του Χριστόφορου Κάσδαγλη
Όλοι με ρωτάνε να τους πω, άραγε γιατί να σ’ αγαπώ. Κι όλοι απορούν γιατί να είσ’ εσύ, σώμα μου μυαλό μου και ψυχή.
Να λοιπόν γιατί σ’ αγάπησα, σ’ όλο τον κόσμο θα το πω: Σ’ αγάπησα γιατί «άνοιξες το δρόμο της ανάπτυξης». «Γιατί αναθεώρησες όρους της δανειακής σύμβασης (μνημονίου)». Γιατί επανέφερες «τη συλλογική αυτονομία και την ισχύ των συλλογικών συμβάσεων στο επίπεδο που προσδιορίζουν το ευρωπαϊκό κοινωνικό δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο».
Να, λοιπόν, γιατί σ’ αγάπησα, σ’ όλο τον κόσμο θα το πω: Επειδή «επέκτεινες το επίδομα ανεργίας για έναν ακόμη χρόνο (1+1) από κοινοτικούς πόρους». Επειδή «επέκτεινες το επίδομα ανεργίας σε μη μισθωτούς (αυτοαπασχολούμενους, επιτηδευματίες κ.λπ.) που έχασαν τις δουλειές τους». Επειδή «εφάρμοσες την αρχή του συμψηφισμού των οφειλών από και προς το Δημόσιο». Δεν λογαριάζω το γεγονός πως ούτως ή άλλως αυτό δεν θα σου κόστιζε τίποτα. Σημασία έχει η καλή πρόθεση – και η συνέπεια. Ούτε που το είχα φανταστεί…
Να, λοιπόν, γιατί σ’ αγάπησα: Επειδή «αποκατέστησες τα χαρτοφυλάκια των ασφαλιστικών ταμείων με ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και με πόρους δημόσιας περιουσίας». Κι ακόμα σ’ αγάπησα, και θέλω να το διαλαλήσω παντού, επειδή «ρύθμισες για πέρσι τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις των φορολογουμένων ώστε να μην ξεπερνούν το 25% του εισοδήματός τους». Και σαν να μην έφτανε αυτό, κανόνισες και «για τους δανειολήπτες την εφαρμογή της ρύθμισης ότι ‘η δόση δεν ξεπερνά το 30% του μηνιαίου εισοδήματος’».
Αχ, να λοιπόν, να λοιπόν γιατί σ’ αγάπησα: Γιατί «αναμόρφωσες τους κανόνες του Τειρεσία προκειμένου να διευκολυνθεί η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης». Επειδή «καταπολέμησες την ακρίβεια με κάθε πρόσφορο μέτρο: σπάσιμο των καρτέλ, έλεγχο ενδοομιλικών συναλλαγών κ.λπ.». Επειδή φρόντισες «να ενισχυθούν τα επιδόματα των ΑΜΕΑ από κοινοτικούς πόρους».
Για όποιον δεν κατάλαβε, έχω μπροστά και καμαρώνω, με υπόκρουση την τρυφερή φωνή του Γιάννη Πάριου, σε στίχους του Πυθαγόρα, το κείμενο προγραμματικής σύγκλισης των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης. Συνομολογήθηκε στις 23.6.2012 και αποτελεί έκτοτε απαρέγκλιτα την πυξίδα της κυβερνητικής πολιτικής, με τιμονιέρη τον Αντώνη Σαμαρά που κρατάει το τιμόνι με στιβαρά χέρια. Και «μια κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης, όσο το δυνατόν πιο μικρή, λειτουργική και επιτελικού χαρακτήρα». Που «δεν αποτελείται από ‘φέουδα’ κομματικών επιρροών, που λειτουργεί ενιαία, στηρίζεται στη διαφάνεια, στις προγραμματικές συμφωνίες των κομμάτων που τη στηρίζουν και στη στελέχωση όλου του διοικητικού μηχανισμού με αξιοκρατικά κριτήρια».Τι άλλο να ζητήσω απ’ τη ζωή;
Ούτε που το είχα φανταστεί πως υπάρχει αγάπη σαν κι αυτή,
που να δίνει Θέ μου μες στον κόσμο αυτό, νόημα, κουράγιο και σκοπό.
Να, λοιπόν, γιατί σ’ αγάπησα: Γιατί ’σαι η αλήθεια μες στην ψευτιά…
Και για όποιον δεν πιστεύει στα τραγούδια, περισσότερα για την προγραμματική συμφωνία εδώ: http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=463892
Via : kasdaglis.wordpress.com
