Του Τάσου Παππά
Ελάχιστα στελέχη της κυβέρνησης Παπανδρέου είχαν εκφράσει έστω και επιφυλάξεις για την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ και το Μνημόνιο
Γέμισε ο τόπος με στελέχη του ΠΑΣΟΚ (νυν και πρώην) που δηλώνουν ότι από την πρώτη στιγμή είχαν εκφράσει ισχυρές αντιρρήσεις για την εμπλοκή του ΔΝΤ στον μηχανισμό διάσωσης της χώρας. Ισχυρίζονται ότι είχαν καταθέσει τις διαφωνίες τους στον τότε πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, αλλά δεν εισακούστηκαν. Βεβαίως, η απόφαση του υπουργικού συμβουλίου ήταν ομόφωνη και από μόνο του αυτό το γεγονός είναι αποστομωτικό, ωστόσο πρέπει να πούμε ότι πράγματι υπήρξαν υπουργοί και παράγοντες του ΠΑΣΟΚ που δεν ήθελαν να συμμετάσχει το ΔΝΤ στον μηχανισμό. Μόνο που δεν είναι αυτοί που σήμερα εμφανίζονται ως αντιρρησίες.
Την αντίθεσή τους είχαν καταθέσει στα επίσημα και στα άτυπα υπουργικά συμβούλια (ήταν τα περισσότερα που έγιναν και στα οποία συμμετείχαν επίσης οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι, ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και ο γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου) όσοι από το ΠΑΣΟΚ είχαν ευρωπαϊκή εμπειρία, είχαν δηλαδή περάσει από τις θέσεις του επιτρόπου, του ευρωβουλευτή και του υπουργού Εξωτερικών. Με άλλα λόγια, ο Θ. Πάγκαλος, η Αννα Διαμαντοπούλου, η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και ο Χρ. Παπουτσής. Αρνητικοί με το ΔΝΤ ήταν και ο Ευ. Βενιζέλος και ο Χ. Καστανίδης.
Η συζήτηση στην Ελλάδα για το ενδεχόμενο προσφυγής στο ΔΝΤ είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα. Ο Κ. Σημίτης και ο Α. Παπαδόπουλος από το 2008 έλεγαν -σε ομιλίες τους στη Βουλή- ότι «αν δεν αλλάξει πορεία η κυβέρνηση, η χώρα πηγαίνει ολοταχώς προς το ΔΝΤ». Τότε, και η κυβέρνηση Καραμανλή, διά του Γ. Αλογοσκούφη, αλλά και το ΠΑΣΟΚ τούς αποδοκίμασαν εγκαλώντας τους για «κινδυνολογία». Αργότερα, οι οπαδοί των θεωριών συνωμοσίας τούς κατηγόρησαν ότι έπαιζαν το παιχνίδι των δανειστών, κυρίως της Γερμανίας, και πως με αυτές τις προβλέψεις καλλιεργούσαν το κλίμα στην Ελλάδα και έστρωναν το έδαφος για να έρθει το ΔΝΤ. Αποδείξεις πάντως μέχρι τώρα δεν έχουν προσκομίσει.
Δυστυχώς για τη χώρα και η κυβέρνηση Παπανδρέου λειτούργησε -τουλάχιστον- επιπόλαια στο θέμα αυτό. Αν και ο Γ. Παπανδρέου συζητούσε παρασκηνιακώς με τον τότε επικεφαλής του ΔΝΤ (το αποκάλυψε ο ίδιος ο Ντομινίκ Στρος-Καν), στο εσωτερικό της χώρας και ο ίδιος και πολλοί κορυφαίοι υπουργοί διέψευδαν μετά βδελυγμίας ότι η χώρα θα προσφύγει στο ΔΝΤ. Υποστήριζαν μάλιστα σε τόνο που δεν σήκωνε αντιρρήσεις ότι όπου πήγε το ΔΝΤ έφερε οικονομική καταστροφή. Για να γίνουν πιο πειστικοί και για να αποδείξουν ότι εννοούν όσα διακηρύττουν, παρέπεμπαν στο παράδειγμα της Αργεντινής. Στη συνέχεια οι περισσότεροι κατάπιαν τη γλώσσα τους.
Κάποιοι όμως δεν το έβαλαν κάτω. Διέδιδαν urbi et orbi ότι πρόκειται για προσωρινή κατάσταση, ότι αναγκάστηκε η κυβέρνηση να δεχθεί το ΔΝΤ, ότι η πολιτική που εφαρμόζουν δεν συνάδει με τη σοσιαλιστική φυσιογνωμία του κόμματος. Aλλωστε, ήταν «αντιεξουσιαστές στην εξουσία». Oλα αυτά τα «ναρκωτικά» επιχειρήματα κυκλοφορούσαν παντού μέχρι τη στιγμή που ο Γ. Παπανδρέου, μιλώντας στους βουλευτές του κόμματος τον Ιανουάριο του 2011, τους προσγείωσε ανώμαλα: «H συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών που εφαρμόζουμε ήταν στο πρόγραμμά μας»!
Για την ιστορία πάντως, πρέπει να πούμε ότι, την περίοδο που σχεδόν όλοι στην κυβέρνηση και στο ΠΑΣΟΚ ξόρκιζαν με βαρύγδουπα λόγια και ηρωικές κορόνες το ΔΝΤ, η Λούκα Κατσέλη σε συνάντηση που είχε με δημοσιογράφους είχε πει το εξής: «Κατά 80% θα πάμε στο ΔΝΤ». Επιβεβαιώθηκε. Προφανώς ήξερε τις προθέσεις της Α. Μέρκελ και γνώριζε ακόμη ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν διέθετε μηχανισμό στήριξης, αφού το καταστατικό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δεν της επέτρεπε να χρηματοδοτήσει τα ελλείμματα των κρατών-μελών της ευρωζώνης.
Via : www.efsyn.gr
