«[…] Οι Ευρωπαίοι δεν αντιλαμβάνονται, ότι αυτό που υφίστανται αυτή τη στιγμή, είναι τόσο παράλογο, ώστε μοιραία προκαλεί το αντίστοιχο παράλογό του, ως αντίδραση. Κι αυτή η αντίδραση θα είναι τόσο ακραία, που θα προκαλέσει το αντίθετό της, δηλαδή, μία έκρηξη καρναβαλίστικη, όπως την περιέγραψε ο Ρώσος θεωρητικός Μιχαήλ Μπαχτίν το 1920 […] Η εκτόνωση σε μια τέτοια περίπτωση, μπορεί να πάρει το χαρακτήρα ενός άλλου παράλογου! Δηλαδή, είναι σχεδόν μια σουρεαλιστική επανάσταση…»
Ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη με αφορμή τα αποτελέσματα των ιταλικών εκλογών και τις έντονες γερμανικές αντιδράσεις περί… κλόουν.
Ν.Β.: Αυτές οι εκλογές έκαναν μια μεγάλη ανατροπή, την οποία βέβαια αναμέναμε. Όμως, δεν αναμέναμε, και τη λύσσα με την οποία υποδέχτηκαν τα αποτελέσματα οι Γερμανοί...
Οι ιταλικές εκλογές ήταν η αρχή της ενεργοποίησης της ωρολογιακής βόμβας, καθώς όλη η Ευρώπη βρίσκεται κάτω από τη γερμανική μπότα! Είναι ο Φελίνι εναντίον του Μπέργκμαν, ο Νότος του ήλιου και της χαράς της ζωής εναντίον του γκρίζου αυτοκτονικού Βορά, γκρόσο μόντο.
(Πρέπει να τρίψουμε τη μούρη της Μέρκελ στη λάσπη του Νότου, και να τους αναγκάσουμε να τυπώσουν χρήμα για την ανάπτυξη ή να φύγουν. Τέρμα οι τερατώδεις φόροι και τα μέτρα λιτότητας, παρόλο που όλοι οι Κεϊνσιανοί απορρίπτουν σε εποχές ύφεσης!)
Ο Στάινμπρουκ, στη δήλωσή του για τα αποτελέσματα των ιταλικών εκλογών, ανέφερε ότι οι Ιταλοί εκλέξανε δύο κλόουν, και ο μεν ένας(Γκρίλο) είναι επαγγελματίας κλόουν και δεν τον νοιάζει να τον αποκαλούν έτσι, ενώ ο άλλος(Μπερλουσκόνι) αν και είναι κλόουν, δεν του αρέσει να τον λένε έτσι…
Σε αυτές τις δηλώσεις, αντέδρασε ο Ναπολιτάνο, ο οποίος ακύρωσε το γεύμα που είχε με τον Στάινμπρουκ στο Μόναχο…
Απ’ ότι είδαμε, μέσα απ’ όλο αυτό το… έντυπο υλικό που λύσσαξε εναντίον των Ιταλών, δηλαδή, όλες τις γερμανικές εφημερίδες, από την Bild μέχρι την Spiegel, μόνο ένας εξέφρασε πως ο Στάινμπρουκ κραυγάζει σαν να είναι ίλαρχος πρωσικού ιππικού… Αυτό, ήταν και το μόνο σχόλιο, το οποίο είδαμε να ακούγεται από τη Γερμανία, που έχει κάποια… αυτοσυνείδηση.
Όμως, οι Γερμανοί, εκλέξανε -όπως όλοι γνωρίζουμε- τον μεγαλύτερο κλόουν της ιστορίας, τον Χίτλερ, ο οποίος ήταν και ο πιο επικίνδυνος, διότι κατέστρεψε τον μισό πλανήτη!
Τον είχε καταλάβει, τότε, και ο μεγάλος κωμικός Σαρλό, και τον σατίρισε θαυμάσια, βγάζοντας ακριβώς αυτά τα στοιχεία του κωμικού τα οποία είχε, μέσα σε όλο αυτό το δραματικό περιβάλλον της Γερμανίας της εποχής εκείνης.
Πόσο θράσος, λοιπόν, έχουν οι Γερμανοί; Να έχουν ψηφίσει έναν τέτοιον, που νομίζω δεν υπάρχει άλλος αντίστοιχος εδώ και δύο χιλιάδες τουλάχιστον χρόνια, από εκείνον τον περίφημο Καλιγούλα…
Κρ.Π.: Τον ημίτρελο. Δηλαδή, τον τελείως τρελό…
Ν.Β.: Ακριβώς! Ανάμεσα, λοιπόν, στον Καλιγούλα και τον Χίτλερ, δεν υπήρχε κανένας πιο τρελός! Υπήρξανε σκληροί ηγέτες, βέβαια, αλλά ηγέτες κλόουν και καταστροφικοί συγχρόνως, ήταν μοναδικό φαινόμενο!
Γι’ αυτό, λέω, πως έχει μεγάλη σημασία το ότι οι Γερμανοί δεν έχουν αποκτήσει ακόμα αυτοσυνείδηση. Εφόσον, μέχρι σήμερα δεν γνωρίζουν μέσα στη δήθεν σοβαρότητά τους, ότι φέρονται τελείως παράλογα!
Έχουν προκαλέσει τρεις πολέμους στην Ευρώπη, και μάλιστα ένα νεοσύστατο κράτος τότε, με τους Πρώσους και τον Βίσμαρκ, αλλά και τον Κάιζερ, ο οποίος έκανε ένα φοβερό ολοκαύτωμα σε δύο φυλές της Αφρικής. Υπάρχει ολόκληρο βιβλίο για το ολοκαύτωμα του Κάιζερ!
Ενώ, λοιπόν, έχουν αυτή την ιστορία, μας λένε για τους Ιταλούς, ότι εκλέγουν κλόουν; Είναι τουλάχιστον γελοίο, να μην το αντιλαμβάνονται. Δεν λέω ότι είναι ο μόνος λαός που μπορεί να παράγει έναν κλόουν, αλλά έχουν παράγει ήδη -οι ίδιοι- τον κορυφαίο των κλόουν!
Κρ.Π.: Και είναι ενδιαφέρον ότι αυτό που «βλέπουν» στους Ιταλούς, είναι μάλλον μία δική τους προβολή, εφόσον, και οι δύο λαοί έχουν παράγει στην ιστορία της ανθρωπότητας, τούς πιο καταστροφικούς κλόουν… Είναι οι δύο λαοί που συναγωνίζονται στους… κλόουν;
Ν.Β.: Πράγματι, υπάρχει μία περίεργη σύγκλιση εκεί. Δεν μπορεί να καταλάβει κανείς ακριβώς, αλλά εγώ θεωρώ ότι η φοβερή δίψα για εξουσία των Ρωμαίων, καθώς και ανάλογη δίψα των Γερμανών, είναι κάτι το αντίστοιχο. Και εκεί είναι που ίσως δημιουργείται ο κλόουν, ο επικίνδυνος κλόουν, ο οποίος συνδυάζει το θέμα της εξουσίας με το θέμα του κωμικού…
Κρ.Π.: Και με το θέμα της βαριάς ψυχιατρικής περίπτωσης…
Ν.Β.: Μιας ψυχιατρικής όμως, η οποία έχει και το στοιχείο ενός μακάβριου χιούμορ, όταν π.χ. ο Καλιγούλας ανακηρύσσει γερουσιαστή το άλογό του… ή ο Χίτλερ με την εμμονή του στην άρια φυλή…
Κρ.Π.: Σε σχέση με αυτό που είπατε, ότι οι ιταλικές εκλογές είναι η αρχή της ενεργοποίησης της ωρολογιακής βόμβας, πώς το εννοείτε;
Ν.Β.: Νομίζω ότι όλη η Ευρώπη υφίσταται αυτό το νέο Γερμανικό ιμπεριαλισμό, και νομίζω ότι θα εκραγεί!
Δηλαδή, θα ακολουθήσει κι άλλη έκρηξη και από άλλη χώρα. Και τελικά, θα ενωθούν όλες οι χώρες εναντίον τους και θα την πληρώσουνε!
Διότι οι Γερμανοί, αρχίσανε με το να προσβάλλουν εμάς και την Αφροδίτη, και αυτό δεν το κάνεις ενδεχομένως, χωρίς να τιμωρηθείς… Τα βάλανε και με κάτι το οποίο είναι πολύ πιο ισχυρό από αυτούς, που είναι το Ελληνικό πνεύμα!
Κρ.Π.: Διέπραξαν μία ύβρη, και προφανώς θα υπάρξει τιμωρία και κάθαρση;
Ν.Β.: Βέβαια, ήταν ύβρις για την Αφροδίτη! Και κατόπιν μας έβγαλαν και όλους απατεώνες. Ε, λοιπόν, αυτό θα το πληρώσουν…
Κρ.Π.: Μακάρι…
Ν.Β.: Και να κάνουν και να λένε όλα αυτά, την ώρα που ακόμα δεν μας έχουν δώσει τις αποζημιώσεις του πολέμου και δεν έχουν ξεπληρώσει το χρέος τους προς την Ελλάδα;
Δηλαδή, ποιος είναι ο μεγαλύτερος απατεώνας στην Ευρώπη; Αυτοί! Και νομίζουν ότι δεν μας κάνουν τον.. κλόουν; Μα, συνεχώς μάς παίζουν ένα θέατρο!
Κρ.Π.: Μακάβριο θέατρο;
Ν.Β.: Ναι! Φυσικά! Βόρειο…
Κρ.Π.: Αυτό που είπατε, επίσης, ότι συμβολικά, ο Φελίνι στρέφεται εναντίον του Μπέργκμαν… ο Νότος εναντίον του Βορά;
Ν.Β.: Είναι ένας τρόπος σκέψης τελείως διαφορετικός – αυτοκτονικός στο Βορά, και υπέρ της ζωής στο Νότο.
Οι Ευρωπαίοι δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτό που υφίστανται αυτή τη στιγμή, είναι τόσο παράλογο, ώστε μοιραία προκαλεί το αντίστοιχο παράλογό του, ως αντίδραση. Και αυτή η αντίδραση, θα είναι τόσο ακραία, που θα προκαλέσει το αντίθετό της, δηλαδή, μία έκρηξη καρναβαλίστικη, όπως την περιέγραψε ο Ρώσος θεωρητικός, Μιχαήλ Μπαχτίν, το 1920.
Κρ.Π.: Τί εννοείτε, ακριβώς, με το «καρναβαλίστικη»;
Ν.Β.: Εννοώ ότι μαζεύεται πάρα πολύ ένταση μέσα στους λαούς, και αυτή η ένταση χρειάζεται να εκτονωθεί. Η εκτόνωση σε μια τέτοια περίπτωση, μπορεί να πάρει το χαρακτήρα ενός άλλου παράλογου! Δηλαδή, είναι σχεδόν μια σουρεαλιστική επανάσταση…
Κρ.Π.: Επειδή, στις παράλογες καταστάσεις, οι παράλογες αντιδράσεις, είναι φυσιολογικές…
Ν.Β.: Είναι, όχι μόνο φυσιολογικές, αλλά και αναμενόμενες! Όταν πιέζεις κάποιον, θα φτάσει μια στιγμή που δεν θα το αντέξει. Θα εκραγεί. Είτε με οργή και βία, είτε -ειδικά στην αρχή- με την μορφή του καρναβαλίστικου… όπως φάνηκε στην Ιταλία.
Παρατηρούνται τελευταία, άλλωστε, διάφορα φαινόμενα καρναβαλικά, όπως οι Fema(γυμνόστηθες Ουκρανέζες) μπροστά στο άγαλμα της Αφροδίτης ή μπροστά στον Μπερλουσκόνι όταν πήγε να ψηφίσει, ή εκείνο το γκρουπ της Ρωσίας(που τραγούδησε μέσα σε καθεδρικό ναό της Μόσχας, εναντίον του Πούτιν).
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η πληθώρα μικρών θεατρικών παραστάσεων στην Αθήνα, που όπως έχω παρατηρήσει, κυρίως στις διαφημίσεις τους, ένα ύφος καρναβαλικό, πολύ καιρό πριν ξεκινήσει το Τριώδιο…
Via : tvxs.gr
