του Γιώργου Παπασίμου
Η επιχειρούμενη τελική «εκποίηση» της μεγαλύτερης βιομηχανικής μονάδας στην Ελλάδα, της ΔΕΗ, από την παραπαίουσα μνημονιακή συγκυβέρνηση, αποτελεί την πλέον καθοριστική πράξη ενός «εθνικού εγκλήματος», που έχει συντελεσθεί από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, στο οποίο αποτυπώνεται ανάγλυφα η μειοδοτική συμπεριφορά της παρασιτικής οικονομικής ολιγαρχίας και των πολιτικών εκφραστών αυτής, των κομμάτων του δικομματισμού, που σήμερα, με τη «λεοντή» της «σωτηριακής» μνημονιακής κυβέρνησης, λίγο πριν την ανατροπή της, επιχειρούν το «τελικό χτύπημα» στο παρόν και στο μέλλον της ελληνικής οικονομίας.
Είναι αλήθεια, ότι η «άλωση» της ΔΕΗ έχει γίνει σταδιακά από το 2000, έτσι ώστε να ελέγχονται και να απορροφώνται οι κοινωνικές αντιδράσεις. Έτσι σήμερα, λίγο πριν το «τελικό χτύπημα», με την τριχοτόμηση της εταιρείας (δίκτυα, εργοστάσια, διανομή), την απώλεια του πλειοψηφικού πακέτου για το Δημόσιο και τη δημιουργία για την πώληση της «μικρής ΔΕΗ», με «προίκα» τα πλέον σύγχρονα θερμοηλεκτρικά και υδροηλεκτρικά εργοστάσια, το 49% ανήκει σε ιδιώτες, κυρίως σε μεγάλες Κοινοπραξίες Ελληνικών και πολυεθνικών επιχειρηματικών Ομίλων (ΓΕΚ, ΤΕΡΝΑ Α.Ε., Gaz DE France Suez, Ρόκας – Ibedrola, Όμιλος ΕΛ.ΠΕ. – EDISON Italy, RWE, EON, EDF). Αυτοί οι πολυεθνικοί κολοσσοί και τα ελληνικά παρασιτικά οικονομικά «αρπακτικά», που λειτουργούν ως «μεσίτες» τους, ετοιμάζονται πλέον να «κατασπαράξουν», μέσω της προώθησης του σχήματος της «μικρής ΔΕΗ», τις πιο σύγχρονες λιγνιτικές μονάδες και τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια, που ανήκουν ακόμα στη ΔΕΗ.
Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα, από την έναρξη της μετοχοποίησης της ΔΕΗ στις αρχές του 2000, προωθήθηκε η αναστολή του επενδυτικού προγράμματος αυτής, μέχρι να ενταχθούν στο σύστημα 1600 MW από ιδιωτικές μονάδες, απαγόρευση σ’ αυτήν να επενδύσει στις ΑΠΕ, επιβολή αναστολής σε όλα τα έργα ανάπτυξης υδροηλεκτρικών σταθμών, που συνιστούν έργα πολλαπλού σκοπού και μέγιστου κοινωνικού οφέλους και απαγόρευση κατασκευής νέων λιγνιτικών μονάδων, προκειμένου να δημιουργηθεί χώρος για ιδιωτικές μονάδες ΑΠΕ, με φθηνό κόστος κατασκευής και καύσιμο το ακριβό εισαγόμενο φυσικό αέριο.
Παράλληλα, μέσω της υποτιθέμενης ανεξάρτητης Αρχής, της ΡΑΕ, που λειτουργεί ως «πιστό όργανο» των πολυεθνικών κολοσσών, ευνοήθηκαν απ’ αυτήν σκανδαλωδώς οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί φυσικού αερίου, σε βάρος του Δημοσίου και της ΔΕΗ.
Αυτό το «εθνικό έγκλημα», που διαπράχθηκε σε βάρος της ΔΕΗ τα προηγούμενα χρόνια, είχε, αντίστοιχα, δραματικές επιπτώσεις στον λαό, αλλά και την εθνική οικονομία. Έτσι, είναι χαρακτηριστικό ότι, από το 2002 έως το 2013, η συνολική αύξηση της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας για τα νοικοκυριά, ξεπέρασε το 100% και για τη βιομηχανία έφθασε περίπου στο 75%, με συνέπεια 500.000 περίπου νοικοκυριά να μείνουν χωρίς ρεύμα και ενεργοβόρες βιομηχανικές μονάδες να κλείνουν ή να σκέφτονται να μετακομίσουν στο εξωτερικό.
Σήμερα, η χωρίς λαϊκή νομιμοποίηση παραπαίουσα μνημονιακή συγκυβέρνηση των κομμάτων, που δημιούργησαν τον κλεπτοκρατισμό στην Ελλάδα στη Μεταπολίτευση και κατέστρεψαν την χώρα, ετοιμάζουν το «τελικό χτύπημα» σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου και της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και σε βάρος του μέλλοντος της παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας. Πρόκειται για ένα τεράστιο «εθνικό σκάνδαλο μεγατόνων», αφού παραχωρείται, στην κυριολεξία, δωρεάν δημόσιος και εθνικός πλούτος, λιγνιτικές μονάδες, υδροηλεκτρικά εργοστάσια και 2 εκατομμύρια καταναλωτές (!!!) σε ιδιώτες, χωρίς κανένα όφελος για την ελληνική οικονομία. Ακόμα και με τη σημερινή της μορφή, η ΔΕΗ, όπως την «κατάντησε» το κλεπτοκρατικό σύστημα, αποτελεί μια ισχυρή κερδοφόρα βιομηχανία, με κύκλο εργασιών το 2013 στα 6 δισ. ευρώ και κέρδη στο πρώτο τρίμηνο του 2014, 310 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό, άλλωστε. αποτελεί και το «δέλεαρ» των «αρπακτικών γυπών», που την «ορέγονται».
Απαιτείται η άμεση ενεργοποίηση, όχι μόνο των εργαζομένων της ΔΕΗ, αλλά και όλου του ελληνικού λαού, που πρέπει να αποτρέψει την εκποίηση των ελαχίστων εναπομεινάντων «ασημικών» της χώρας, από τη σημερινή εθελόδουλη μνημονιακή συγκυβέρνηση. Η πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ για τη συγκρότηση ενός παλλαϊκού κοινωνικού μετώπου αποτροπής της εκποίησης της ΔΕΗ και του επιχειρούμενου «εγκλήματος» σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος και της εθνικής οικονομίας, είναι πολύ θετική και θα πρέπει να αποτελέσει τη βάση για την επίτευξη αυτού του πρώτου αρχικού στόχου. Ακολούθως, η κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας, που θα βγάλει την Ελλάδα από τη μνημονιακή «δαγκάνη» και το καθεστώς της «αποικίας χρέους», θα πρέπει να επαναφέρει την ΔΕΗ υπό απόλυτο δημόσιο έλεγχο και επάνω σ’ αυτήν, να χτιστεί η νέα ισχυρή παραγωγική δομή στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα της ελληνικής οικονομίας.
* Ο Γεώργιος Παπασίμος είναι δικηγόρος, μέλος του Δ.Σ. του «ΠΡΑΤΤΩ»
Via : www.avgi.gr
