Φεβρουάριο του 2022, 19 χρονών τότε, δέχεται άγρια επίθεση και δολοφονείται. Για τη θανατηφόρα επίθεση κατηγορούνται 12 άτομα που προφυλακίστηκαν μετά τις απολογίες τους. Βλέπετε ο Άλκης ήταν φίλαθλος του Άρη και οι άλλοι οπαδοί του ΠΑΟΚ… Αυτή την Τετάρτη, στο ραδιόφωνο του ΤΡΡ, μιλήσαμε για την οπαδική κουλτούρα της βίας. Είναι η βία στο όνομα κάποιας ομάδας. Με αφορμή τη δολοφονία του Άλκη, δίνοντας το χρονικό και τις εξελίξεις της υπόθεσης, εξετάσαμε τη βία στα γήπεδα, μ’ έναν άνθρωπο που γνωρίζει το αντικείμενο πολύ καλά. Ο Λευτέρης Παππάς είναι πρόεδρο της Δομής «1η Φεβρουαρίου 2022 – Εις το Όνομα του Άλκη».
«Εμάς την 1η Φεβρουαρίου άλλαξε η ζωή μας. Σκοπός της δομής που δημιουργήσαμε είναι να αναπτύξουμε δράσεις για να μην ξεχαστεί το παιδί μας, να προσφέρουμε βοήθεια σε θύματα οπαδικής βίας και να αλλάξουμε την οπαδική κουλτούρα» αναφέρει, εξηγώντας, για παράδειγμα, πόσο σημαντικό είναι να προβάλλουμε πρότυπα σαν του Αραούχο.
Μία ημέρα μετά τη δολοφονία του 19χρονου, ο Άρης- η ομάδα που υποστήριζε ο Άλκης Καμπανός- αντιμετώπισε την ΑΕΚ. Όταν ο Σέρχιο Αραούχο έστειλε την μπάλα στα δίχτυα, πανηγύρισε με μια κίνηση: σχημάτισε με τα δάχτυλά του το γράμμα Α, για να τιμήσει τη μνήμη του αδικοχαμένου Άλκη. Για αυτή την ενέργειά του ο Αργεντινός ποδοσφαιριστής τιμήθηκε με το βραβείο Fair Play, από τον ΠΣΑΠΠ. Στην τελετή, μαζί του βρέθηκαν στη σκηνή οι γονείς του Άλκη Καμπανού, για να του απονείμουν το βραβείο. Όμως, εκείνος αποφάσισε ότι οι ίδιοι θα πρέπει να το κρατήσουν. «Ελπίζω να παραμένουμε “αντίπαλοι” κατά τη διάρκεια των 90 λεπτών και από εκεί και πέρα όλοι είμαστε άνθρωποι και ελπίζω να μην ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο» δήλωσε.
Ο Λευτέρης Παππάς μίλησε για διάφορες δράσεις που έχει τρέξει η Δομή και παρουσίασε όσες τρέχουν και τώρα. «Καλούμε τους φιλάθλους να φορέσουν τη φανέλα της ομάδας τους και να φωτογραφηθούν με φίλους/συγγενείς/συναδέλφους που θα φορούν φανέλα άλλης ομάδας. Να στείλουν τις φωτογραφίες στο site της δομής, βάζοντας το hashtag #webecomeoneforalkis και το challenge να συνεχίζεται… Να συνηθίσει το μάτι στα πολλά χρώματα, στο δικαίωμα της συνύπαρξης που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο».
Η Πολιτεία δεν είναι σύμμαχος τους. Μάλιστα, όπως λέει ο κ. Παππάς, «τα ανώτερα στρώματα θα ακολουθήσουν ως ουραγοί σ’ αυτά που θέλουμε να γίνουν. Από κάτω αρχίζουμε την αλλαγή, από τη βάση της κοινωνίας. Η Πολιτεία, οι Αρχές δε σκοπεύουν να αλλάξουν κάτι… Το θέμα είναι να φύγει η ατζέντα από τα χέρια των λίγων και να πάει στων πολλών». Ως σωματείο έχουν καταθέσει στο υπουργείο Πολιτισμού πρόταση να καθιερωθεί η 1η Φεβρουαρίου ως Πανελλήνια Ημέρα Φιλάθλου-Οπαδού.
Η Πολιτεία κι Αρχές κλείνουν το μάτι στη βία
Η Πολιτεία όχι μόνο δε στηρίζει αυτές τις σημαντικές ενέργειες, αλλά φαίνεται πως βάζει και τρικλοποδιές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αποκάλυψη που έκανε στην εκπομπή μας ο πρόεδρος του σωματείου. «Την 1η Φεβρουαρίου θα κάνουμε μια πολύχρωμη, σιωπηρή πορεία με κεριά, στη μνήμη του Άλκη. Ζητήσαμε στον Λευκό Πύργο να γίνει προβολή φωτογραφιών του Άλκη και των δράσεων που έχουν γίνει σε Ελλάδα και εξωτερικό για τη μνήμη του. Δε μας τον έδωσαν. Αντίθετα… Μας απάντησαν χθες, 24 Ιανουαρίου, με mail ότι η εφορία αρχαιοτήτων, που εξέτασε το αίτημά μας, δε μας δίνει την άδεια. Μας δίνει το δικαίωμα να προβάλλουμε το υλικό δίπλα από τον πύργο σε μια οθόνη, αλλά μας λογοκρίνει κιόλας κάποιες φωτογραφίες (!) Ναι, μας έκοψαν φωτογραφίες…
Κατανοούμε ότι το ασπρόμαυρο σήμα που έβγαλε ο Άρης σε ένδειξη πένθους και το κιτρινόμαυρο του Ηρακλή, αν ήταν πάνω στον πύργο μπορεί να δημιουργούσε συνειρμούς σε κάποιους, αλλά μας ταλαιπώρησαν τόσο καιρό, γιατί είχαμε στείλει το αίτημα από τον Νοέμβριο, δε μας δίνουν τελικά την άδεια και μας λένε κι ότι “δε θα βάλετε αυτές τις φωτογραφίες”, από τις 90 που θέλαμε να παιχτούν πάνω στον πύργο».
Το κιτρινόμαυρο σήμα του Ηρακλή
Το σήμα του ΑΡΗ σε ασπρόμαυρο φόντο
Κάνει λόγο για μια σαθρή κοινωνία. «Η κοινωνία έχει κάποιους θεσμούς, ώστε να είναι κοινωνία δικαίου… την Πολιτεία, τη Δικαιοσύνη, την Αστυνομία, τα ΜΜΕ… Δύο χρόνια πριν τη δολοφονία του Άλκη, δολοφονήθηκε κάποιος άλλος οπαδός. Δέκα μέρες πριν τη δολοφονία του Άλκη, όσοι είχαν κριθεί ένοχοι και τη δολοφονία του άλλου παιδιού, είχαν βγει απ’ τη φυλακή. Αυτό δεν είναι κλείσιμο του ματιού των Αρχών λέγοντας στους υπόλοιπους πως “έχουμε τους καλύτερους δικηγόρους και θα βγείτε”; Μ’ αυτόν τον τρόπο λειτουργεί η ελληνική Πολιτεία».
Το χρονικό της υπόθεσης Άλκη
Με τη βοήθεια της καλής συναδέλφου Κωνσταντίνα Χαϊνά από το thesstoday.gr θυμηθήκαμε τι συνέβη τα ξημερώματα της 1ης Φεβρουαρίου του 2022. Ο 19χρονος Άλκης Καμπανός βρισκόταν με την παρέα του στην είσοδο της πολυκατοικίας του στην οδό Χ. Γκάζη, στη Χαριλάου Θεσσαλονίκης, όταν τρία αυτοκίνητα με χούλιγκαν του ΠΑΟΚ σταμάτησαν στο σημείο και ρώτησαν τον Άλκη και την παρέα του τι ομάδα είναι. Ο Άλκης απάντησε ότι είναι Άρης και οι χούλιγκαν του ΠΑΟΚ επιτέθηκαν στον νεαρό και την παρέα του με μαχαίρια, ρόπαλα και άλλα αιχμηρά αντικείμενα. Ο Άλκης δέχθηκε μαχαιριά από δρεπάνι και τραυματίστηκε στο πόδι, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του από ακατάσχετη αιμορραγία, ενώ τα άλλα δύο παιδιά τραυματίστηκαν, αλλά γλίτωσαν. Το δολοφονικό όπλο βρέθηκε το πρωί της Τρίτης -στο πλαίσιο των ερευνών της ΕΛΑΣ- λίγα μέτρα μακριά από το σημείο του εγκλήματος, πεταμένο στον δρόμο, πλάι σε απορρίμματα.
Τα επόμενα εικοσιτετράωρα, χάρη αρχικά σε ερασιτεχνικά βίντεο και στη συνέχεια στις ομολογίες των ίδιων των υπόπτων οι αστυνομικοί του τμήματος Δίωξης Ανθρωποκτονιών της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης απέκτησαν σαφή εικόνα για τους δράστες. 12 κατηγορούμενοι. Προφυλακίστηκαν μετά τις απολογίες τους. Εις βάρος τους ασκήθηκε ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία με δόλο, τετελεσμένη και σε απόπειρα και για άλλα αδικήματα….Η ιατροδικαστική έκθεση αναφέρει ότι ο θάνατος του 19χρονου Άλκη επήλθε λόγω συρροής τραυμάτων από τρία χτυπήματα με αιχμηρό αντικείμενο και δύο κατάγματα στο αριστερά και πίσω μέρος του κεφαλιού.
Συγκλονιστική φιγούρα στις δικασίμους που ακολούθησαν ήταν η μητέρα του Άλκη Καμπανού, η οποία στη δίκη της Τετάρτης 18/01 αντίκρισε για πρώτη φορά στη ζωή της τους φερόμενους ως δολοφόνους του γιου της. Χωρίς να υψώσουν ούτε μισή φορά το βλέμμα τους προς εκείνη, την άκουγαν να καταθέτει για μισή ώρα, με την ίδια να τους απευθύνεται συχνά, απαιτώντας να μάθει για ποιο λόγο της σκότωσαν το παιδί. Τόνισε δε ότι καμία μητέρα εκ των 12 δε σήκωσε ποτέ το τηλέφωνο να της συλλυπηθεί, με την κατάθεσή της να ολοκληρώνεται χωρίς ερωτήσεις από το προεδρείο και από τους συνήγορους υπεράσπισης των κατηγορουμένων.
Εξίσου καταβεβλημένος αλλά περισσότερο ψύχραιμος ο πατέρας του Άλκη. Χωρίς να κοιτάξει λεπτό τους 12 που βρίσκονταν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, μίλησε για οργανωμένη δολοφονία. Πώς αλλιώς δικαιολογείται η χρήση μαχαιριών και λοιπών όπλων, αν ο στόχος δεν ήταν να αφαιρεθεί μία ζωή; Ήταν αποφασισμένοι να σκοτώσουν, και το έκαναν.
Όπως εξηγεί η Κωνσταντίνα Χαϊνά, ωστόσο, το πεδίο παραμένει θολό. Κανείς δεν παραδέχτηκε ότι μαχαίρωσε τον Άλκη. Όμως εκείνος σήμερα κείτεται νεκρός, με το σώμα του να μετρά περισσότερα από 30 χτυπήματα.
Αισιόδοξη χροιά στην τραγωδία δίνει ο Λευτέρης Παππάς, του οποίου οι πρωτοβουλίες έχουν ως στόχο τη δημιουργία ενός αθλητικού κόσμου πολύχρωμου. Ενός κόσμου που φανέλες όλων των χρωμάτων θα βρίσκονται αγκαλιά. Ενός κόσμου που ο χουλιγκανισμός δε θα χωρά, αλλαγή που θα έρθει διορθώνοντας τα λάθη «από τα χαμηλά».
