Photo: Alexandros Katsis / Fosphotos.com
του Γιώργου Λακόπουλου
Το ενδιαφέρον των κυβερνητικών εταίρων για τα «ανοιχτά σχολεία» θα ήταν συγκινητικό, αν δεν ήταν αυτοί που τα κλείνουν. Οι απεργοί καθηγητές δεν θα είχαν κανέναν λόγο να μην πάνε στη δουλειά τους από τη Δευτέρα αν αυτή η δουλειά μπορούσε να γίνει με τον κανονικό τρόπο. Και, φυσικά, δεν είναι κανονικό να λείπουν καθηγητές, να λείπουν υποδομές, να λείπουν στοιχειώδη μέσα για τη λειτουργία των σχολείων και να κάνουμε ότι το δημόσιο σχολείο λειτουργεί κανονικά.
Τις ελλείψεις δεν τις προκάλεσε η ΟΛΜΕ. Οι απολύσεις των σχολικών φυλάκων, ή του προσωπικού καθαριότητας, η περικοπή των κονδυλίων για τη μεταφορά των μαθητών και τα λειτουργικά έξοδα, και τώρα ο περιορισμός των διδασκόντων, είναι κυβερνητικό έργο. Συνεπώς, αν κάποιος κλείνει τα σχολεία είναι αυτός που τους στερεί τα μέσα για τη λειτουργία τους. Και ακόμη περισσότερο είναι αυτός που δυσφημεί τους εκπαιδευτικούς με τη ρητορική περί υποκίνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί αυτό δείχνει ότι το πρόβλημα δεν είναι τα κλειστά σχολεία, αλλά τα κλειστά μυαλά.
Η εν γένει κυβερνητική στάση απέναντι στην απεργία των καθηγητών -και, δυστυχώς, και ο επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ ενστερνίζεται τη νοοτροπία των εταίρων του, παρότι είναι πανεπιστημιακός- είναι στάση αντιεκπαιδευτική. Συμβάλει στην αποδιοργάνωση του δημόσιου σχολείου γιατί υπονομεύει τη σχέση εμπιστοσύνης και αλληλοκατανόησης ανάμεσα στον μαθητή και τον καθηγητή του.
Με ποια διάθεση θα δεχθεί ο μαθητής τον δάσκαλό του, όταν η κυβέρνηση του λέει ότι αδιαφορεί για τον ίδιο και τους γονείς του επειδή έτσι τον διέταξε ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει; Πώς θα σταθεί ο καθηγητής απέναντι σε έναν μαθητή που βλέπει το βράδυ στην τηλεόραση ένα ολόκληρο σύστημα να λοιδορεί τους ανθρώπους που περνούν δίπλα στους νέους ανθρώπους περισσότερο χρόνο και από τους γονείς τους; Με ποιο κύρος θα μπει στην τάξη ο καθηγητής όταν ο κυβερνητικός μηχανισμός του αποδίδει σκοτεινά κίνητρα στη συνδικαλιστική δράση του;
Η κυβέρνηση μπορεί να ικανοποιήσει, ή όχι, τα αιτήματα των καθηγητών και μπορεί να τους αντιμετωπίσει όσο σκληρά κρίνει ως απεργούς. Κρίνεται γι’ αυτό. Δεν είναι θεμιτό όμως να τους εμφανίζει ως υποκινούμενους. Λες και όλοι οι καθηγητές ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ, ή ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ ταχθεί κατά της απεργίας οι απεργοί θα τη λύσουν, χωρίς να πάρουν απαντήσεις από την κυβέρνηση.
Η κινητοποίηση του προπαγανδιστικού μηχανισμού των κυβερνητικών κομμάτων για να πληγεί η απεργία, είναι πράξη ύπουλη και αντιδημοκρατική. Η κυβέρνηση οφείλει να αντιμετωπίσει ευθέως τους καθηγητές, χωρίς χτυπήματα κάτω από τη μέση. Γιατί οτιδήποτε συμβαίνει σε αυτόν τον χώρο έχει και παιδαγωγικό χαρακτήρα. Η κυβέρνηση μπορεί να αναπτύξει την επιχειρηματολογία της κατά της απεργίας. Αλλά δεν μπορεί να τσαλακώνει το ήθος και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων που είναι επιφορτισμένοι με την ευθύνη να διδάσκουν ήθος και αξιοπρέπεια πρωτίστως. Αλλιώς, καλλιεργεί το έδαφος για καινούριους Καλαμπόκες…
Via : www.protagon.gr
