Θα φροντίσω να καταστούν οι δημόσιοι υπάλληλοι περισσότερο ευέλικτοι, είτε με το καλό είτε με τη βία, δήλωσε ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης σύμφωνα με σχετικό ρεπορτάζ του γερμανικού περιοδικού Focus.
Στο εκτενές ρεπορτάζ του το γερμανικό περιοδικό πλέκει το εγκώμιο στον νέο υπουργό καθώς περιγράφονται οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει αλλά και οι προσωπικές του ικανότητες.
«Στην ανάγκη με τη βία» θα προχωρήσει το πρόγραμμα κινητικότητας των δημοσίων υπαλλήλων, σύμφωνα με φράση που αποδίδει στον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Κυριάκο Μητσοτάκη, το γερμανικό περιοδικό Focus.
Στο ρεπορτάζ του Focus φιλοτεχνείται το πορτρέτο του νέου υπουργού και περιγράφονται οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει στο διογκωμένο δημόσιο τομέα.
«Τον άνθρωπο αυτόν δεν θα πρέπει να τον ζηλεύει κανείς. Την ώρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης διαπραγματεύεται με την Τρόικα στον έκτο όροφο του υπουργείου του, στο δρόμο κραυγάζουν διαδηλωτές. Οι εκπρόσωποι της Τρόικα ζητούν περισσότερες περικοπές, ενώ οι διαδηλωτές αντιτίθενται ξεκάθαρα» γράφει το περιοδικό.
Στο δημοσίευμα του Focus επισημαίνεται ότι ο 46χρονος υπουργός είναι «πρώην μάνατζερ της κορυφαίας εταιρείας συμβούλων McKinsey, ο οποίος είχε ανακηρυχθεί το 2003 Global Leader for Tomorrow» και καλείται να μειώσει, μέχρι το 2016, το διογκωμένο δημόσιο τομέα κατά 100.000 θέσεις.
Πάντως, όπως δημοσιεύει η «Ημερησία», ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης φέρεται να δηλώνει στο περιοδικό ότι δεν πρόκειται να συναινέσει σε περισσότερες απολύσεις από εκείνες που έχουν συμφωνηθεί με τους εκπροσώπους των δανειστών.
Επίσης, ο νέος υπουργός διευκρινίζει ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι πρέπει να κρίνονται με βάση την απόδοσή τους και όχι τη συγγένειά τους με πολιτικά πρόσωπα.
Ερωτηθείς δε, γιατί δέχτηκε να καθίσει στην «ηλεκτρική καρέκλα» του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δίνει μια απρόσμενη απάντηση, η οποία δεν έμεινε ασχολίαστη ούτε από τον Γερμανό δημοσιογράφο: «Από την πολιτική χάνω χρήματα, θέλω όμως να υπηρετήσω την πατρίδα μου».
«Τέτοια παθιασμένα λόγια δεν είναι συνηθισμένα σε μια πολιτική τάξη, που μέχρι πρότινος ήταν γνωστή μόνο για το πως η ίδια προσπαθούσε να πλουτίσει» γράφει το περιοδικό.