της Αγγελικής Παπαμιλτιάδου
Οι ασκήσεις επί χάρτου για «τρίτο πακέτο» και το σκληρό πρέσινγκ στην αξιολόγηση. Για καθυστερήσεις στην εκταμίευση δόσεων ετοιμάζεται η Αθήνα. Το «μπάλωμα» στα κενά του προγράμματος, η δυσκολία εξόδου στις αγορές και οι πιέσεις για νέα μέτρα.
Ασκήσεις επί χάρτου είναι όσα ακούγονται τις τελευταίες εβδομάδες για το τρίτο δάνειο προς την Ελλάδα. Όπως μεταφέρει υψηλά ιστάμενος αξιωματούχος στο Βερολίνο, αυτήν τη στιγμή διάφορες ομάδες επεξεργάζονται διάφορα σενάρια, όμως αυτό γίνεται σε υπηρεσιακό πλαίσιο και χωρίς να υπάρχει «άνωθεν» συγκεκριμένη εντολή.
Τίποτα δεν μπορεί να κριθεί ή να αποσαφηνιστεί εάν δεν εξακριβωθούν πρώτα τα εξής:
– Κατά πόσον θα υπάρξει αναθεώρηση των στοιχείων του ελλείμματος και του χρέους από τη Eurostat αναφορικά με τα δύο προηγούμενα χρόνια.
– Τι θα βρει η τρόικα κατά τους σαρωτικούς ελέγχους που θα πραγματοποιήσει και κατά πόσον μπορεί να υπάρξει ισοσκελισμός, αν όχι πρωτογενές πλεόνασμα, που να βασίζεται όμως σε πραγματικά στοιχεία και όχι σε έντεχνες παρακρατήσεις εκ μέρους του κράτους.
Ακολούθως, αναμένεται να συζητηθούν διάφορες λύσεις ως προς την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού. Ο Β. Σόιμπλε έχει ξεκαθαρίσει σε όλους τους τόνους ότι η προοπτική τρίτου δανείου προέρχεται από την άτυπη συμφωνία των υπουργών Οικονομικών και των αρχηγών κρατών τον Φεβρουάριο του 2012.
Τότε οι αριθμοί έδειχναν ότι το δεύτερο πακέτο στήριξης θα έπρεπε να είναι 10-15 δισεκατομμύρια μεγαλύτερο ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες της Ελλάδας. Η καγκελάριος το απέρριψε λέγοντας ότι πρέπει να βρεθεί συμβιβαστική λύση και «αργότερα βλέπουμε». Το «αργότερα» όμως πλησιάζει και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών επανέλαβε αυτό που ήταν κοινό μυστικό από τότε.
Άλλωστε τόσο ο Β. Σόιμπλε όσο και ο τότε πρόεδρος του Εurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ είχαν δηλώσει επισήμως προς τους δημοσιογράφους (την ημέρα που ανακοινώθηκε το δεύτερο πακέτο στήριξης) ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί πιθανότατα και τρίτο.
Όπως μαθαίνει το Euro2day.gr, αυτήν τη στιγμή οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν επιθυμούν να στείλουν νέο ρευστό χρήμα προς τη χώρα μας. Με αυτό το δεδομένο εξετάζεται μια μεσοβέζικη λύση, που θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την παράταση της έναρξης της αποπληρωμής δανείων που έχει λάβει η χώρα για μετά το 2016. Αυτά ως αρχή. Οι εξελίξεις αναμένεται να τρέξουν μετά την έκθεση αξιολόγησης αλλά και την κατάρτιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και βεβαίως την υπερψήφιση του από την ελληνική βουλή.
Όσο για τη δόση του Οκτωβρίου, ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι μάλλον θα καθυστερήσει, όχι μόνο για λόγους διαπραγματευτικούς από την πλευρά της τρόικας, αλλά και γιατί μάλλον το ΔΝΤ θέλει να αποφύγει οποιαδήποτε συνεδρίαση μπορεί να δείξει το χρηματοδοτικό κενό του 12μήνου (το Ταμείο δεν αποδεσμεύει κεφάλαια αν δεν είναι εξασφαλισμένη η χρηματοδότηση της χώρας το επόμενο δωδεκάμηνο), που ήδη τρέχει.
Υπό αυτό το πρίσμα, είναι χαρακτηριστικό ότι πηγές από το οικονομικό επιτελείο αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο για ενοποίηση της δόσης του Νοεμβρίου με αυτήν του Δεκεμβρίου συνολικού ύψους 5,9 δισ. ευρώ. Και αυτό γιατί η έκθεση αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος από την τρόικα, αν όλα εξελιχθούν ομαλά, θα είναι έτοιμη το προσεχή Νοέμβριο, ενώ η επόμενη αξιολόγηση από τους δανειστές προγραμματίζεται για τον Ιανουάριο του 2014.
Μάλιστα, οι δανειστές που ήδη έχουν προεξοφλήσει ένα νέο πακέτο βοήθειας προς τη χώρα μας θέλουν αυτό να συνοδευτεί και από νέο πακέτο μέτρων.
Απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις η κυβέρνηση, που βλέπει ότι δύσκολα θα μπορέσει να καλύψει τις ανάγκες από την επιστροφή στις αγορές το 2014, επιλέγει την τακτική να μείνει στο παρασκήνιο, δηλώνοντας διά στόματος Γιάννη Στουρνάρα ότι είναι πάρα πολύ νωρίς ακόμη για την όποια συζήτηση ή πρόβλεψη.
Στο οικονομικό επιτελείο είχαν κάνει διάφορα σχέδια εξόδου στις διεθνείς κεφαλαιαγορές από τον Ιούλιο του 2014 για να μπορέσουν να καλύψουν ένα μέρος των τόκων εξυπηρέτησης του χρέους που φθάνουν τα 11 με 12 δισ. ευρώ και να αποφύγουν νέο μνημόνιο. Μάλιστα, ένα από αυτά προέβλεπε και την έκδοση τιτλοποιημένων ομολόγων έναντι μελλοντικών εσόδων από ακίνητα.
Το βασικό πρόβλημα παραμένει και είναι τα ομόλογα που λήγουν στην κατοχή των ευρωπαϊκών κεντρικών τραπεζών, ύψους 5,6 δισ. ευρώ, αλλά και το δημοσιονομικό κενό, το οποίο προσδιορίζεται από το ΔΝΤ σε 4,6 δισ. ευρώ για το 2014 και σε 6,5 δισ. ευρώ για το 2015.
Via : www.euro2day.gr
