του Σταύρου Καπάκου
Φαίνεται πως οι κληρονόμοι της Θάτσερ είναι αμετανόητοι. Σύμφωνα με το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ των χθεσινών «Νέων», ο υπουργός Εργασίας σχεδιάζει αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου με καθιέρωση της ρήτρας 50%+1 για την κήρυξη απεργίας, ενώ δίνεται η δυνατότητα του λοκ άουτ στους εργοδότες. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως δεν θα μπορούν να κηρύσσονται απεργίες στη χώρα.
Οι νεοφιλελεύθεροι, αν και πέρασαν πάνω από τριάντα χρόνια, επιμένουν σε μια κατ’ εξοχήν αντεργατική πρόταση, την οποία έκανε ο Φρίντμαν στη Θάτσερ, προκειμένου να χτυπηθούν τα συνδικάτα, τα οποία -όπως ισχυριζόταν- λειτουργούσαν ως μονοπωλιακή δύναμη που ανέβαζε τους μισθούς και τροφοδοτούσε τον πληθωρισμό. Ήταν η εποχή του στασιμοπληθωρισμού και οι νεοφιλελεύθεροι οικονομολόγοι υποστήριζαν ότι μία από τις αιτίες της κρίσης ήταν οι υψηλοί μισθοί. Πρότειναν στη Θάτσερ να επιβάλει τη μυστική ψηφοφορία, την αρχή της πλειοψηφίας και την περιφρούρηση από την αστυνομία των ανθρακωρυχείων στα οποία επρόκειτο να γίνουν απεργίες.
Οι αμετανόητοι κληρονόμοι της Θάτσερ επιμένουν σήμερα στην ίδια γραμμή. Δεν τους φτάνει που η ανεργία αγγίζει το 30% και που οι μισθοί έχουν πέσει δραματικά. Δεν νοιάζονται που οι εργασιακές σχέσεις έχουν γίνει λάστιχο. Κυριαρχία θέλουν τα ζόμπι του νεοφιλελευθερισμού και δεν ικανοποιούνται με τίποτε λιγότερο. Αν και δεν παίρνω όρκο, εικάζω πως η διαφωνία του ΠΑΣΟΚ στις προωθούμενες ρυθμίσεις είναι πραγματική. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι μπορεί να ψηφίσει τις προτάσεις αυτές ο Απ. Κακλαμάνης, ο οποίος έφτιαξε τον συνδικαλιστικό νόμο του ’82. Αν και είναι δύσκολο να σβήσει κανείς την κακή του φήμη, όπως έλεγε ο Θουκυδίδης, ως άνθρωπος καλών προθέσεων, δυσκολεύομαι να πιστέψω πως ακόμη και το σημερινό ΠΑΣΟΚ μπορεί να ψηφίσει αυτές τις ακραίες ρυθμίσεις.
Μάλλον η υπόθεση αυτή δείχνει πως οι επίγονοι της Θάτσερ έχουν τη δική τους ατζέντα. Ενώ δηλαδή προπαγανδίζουν ότι τα σκληρά μέτρα τα παίρνουν για να σωθεί η χώρα και να παραμείνει στο ευρώ, στην πραγματικότητα προλειαίνουν το έδαφος για τις πιο σκληρές αποφάσεις κατά της εργασίας. Αλλά και «δράκοι» να είναι οι διαρροές για το επίμαχο σχέδιο του υπουργείου Εργασίας, ίσως διοχετεύονται με απώτερο σκοπό να γίνουν τελικά αποδεκτές κάποιες λιγότερο σκληρές αποφάσεις.
Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις πρέπει να ανανεωθούν εκ βάθρων. Να απογαλακτιστούν από το κράτος και την οικονομική ολιγαρχία, να οικοδομήσουν την αυτονομία τους. Έτσι θα οικοδομήσουν και έναν πραγματικά κοινωνικό ρόλο.
Via : www.avgi.gr
