Πρέπει δηλαδή να υπάρχει ένα κέντρο, στελεχωμένο από πρώτης γραμμής παράγοντες, που θα σχεδιάζει την άμυνα, θα επινοεί εναλλακτικές, θα διακινεί ένα συνεκτικό αφήγημα στοιχειωδώς πειστικό και θα κινητοποιεί όλο το διαθέσιμο δυναμικό προς υπεράσπιση όσων έχουν εκθέσει με τις ενέργειές τους την κυβέρνηση, τον αρχηγό, την παράταξη.
Τέτοιο σύστημα υπήρχε και λειτουργούσε στο μέγαρο Μαξίμου, όσο βρισκόταν εκεί ο ανιψιός του πρωθυπουργού. Αντιμετώπιζε τις επιθέσεις των πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης, συσπείρωνε τις φίλιες δυνάμεις, περιθωριοποιούσε τους φορείς κριτικών απόψεων, κανάκευε τους δυσαρεστημένους με ταξίματα για μελλοντική αξιοποίηση, περνούσε στην αντεπίθεση με συμψηφισμούς, με επικοινωνιακούς αντιπερισπασμούς και, ενίοτε, με βρόμικα μέσα, είτε κατασκευάζοντας ενοχοποιητικά στοιχεία για τους προηγούμενους είτε φασκιώνοντας με τη βοήθεια των ελεγχόμενων μέσων ενημέρωσης τις ευθύνες των κυβερνητικών αξιωματούχων. Εφυγε από τη μέση ο κ. Δημητριάδης και η κυβέρνηση τρεκλίζει.
Μερικοί το κατάλαβαν, κάποιοι δεν το πήραν χαμπάρι. Ηρωική, όντως, η προσπάθειά τους. Δεν ήταν πολλοί αυτοί που σήκωσαν το βάρος της αντιπαράθεσης με την αντιπολίτευση στο συγκεκριμένο ζήτημα: ο ανήξερος πρωθυπουργός (ζαλισμένος από τις πολλές στροφές), ο κυβερνητικός εκπρόσωπος (εξ υποχρεώσεως), ο υπουργός Επικρατείας, (όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω), ο υπουργός Ανάπτυξης, ο υπουργός Υγείας, ο υπουργός Εσωτερικών (και οι τρεις στη λογική πετάει ο γάιδαρος, αφού το λέει το αφεντικό) και μερικοί βουλευτές με μικρό πολιτικό εκτόπισμα, αλλά με μεγάλο θράσος.
Ελαμψαν διά της απουσίας τους κορυφαίοι και δημοφιλείς -κατά την περιγραφή του Αδ. Γεωργιάδη- υπουργοί, ενώ στα κεραμίδια βγήκαν και πετροβόλησαν την κυβέρνηση αρκετοί βουλευτές και οι δύο πρώην πρωθυπουργοί της παράταξης. Το σκηνικό βάρυνε, όταν στον χορό των αποκαλύψεων, που στρίμωχναν την κυβέρνηση και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, μπήκαν και μέσα ενημέρωσης που μέχρι εκείνη τη στιγμή προστάτευαν τον αρχηγό του κόμματος, ξέπλεναν τις αμαρτίες υπουργών και οργάνωναν τον επικοινωνιακό πόλεμο κατά της αντιπολίτευσης. Το έλλειμμα καθοδήγησης, θηριώδες. Τα μπρος πίσω, καθημερινό φαινόμενο.
Ιδια εικόνα κατακερματισμού και στην τραγωδία των Τεμπών. Ξεκίνησαν την απολογία τους δείχνοντας τον σταθμάρχη και εστιάζοντας στο ανθρώπινο λάθος, πέρασαν στη συγγνώμη για λογαριασμό όλων των κυβερνήσεων της Μεταπολίτευσης, επέστρεψαν στην εκδοχή του ανθρώπινου λάθους, στη συνέχεια τα έριξαν στην προηγούμενη κυβέρνηση και στις ρυθμιστικές Αρχές, ισχυρίστηκαν ότι ο πρωθυπουργός δεν γνώριζε, για να έρθουν 24 ώρες αργότερα να μας πουν ότι ο πρωθυπουργός, όπως ο Θεός, είναι πανταχού παρών και θα πάρει τα μέτρα του, για να μην ξανασυμβεί παρόμοιο τραγικό δυστύχημα. Καλπάζουσα σύγχυση.
Και σ’ αυτήν την περίπτωση, όλες τις γραμμές και τις αντίθετές τους υπηρέτησαν οι ίδιοι άνθρωποι. Δεν δίστασαν να εκτεθούν -ορισμένοι ανεπανόρθωτα. Και σ’ αυτήν την περίπτωση απουσιάζουν από τη μάχη οι ίδιοι άνθρωποι. Αρνήθηκαν να βάλουν πλάτη. Οι παρόντες δυσανασχετούν και το δείχνουν. Οι φυγόμαχοι αδιαφορούν και ετοιμάζονται για την επόμενη μέρα.
Και δεν είναι μόνο αυτές οι υποθέσεις που αποκαλύπτουν τη γύμνια της κυβέρνησης. Σκάνδαλα διαφθοράς, με πρωταγωνιστές βουλευτές και υποψήφιους βουλευτές σκάνε σχεδόν σε καθημερινή βάση και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, από τους πολλούς ελιγμούς που κάνει για να εξωραΐσει την κατάσταση, έχει μπερδέψει τους πάντες, ακόμη και τον εαυτό του.
Οι υπουργοί δεν μιλάνε μεταξύ τους. Ο καθένας κοιτάει την πάρτη του και πώς θα βγει αλώβητος από την κρίση. Οι μπηχτές και οι βιτριολικοί υπαινιγμοί, στην ημερήσια διάταξη. Ο πρώην αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. καταγγέλλει σημεία και τέρατα και η κυβέρνηση… πέρα βρέχει.
Δημοσιολόγοι που είχαν αναλάβει να κάνουν το μαύρο άσπρο κρατούν αποστάσεις από το σύστημα Μητσοτάκη και έχουν φτάσει στο σημείο να εγκαλούν τον… κυβερνήτη της χώρας. Ποιον, αυτόν που μας έλεγαν ότι είναι ο καλύτερος πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης και πρέπει να ευχαριστούμε τον Παντοδύναμο που μας τον έστειλε, για να βάλει τα πράγματα σε τάξη και να μας σώσει. Αυτόν ποιος θα τον σώσει; Οι τάξεις των προθύμων αραιώνουν.
Ανάγωγα
Κυριάκος Μητσοτάκης: «Θα εξακολουθώ να υπερασπίζομαι την ανάγκη στη δεύτερη κάλπη. Γιατί η δεύτερη κάλπη είναι αυτή η οποία μπορεί να δώσει αυτοδυναμία, ότι αυτή είναι η σωστή λύση για τη χώρα». Μα, κύριε πρωθυπουργέ, τη χώρα την περίοδο της Μεταπολίτευσης την κυβέρνησαν, τα περισσότερα χρόνια, ισχυρές, μονοκομματικές, αυτοδύναμες κυβερνήσεις. Του κόμματός σας και του ΠΑΣΟΚ. Η σύγχρονη Ελλάδα που λέτε πως δεν σας αρέσει δικό τους δημιούργημα είναι.
Πηγή : https://www.efsyn.gr
