του Νίκου Γραικούση, μέλος Πολιτικής Επιτροπής
Το «λάθος» του μικρομεσαίου επιχειρηματία
Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, οι οποίοι εκπροσωπούν πάνω από το 90% του συνόλου των ανθρώπων του “επιχειρείν” στη χώρα μας, αρέσκονται στην πλειοψηφία τους να στηρίζουν την πολιτική κόμματα δεξιών – νεοφιλελεύθερων οικονομικά αποχρώσεων, σε μια προσπάθεια υποστήριξης των επαγγελματικών συμφερόντων τους.
Και ενώ η κλίση προς τη δεξιά νεοφιλελεύθερη ιδεολογία μπορεί να φαντάζει ως κάτι φυσικό και λογικό για την κατηγορία αυτών των ανθρώπων, στην πραγματικότητα δεν είναι.
Το μέγιστο επιχείρημά τους είναι ότι κάθε νεοφιλελεύθερη πολιτική είναι προσανατολισμένη στη μείωση κάθε είδους φόρου, στη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και του εργατικού κόστους και πολλές φορές στην ‘’εξυπηρέτηση’’ οικονομικών συναλλαγών φοροαποφυγής, όπως για παράδειγμα η περαίωση των φορολογικών εκκρεμοτήτων που κυριαρχούσε στο παρελθόν.
Η μείωση του κόστους παραγωγής λοιπόν, που υπόσχεται κάθε νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση και άρα η αύξηση των κερδών είναι το τυράκι που τους φέρνει σχεδόν μαζικά στον πολιτικό χώρο μιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής και οικονομικής ιδεολογίας.
Φυσικά γνωρίζουν ότι με τον τρόπο αυτό υπονομεύεται κάθε έννοια δημόσιου αγαθού, κοινωνικής ασφάλισης, κράτος δικαίου και πρόνοιας, αλλά δυστυχώς το, όπως το εννοούν αυτοί, ατομικό συμφέρον υπερισχύει όλων των παραπάνω.
Αυτό το οποίο αδυνατούν να σκεφτούν είναι το πραγματικό οικονομικό τους συμφέρον.
Κάθε μικρομεσαίος επιχειρηματίας έχει μια ανάγκη, για την επαγγελματική του επιβίωση, πολύ πιο μεγάλη από αυτές που του καλύπτει μια φιλελεύθερη οικονομική πολιτική.
Η μεγαλύτερη ανάγκη κάθε μικρομεσαίου επιχειρηματία είναι να έχει …πελάτες!
Και αυτό του το εξασφαλίζει ένα οικονομικό μοντέλο το οποίο διαχέει όσο περισσότερο πλούτο σε όσο πιο πολλούς!
Δεν θα ονομάσω το οικονομικό μοντέλο αυτό, αλλά όλοι καταλαβαίνουμε ότι απέχει παρασάγγας από το νεοφιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο.
Το νεοφιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο ‘’υπόσχεται’’ μόνο συγκέντρωση του πλούτου σε όλο και λιγότερους.
Το αντίθετο δηλαδή από τα συμφέροντα κάθε μικρομεσαίου επιχειρηματία.
Μόνο οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, τα μονοπώλια και τα ολιγοπώλια έχουν κάθε συμφέρον από μια νεοφιλελεύθερη πολιτική.
Και φυσικά όσοι μικρομεσαίοι ονειρεύονται μια μέρα τους εαυτούς τους ως μεγιστάνες του πλούτου και πρώτους στη λίστα του Forbes.