Καίτη Μυλωνά
Μέλος της Πολιτικής Επιτροπής και της Διοικούσας Επιτροπής της ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Απόψεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση
Σε δέκα ημέρες έχουμε ευρωεκλογές, αλλά κανείς δεν συζητά για την Ευρώπη και την προοπτική της ΕΕ. Όλες οι συζητήσεις σε όλα τα κανάλια, αλλά και σε δημόσιους χώρους περιορίζονται σε «κοκορομαχίες» μεταξύ των 2 πολιτικών αρχηγών με το στοίχημα ποιος θα πει την καλύτερη ατάκα, που θα αποστομώσει – έστω και για λίγο – τον αντίπαλο.
Κι αυτά, όταν θα έπρεπε να συζητιούνται σε όλη τη χώρα ζητήματα σχετικά με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ΕΕ, αλλά και η Ευρώπη ως ήπειρος και να ανταλλάσσονται απόψεις και προτάσεις για την επίλυση των υφιστάμενων προβλημάτων στην κατεύθυνση μιας δημοκρατικής Ένωσης όλων των Ευρωπαίων Πολιτών σ’ έναν κόσμο τόσο πολύπλοκο, σε μια εποχή τόσο ταραγμένη.
Η δημοκρατία ως διαχρονική και σταθερή αξία παραμένει ζητούμενο στην ΕΕ με το δημοκρατικό έλλειμμα να χαρακτηρίζει όλες τις πτυχές της χάραξης πολιτικών.
Ουσιαστικά δεν υπάρχει «Ενωμένη Ευρώπη», δηλαδή Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ομάδες εθνικών κρατών, που το καθένα θέλει να προωθήσει τα δικά του συμφέροντα και τα συμφέροντα των ηγετών του, με αποτέλεσμα η πολιτική της ΕΕ να είναι ο συμβιβασμός των πολιτικών των διαφόρων lobbies, κρατικών, αλλά κυρίως επιχειρηματικών, με την κυριαρχία της Γερμανίας.
Δεν υπάρχουν κοινές πολιτικές, εκτός από την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), σ’ έναν κόσμο που η κοινή εξωτερική πολιτική και η κοινή πολιτική για την άμυνα και την ασφάλεια αποτελούν αδήριτη ανάγκη και η θεσμοθέτησή τους θα μπορούσε να προσφέρει δεσπόζουσα θέση της ΕΕ σ’ αυτόν τον πολυπολικό κόσμο.
Αλλά και η ΚΑΠ ακυρώνεται σε μεγάλο βαθμό, λόγω των Συμφωνιών Ελεύθερου Εμπορίου. Με τις συμφωνίες αυτές ουσιαστικά θυσιάζεται ο αγροδιατροφικός τομέας της Ν. Ευρώπης στα συμφέροντα της Β. Ευρώπης και των ΗΠΑ. Το μοναδικό σε όλο τον πλανήτη αξιακό σύστημα της ΕΕ στον τομέα της ποιότητας και της ασφάλειας των τροφίμων τείνει να περιοριστεί, λόγω των ετεροβαρών όρων που επιβάλλονται στην παραγωγή και τη μεταποίηση των αγροτικών προϊόντων και τροφίμων με τη δικαιολογία ότι οι κανόνες της ασφάλειας των τροφίμων και της προστασίας του περιβάλλοντος αποτελούν εμπόδια στη διεξαγωγή του ελεύθερου εμπορίου και ενάντια στον προστατευτισμό, ανεξάρτητα αν τα «εμπόδια» αυτά είναι στην κατεύθυνση της προστασίας της δημόσιας υγείας και της σωτηρίας του πλανήτη.
Εμείς, στην ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, παρά το ότι για καθαρά αντικειμενικούς λόγους και πέρα από τις προθέσεις μας δεν συμμετέχουμε σ’ αυτές τις Ευρωεκλογές, έχουμε διατυπώσει θέσεις για την ΕΕ και την Ευρώπη.
Θεωρούμε, ότι είναι απαραίτητη η πολιτική ενοποίηση της ΕΕ με επαναδιατύπωση των θεσμικών κειμένων και ανασυγκρότηση των ίδιων των θεσμών, ώστε να αντιστοιχούν στη σημερινή παγκόσμια πολιτική και οικονομική κατάσταση στην Ενωμένη Ευρώπη και όχι στα έθνη κράτη.
Στη θέση της υφιστάμενης δομής της ΕΕ, η οποία βασίζεται στη συνένωση των εθνών κρατών, αναζητούμε μια καινούρια δομή, είτε ομοσπονδοποίηση, είτε άλλης μορφής.
Είμαστε αντίθετοι στη διακυβέρνηση όλου του κόσμου από μια χούφτα εταιρειών, οι οποίες συγχωνεύονται συνεχώς και αποκτούν έτσι όλο και μεγαλύτερη ισχύ. Οι Διατλαντικές Συμφωνίες Ελεύθερου Εμπορίου πρέπει να περιοριστούν σε αυστηρά εμπορικά ζητήματα, όπως η κανονιστική ρύθμιση του διεθνούς εμπορίου.
Χρειαζόμαστε ένα νέο σύστημα διακυβέρνησης στην Ευρώπη και στον κόσμο.
Η Ευρώπη, ως ήπειρος, ανέπτυξε συστήματα δημοκρατίας, δικαιοσύνης, περιβαλλοντικής προστασίας και προστασίας των καταναλωτών (το αξιακό σύστημα) τα οποία δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον κόσμο ακόμη και σήμερα. Αυτό το αξιακό σύστημα έχει τραυματιστεί και αυτό είναι που πρέπει να επανασυστήσουμε.
