της Βασιλικής Σιούτη

Ότι η κυβέρνηση ανησύχησε πριν από λίγο καιρό με την αφύπνιση ορισμένων λειτουργών της Δικαιοσύνης, που έδειξαν να πλησιάζουν ανέγγιχτα, μέχρι πρότινος πρόσωπα -ισχυρά και διαπλεκόμενα- είναι γνωστό. Η ενόχληση αυτή μάλιστα αποτυπώθηκε και στον φιλοκυβερνητικό Τύπο, που παρουσίαζε τη Δικαιοσύνη περίπου ως τρομοκράτη. Εξίσου γνωστό είναι ότι η εκάστοτε κυβέρνηση θέλει να έχει υπό τον έλεγχό της τη Δικαιοσύνη, παρά τα περί αντιθέτου λεγόμενα.
Της Βασιλικής ΣιούτηΕδώ και λίγο καιρό, μετά την εκδήλωση της ανησυχίας της κυβέρνησης για την έντονη δραστηριότητα της Δικαιοσύνης , ξεκίνησε η επιχείρηση καλοπιάσματος του δικαστικού σώματος. Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση έσπευσε να τάξει στους δικαστές κομμάτι από το πλεόνασμα- που ακόμα δεν το είδαμε κι ούτε πρόκειται φυσικά για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού.Ο πρωθυπουργός μάλιστα, στις πρόσφατες συναντήσεις του με δικαστές και δικαστικούς υπαλλήλους, έσπευσε να τάξει και στους δεύτερους μέρος του πλεονάσματος, αφού όπως οι ίδιοι αναφέρουν, αναγνώρισε και σε εκείνους το δίκαιο των αιτημάτων τους, που ζητούν «αναβάθμιση των αποδοχών τους». Όπως αποκαλύπτουν σε ανακοίνωσή τους, ο πρωθυπουργός τους υποσχέθηκε να ικανοποιήσει το αίτημά τους «μετά την οριστικοποίηση της έγκρισης του λεγόμενου «πρωτογενούς πλεονάσματος» από τα όργανα της ΕΕ τον Απρίλη του 2014». «Μετά από αυτό, οι Δικαστικοί Υπάλληλοι, εντάσσονται στην ομάδα των κλάδων (ένστολοι, Δικ. Λειτουργοί) οι οποίοι μαζί με άλλα στρώματα του λαού μας – κατά τις υποσχέσεις της Κυβέρνησης – θα είναι αυτοί στους οποίους θα δοθεί μέρος του πλεονάσματος» (κλικ εδω)
Η συμπεριφορά της κυβέρνησης -πέρα από το αν είναι θεμιτή ή αθέμιτη- είναι αναμενόμενη. Αυτό που περιμένει όμως η ελληνική κοινωνία είναι να σταθούν στο ύψος τους οι δικαστές.
Η δικαστική εξουσία, μαζί με τις υπόλοιπες , ήταν κι αυτή απαξιωμένη στη συνείδηση των περισσότερων πολιτών. Το τελευταίο διάστημα, κάποιες ελάχιστες κινήσεις, γέννησαν ξανά προσδοκίες, καθώς ορισμένοι δικαστές φάνηκε να υπερασπίζονται τη χαμένη τιμή της Δικαιοσύνης.
Θα δεχθούν λοιπόν οι δικαστές να εξαιρεθούν από την κοινή μοίρα και να πάρουν απολαβές που αφαιρέθηκαν από το υστέρημα των αδυνάμων; Κι αρκεί μία αύξηση των μισθών τους για να σβήσει η ελπίδα ότι θα λειτουργήσει επιτέλους η Δικαιοσύνη; Η κοινωνία περιμένει να διαπιστώσει την απάντηση.