Τα λύματα δεν είναι μόνο ακαθαρσίες, αλλά μέσα από τη σωστή αξιοποίηση μπορούν να αποδειχθούν και πολύτιμοι ενεργειακοί πόροι, οι οποίοι θα καλύψουν σημαντικό κομμάτι των αναγκών για νερό.
Το νερό είναι η πηγή της ζωής στον πλανήτη Γη. Παρόλα αυτά μετά τη χρήση του στο σπίτι ή στη βιομηχανία μετατρέπεται μαζί με άλλα συστατικά σε λύματα, με τα οποία κανείς δεν θέλει να έχει πλέον οποιαδήποτε σχέση. Ωστόσο τα λύματα δεν είναι μόνο ακαθαρσίες αλλά και πολύτιμες πηγές ενέργειας, και όχι μόνο. Πηγές που μπορούν να αξιοποιηθούν.
Σύμφωνα με έκθεση της UNESCO που αφορά το πρόγραμμα αξιοποίησης των υδάτινων πόρων WWAP, το 80% των λυμάτων σε όλο τον κόσμο επιστρέφουν ακάθαρτα στο περιβάλλον. Γεγονός το οποίο είναι μοιραίο τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τη φύση, διότι μέσα στα λύματα βρίσκονται δηλητηριώδεις ουσίες, μέταλλα και αντιβιοτικά.
Ωστόσο τα λύματα μπορεί να αποτελέσουν σπουδαίους πόρους μετά από σωστή επεξεργασία τους. Στην πραγματικότητα μόνο το 1% των λυμάτων είναι εντελώς άχρηστο, το υπόλοιπο 99%, εφόσον καθαριστεί, είναι το νερό που γνωρίζουμε και χρησιμοποιούμε για να πλυθούμε, να πιούμε και να μαγειρέψουμε.
Λύματα για θέρμανση και ψύξη κτηρίων
Με δεδομένη τη μεγάλη αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού και τις ανάγκες για νερό δεν υπάρχει η πολυτέλεια να μην καθαρίζονται στο μέλλον τα λύματα. Λύματα τα οποία μπορούν να γίνουν όχι μόνο πόσιμο νερό αλλά και πολλά άλλα. Τα υπόγεια λύματα για παράδειγμα, η θερμοκρασία των οποίων φθάνει τους 20 βαθμούς Κελσίου, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θέρμανση ή την ψύξη κτηρίων. Στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος «Κέλσιος» γίνονται για παράδειγμα στο Λονδίνο, το Ρότερνταμ, τη Γένοβα, το Γκέτεμποργκ ή την Κολωνία ειδικές μετρήσεις ώστε να βρεθεί ο τρόπος που οδηγεί στην καλύτερη αξιοποίηση των λυμάτων για τη θέρμανση ή την ψύξη των κτηρίων. Ο τρόπος αυτός θα μπορούσε να είναι μια φιλική προς το περιβάλλον εναλλακτική στα ορυκτά καύσιμα.
Πέρα από τα βλαβερά στοιχεία, τα λύματα περιέχουν και χρήσιμα στοιχεία όπως είναι το άζωτο και ο φώσφορος. Μέχρι σήμερα η τεχνολογία που βοηθά στην απομόνωση αυτών των στοιχείων ήταν πολύ ακριβή, ωστόσο εν τω μεταξύ υπάρχουν νέες μέθοδοι που κάνουν πιο εύκολη τη διαδικασία. Ο φώσφορος, για παράδειγμα, χρησιμοποιείται στο λίπασμα.
Σύμφωνα με τους ειδικούς απαιτούνται πάντως μερικά δισεκατομμύρια για να υπάρξει ουσιαστική αξιοποίηση των λυμάτων. Για τις περισσότερες χώρες τέτοιου είδους επενδύσεις είναι μακρινά όνειρα. Ωστόσο οι διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες για νερό κάνουν όλο και πιο επιτακτική την αξιοποίηση των λυμάτων.
Ίνες Αϊζέλε / Μαρία Ρηγούτσου
Via : www.dw.com