Την «κάθετη» αντίθεσή του με την εκποίηση του Σκοπευτηρίου Καισαριανής, καθώς και το «ξεπούλημα της δημοσίας περιουσίας» εν γένει δήλωσε με ψήφισμα που ενέκρινε χθες το Δημοτικό Συμβούλιο Καισαριανής. Το ψήφισμα υιοθέτησε και ενέκρινε και η Περιφερειακή Ένωση Δήμων Αττικής.
Μάλιστα, αποφάσισαν να προχωρήσουν άμεσα σε «κλιμακούμενες δράσεις», που περιλαμβάνουν την κατάληψη του χώρου, «ώστε να αποδοθεί ολόκληρη η έκταση στο λαό και την ιστορική μνήμη», εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών, καθώς και διαβήματα στην πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της χώρας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο ψήφισμα υπενθυμίζεται ότι «με το Π.Δ. της 31.8.1978 (ΦΕΚ Δ 544/1978) ολόκληρος ο χώρος του Σκοπευτηρίου περιλαμβάνεται στη ζώνη Β όπου επιτρέπεται η εγκατάσταση μόνο κοινωφελών λειτουργιών».
Επίσης, «με την ΔΙΛΑΠ/Γ/2376/1984 (ΦΕΚ Β 193/1984) απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη, όλος ο χώρος του Σκοπευτηρίου κηρύσσεται ιστορικός μνημειακός και επομένως οποιαδήποτε παρέμβαση στο χώρο αυτόν γίνεται ύστερα από έγκριση του Υπουργείου Πολιτισμού».
Παραθέτουμε ολόκληρο το κείμενο του ψηφίσματος:
Α. ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Στην τοποθεσία που αποκαλείται «Σκοπευτήριο Καισαριανής», πολύ πριν την εγκατάσταση των αστών προσφύγων της Μικράς Ασίας τα έτη 1922-1923, υπήρχε και λειτουργούσε παλαιό πεδίο βολής του στρατού.
Με την εγκατάσταση των αστών προσφύγων της Μικράς Ασίας σε πρόχειρα παραπήγματα και σκηνές στη γύρω από το Σκοπευτήριο, περιοχή που τους παραχώρησε το Ελληνικό Δημόσιο, η λειτουργία του σκοπευτηρίου για το στρατό κρίνεται προβληματική και τα πεδία βολής μεταφέρονται σε άλλα σημεία του λεκανοπεδίου. Οι υπάρχουσες δε σκοπευτικές εγκαταστάσεις στο Σκοπευτήριο παραχωρούνται κατά κυριότητα, με το Νόμο 4778/1930, από το Ελληνικό Δημόσιο προς την Πανελλήνια Σκοπευτική Εταιρία (εφεξής Π.Σ.Ε.), που ως τότε χρησιμοποιούσε το σκοπευτήριο της Καλλιθέας, που επίσης είχε καταστεί αδύνατη η λειτουργία του, λόγω και της εκεί εγκατάστασης αστών προσφύγων από τη Μικρά Ασία.
Η παραχώρηση αυτής της έκτασης (710 περίπου στρέμματα) από το Ελληνικό Δημόσιο προς την Π.Σ.Ε. με τον ως άνω Νόμο αντιμετωπίστηκε από την αρχή με πολλές επιφυλάξεις και διαμαρτυρίες των προσφύγων κατοίκων της περιοχής, αφού στα τόσα προβλήματα που αντιμετώπιζαν, προστίθετο και αυτό των συχνών θορύβων αλλά και των κινδύνων για τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα των ίδιων.
Ο χώρος του Σκοπευτηρίου κατά την περίοδο της γερμανοϊταλικής φασιστικής κατοχής της πατρίδας της, λόγω των όσων τραγικών γεγονότων διαδραματίστηκαν σ’ αυτόν, αναδείχθηκε σε παγκόσμιο σύμβολο του αγώνα κατά του ναζισμού. Οι δυνάμεις κατοχής οδηγούσαν στο χώρο αυτό και εκτελούσαν με συνοπτικές διαδικασίες της Έλληνες πατριώτες αλλά και πολλούς αλλοδαπούς αντιφασίστες. Σύμφωνα με τα στοιχεία που διασώθηκαν, εκτελέστηκαν πάνω 1000 άτομα στο χώρο αυτό την περίοδο 1941-1944, με αποκορύφωμα την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών κρατουμένων στο Χαϊδάρι, την 1η Μαΐου του 1944.
Η συνέχιση της λειτουργίας του Σκοπευτηρίου μετά την απελευθέρωση έγινε ακόμα πιο προβληματική. Από τη μια πλευρά οι πολίτες των γύρω περιοχών αλλά και πολλοί επώνυμοι της κοινωνικής και πολιτικής ζωής ζητούσαν την παύση της λειτουργίας του σκοπευτηρίου και την ανάδειξή του ως ιστορικού τόπου στη μνήμη των εκτελεσθέντων πατριωτών, ενώ από την άλλη η περίσφιγξη του χώρου από της πολεοδομικούς ιστούς των δήμων Καισαριανής και Βύρωνα έθετε επί τάπητος και ένα ακόμα πιο οξύ πρόβλημα. Αυτό της οργανωμένης λειτουργίας της πόλης και της εύρυθμης ζωής των κατοίκων της. Οι συνθήκες που έχουν ήδη διαμορφωθεί εδώ και πολλά χρόνια αντικειμενικά ανέτρεπαν της σκοπούς για της οποίους το Δημόσιο το 1930 προέβη σε αυτήν την αφιέρωση-παραχώρηση της έκτασης του σκοπευτηρίου.
Αντιμέτωπο με αυτήν την κατάσταση το Ελληνικό Δημόσιο με το Ν.252/1976, αναγνωρίζοντας έμμεσα την αδυναμία υλοποίησης των σκοπών της αφιέρωσης της έκτασης της την Π.Σ.Ε. το έτος 1930, επέτρεψε τη μεταβίβαση, ή απαλλοτρίωση ή απευθείας πώληση από την Π.Σ.Ε. της το Ελληνικό Δημόσιο ή τον ΟΣΚ, της έκτασης εκείνης που αποτελούσε τον πυρήνα των παλαιών σκοπευτικών εγκαταστάσεων, έκτασης περίπου 110 στρεμμάτων, στο δυτικό τμήμα της συνολικής έκτασης που είχε παραχωρηθεί το 1930. Τελικά επιλέχθηκε η λύση-λογική της εγκατάστασης σχολικών μονάδων από τον ΟΣΚ σε έκταση 99 περίπου στρεμμάτων και αφού εκδόθηκαν – δημοσιεύθηκαν τα αναγκαία Διατάγματα και Υπουργικές αποφάσεις για την απαλλοτρίωση του χώρου, ακολούθησαν δίκες για τον καθορισμό προσωρινής μονάδος και με βάση της τιμές αυτές ακολούθησε η μεταβίβαση της έκτασης της τον ΟΣΚ κατά κυριότητα (επί της ουσίας βέβαια είχαμε συντέλεση της απαλλοτρίωσης υπέρ του ΟΣΚ).
Ο χώρος αυτό περιλαμβάνει:
- Το δυτικό προ των κτιριακών εγκαταστάσεων της Π.Σ.Ε. δασικό εδαφικό τμήμα, όπου λειτουργεί το κέντρο «Χάραμα» ο διπλανός χώρος όπου υπήρχε παλαιότερα ο κινηματογράφος «Αιολία». Που από το έτος 1987, μετά από έργα που έχει εκτελέσει ο δήμος, έχει διαμορφωθεί σε χώρο περιπάτου, αναψυχής και parking.
- Της κτιριακές εγκαταστάσεις, που «κατέχει» και χρησιμοποιεί και σήμερα η Π.Σ.Ε., περίπου 6 στρεμμάτων της οποίες περιλαμβάνονται, τα γραφεία της. Οι εγκαταστάσεις πυροβόλων όπλων μικρού βεληνεκούς (πιστόλια, τυφέκια) του 50άρη στόχου, οι εγκαταστάσεις του 25άρη στόχου (αεροβόλα όπλα), τον ιερό χώρο των εκτελέσεων των πατριωτών κατά την περίοδο της φασιστικής κατοχής, το νεοκλασικό κτίριο και τη συνεχόμενη με αυτό παλαιά οικία.
- Το χώρο όπου προ του 1964 εκτελούνταν βολές όπλων μεγάλου βεληνεκούς (πυροβόλα, πολυβόλα), μήκους τριακοσίων (300) μέτρων.
- Τον γειτνιάζοντα με τον 300άρη στόχο, ιερό χώρο τον Εκτελέσεων των πατριωτών, όπου προ του 1964 εκτελούνταν βολές όπλων μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς (πυροβόλα τυφέκια), μήκους εκατό (100) μέτρων.
- Την πευκόφυτη έκταση που παρεμβάλλεται ανάμεσα στον 300άρη στόχο και στο βόρειο τμήμα της έκτασης, ακριβώς πίσω από το γήπεδο της ΝΗΑΡ ΗΣΤ, στον οποίο υπήρχαν τα γραφεία, οι αποθήκες και οι εγκαταστάσεις για τη λειτουργία του αθλήματος του κυνηγητικού όπλου.
- Την έκταση των εγκαταστάσεων του κινητού στόχου (κυνηγητικού όπλου), στον οποίο υπήρχαν τα γραφεία, οι αποθήκες και οι εγκαταστάσεις για τη λειτουργία του αθλήματος του κυνηγητικού όπλου και της χρησιμοποιούσε ο Όμιλος Φιλάθλων Κυνηγητικού Όπλου (Ο.Φ.Κ.Ο,), έως το έτος 1986 και η οποία σήμερα είναι διαμορφωμένη σε τόπο περιπάτου (πλατεία με συντριβάνια κλπ), τα δε κτίρια έχουν διαμορφωθεί κατάλληλα και φιλοξενούν κοινωφελείς λειτουργίες του δήμου (παιδιατρικό κέντρο, κέντρο για άτομα με ειδικές ανάγκες κ.λπ).
- Την έκταση που καταλάμβανε και καταλαμβάνει και σήμερα το Πρότυπο Ειδικό Σχολείο Καισαριανής με τον αύλειο χώρο του, δυτικά του χώρου του παλαιού κινητού στόχου.
Για τα υπόλοιπα 16 στρέμματα, της τελικά κατέληξαν μετά από την καταμέτρηση της, επιτρεπόταν στην Π.Σ.Ε. η μίσθωσή της της τον Ο.Σ.Κ. για την ανέγερση σχολικών εγκαταστάσεων. Σήμερα δε στο χώρο αυτόν έχουν ανεγερθεί σχολικές μονάδες (1° και 2° Γυμνάσιο – Λύκειο Καισαριανής και Δημοτικά Σχολεία) που λειτουργούν και σήμερα.
Το 1987 το Ελληνικό Δημόσιο με το άρθρο 50 του Ν. 1731/1987, αίρει την αφιέρωση επί της της αρχικής έκτασης των 710 στρεμμάτων που είχε παραχωρήσει της την ΠΣΕ το έτος 1930 και την επανέφερε στην ιδιοκτησία του Δημοσίου, εγγράφοντας την ως Δημόσιο Κτήμα στα οικεία βιβλία. Στην έκταση αυτή περιέλαβε και την έκταση που το 1981 είχε αποκτήσει ο ΟΣΚ από την ΠΣΕ με συμβόλαιο αγοράς (99 στρέμματα), καθώς και της εκτάσεις που με της νόμους είχαν αφαιρεθεί από την ΠΣΕ και είχαν παραχωρηθεί κατά διαστήματα, μετά από τη δημοσίευση σχετικών νόμων, σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς προσφύγων για την οικιστική αποκατάσταση των τελευταίων. Της εκτάσεις αυτές περιλαμβάνεται και η μισθωθείσα έκταση των 16 στρεμμάτων από την Π.Σ.Ε.
Ωστόσο με την αριθ. 20/2001 απόφαση του ο Άρειος Πάγος (σε πλήρη ολομέλεια) σε δικαστική διαμάχη (μισθωτική διαφορά) της ΠΣΕ και του ΟΣΚ αποφαίνεται παρεμπιπτόντως, με ισχυρή μειοψηφία, ότι η διάταξη αυτή του άρθρου 50 του Ν.1731/1987 είναι αντισυνταγματική. Πλην της, μετά από γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και για της λόγους που αναφέρονται σ’ αυτήν αλλά και την υφιστάμενη επί του θέματος νομολογία του Διοικητικού Δικαίου, το Ελληνικό Δημόσιο δεν προέβη στη διαγραφή της έκτασης της από τα Δημόσια Βιβλία Κτημάτων.
Αυτό σημαίνει, κατά την άποψή της, ότι η όλη έκταση του Σκοπευτηρίου εξακολουθεί να παραμένει Δημόσιο Κτήμα και σ’ αυτήν εντάσσεται και η της τον ΟΣΚ πωληθείσα έκταση των 99 περίπου στρεμμάτων, καθώς και η μισθωθείσα έκταση των 16 στρεμμάτων. Η τελευταία αυτή έκταση, που είχε μισθώσει η ΠΣΕ της τον ΟΣΚ, μετά τη λήξη της μεταξύ της συμβατικής σχέσης, ανήκει κατά πλήρη κυριότητα στο Ελληνικό Δημόσιο, μετά δε το έτος 1990, με βάση το άρθρο 5 του Ν.1894/1990 και το άρθρο 243 του Ν. 3463/2006, θεωρούμε ότι έχει περιέλθει εκ του Νόμου στην κυριότητα, νομή και διακατοχή του δήμου Καισαριανής και των τότε υποτελών αυτού Ν.Π.Δ.Δ. (Σχολικών Επιτροπών), που σήμερα έχουν καταργηθεί και της οι αρμοδιότητές της έχουν περιέλθει της δύο νέες σχολικές επιτροπές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Αναφορικά δε με της σημαντικότερες εκκρεμείς δικαστικές διαμάχες μεταξύ Π.Σ.Ε. και Δήμου, αναφορικά με τη διεκδίκηση της κυριότητας της εν λόγω έκτασης και της ενέργειες της οποίες έχει προβεί ο Δήμος της για την υπεράσπιση των συμφερόντων αυτού των δημοτών του και θεωρούμε και όλων των Ελλήνων, σημειώνουμε τα εξής.
Το έτος 2007 η Π.Σ.Ε. άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών αγωγή κατά του ΟΣΚ, του Διευθύνοντος Συμβούλου και του Προέδρου του και κατά του Δήμου της, με την οποία ζητούσε μεταξύ άλλων την αναγνώριση της κυριότητάς της σε έκταση 30 περίπου στρεμμάτων, η οποία αποτελεί τμήμα της έκτασης των 99 στρεμμάτων που είχε μεταβιβαστεί στον ΟΣΚ, καθώς και την άρση της προσβολής που έγινε από το Δήμο, αναφορικά με την είσοδο σκαπτικών μηχανημάτων το έτος 1993 σε τμήμα της έκτασης της, εκτάσεως περίπου 23 στρεμμάτων.
Ο Δήμος υποστήριξε πλήρως της απόψεις του ενώπιον του ανωτέρω Δικαστηρίου, με αποτέλεσμα την έκδοση της υπ’ αριθμ. 5741/2011 αποφάσεώς του, με την οποία απορρίφθηκε το δεύτερο αίτημα της αγωγής της Π.Σ.Ε., που στρεφόταν εναντίον του Δήμου, λόγω της πιο πάνω εισόδου με μηχανήματα, ως αόριστο. Της με την πιο πάνω απόφαση, η Π.Σ.Ε. αναγνωρίστηκε ως κυρία της επίμαχης της έκτασης των 30 στρεμμάτων και ως εκ τούτου τόσο από τον ΟΣΚ όσο και από το Δήμο της ασκήθηκαν εφέσεις, οι οποίες και εκκρεμούν της συζήτηση.
Περαιτέρω, αναφορικά με την υπόλοιπη έκταση των 16 περίπου στρεμμάτων, η οποία είχε μισθωθεί στον ΟΣΚ και σήμερα ανήκει στο Δήμο της, σύμφωνα με της ανωτέρω διατάξεις, η ΠΣΕ άσκησε κατά του Δήμου και των Σχολικών Επιτροπών του, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, το έτος 2011, αγωγή, με την οποία ζητεί να αναγνωριστεί κυρία της εν λόγω έκτασης και να της παραδώσει ο Δήμος τη έκταση αυτή. Στην αγωγή αυτή αντιδράσαμε άμεσα προβαίνοντας σε προσεπίκληση του Ελληνικού Δημοσίου, προκειμένου να υποστηρίξει την κυριότητά του επί της ανωτέρω εκτάσεως και τη νόμιμη παραχώρησή της στο Δήμο. Το ελληνικό δημόσιο άσκησε εν τέλει, μετά την ανωτέρω δική της προσεπίκληση, κύρια παρέμβαση, η οποία, της και η αγωγή της Π.Σ.Ε. συζητείται της 04.06.2013 ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού και με την οποία για πρώτη φορά παρεμβαίνει ανοιχτά στην εν λόγω διαφορά, υποστηρίζοντας το δημόσιο χαρακτήρα της έκτασης.
Β. ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, πρόσφατα ενημερωθήκαμε ότι η ανωτέρω έκταση του σκοπευτηρίου πρόκειται να αξιοποιηθεί από το Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ, για αγνώστους σκοπούς και χωρίς καμία εξασφάλιση ότι θα διατηρηθεί ο δημόσιος, ιστορικός, πολιτιστικός και περιβαλλοντικός χαρακτήρας της.
Ενόψει των ανωτέρω, εισηγούμαστε το Δημοτικό Συμβούλιο να λάβει την εξής απόφαση:
Ο Δήμος Καισαριανής πέτυχε σήμερα, με την παρούσα Διοίκηση, να πείσει το Ελληνικό Δημόσιο να παρέμβει για πρώτη φορά ανοιχτά σε μία υπόθεση που ξεκίνησε σαν ιδιωτική διαφορά και να υποστηρίξει το δημόσιο χαρακτήρα του Σκοπευτηρίου και ως εκ τούτου στηρίζει όλες τις ενέργειες των οργάνων του, καθώς και του Ελληνικού Δημοσίου ως προς την αναγνώριση του δημοσίου χαρακτήρα της έκτασης του σκοπευτηρίου Καισαριανής, είναι όμως κάθετα και απόλυτα αντίθετος σε όποια προσπάθεια ιδιωτικοποίησής του.
Ας μην λησμονείται από κανέναν ότι με το Π.Δ. της 31.8.1978 (ΦΕΚ Δ 544/1978) ολόκληρος ο χώρος του Σκοπευτηρίου περιλαμβάνεται στη ζώνη Β όπου επιτρέπεται η εγκατάσταση μόνο κοινωφελών λειτουργιών. Επίσης με την ΔΙΛΑΠ/Γ/2376/1984 (ΦΕΚ Β 193/1984) απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη, όλος ο χώρος του Σκοπευτηρίου κηρύσσεται ιστορικός μνημειακός και επομένως οποιαδήποτε παρέμβαση στο χώρο αυτόν γίνεται ύστερα από έγκριση του Υπουργείου Πολιτισμού. Περαιτέρω, με το Ν. 1515/1985 το άλσος του σκοπευτηρίου χαρακτηρίζεται υπερτοπικής σημασίας πόλος αναψυχής και ψυχαγωγίας και τέλος με την υπ’ αριθμ. 42387/2159/16.5.1989 (ΦΕΚ Δ 343/1989) απόφαση του Υπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., με την οποία εγκρίνεται και δημοσιεύεται το Πολεοδομικό Σχέδιο Καισαριανής, ο χώρος του Σκοπευτηρίου κηρύσσεται ζώνη ιστορικού ενδιαφέροντος.
Πρέπει να κατανοήσουν όλοι ότι το Σκοπευτήριο αποτελεί όχι μόνο ελληνικό αλλά και παγκόσμιο μνημείο κατά του φασισμού και χώρος στον οποίο θυσιάστηκαν χιλιάδες πατριώτες για τη λευτεριά της Ελλάδας. Για το λόγο αυτό είναι η ζωντανή ιστορία της πόλης μας και ολόκληρου του έθνους και κανείς Καισαριανιώτης, κανένας Έλληνας δεν θα δεχθεί το ξεπούλημά του, για κανέναν λόγο και για καμία, δήθεν, ανάπτυξη, καθώς δεν υπάρχει ανάπτυξη αποσυνδεδεμένη από το σεβασμό προς την ιστορία μας και τα ελληνικά ιδεώδη.
Ο Δήμος μας, όπως άλλωστε έπραξαν και διαχρονικά όλες οι Διοικήσεις του, πάντα χέρι – χέρι με τους πολίτες της Καισαριανής, έτσι και σήμερα, θα σταθεί εμπόδιο και θα ασκήσει όλα τα νόμιμα μέσα για να εμποδίσει την οποιαδήποτε αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας, η οποία όχι μόνο θίγει τα δίκαια συμφέροντα των δημοτών, αλλά ιδίως ανατρέπει τον πλήρως αναγνωρισθέντα από το ίδιο το Ελληνικό Δημόσιο, ιστορικό, μνημειακό, πολιτιστικό και περιβαλλοντικό χαρακτήρα του σκοπευτηρίου, καθώς και το ρόλο του ως πνεύμονα πρασίνου και χώρου αναψυχής.
Γ. ΑΠΟΦΑΣΗ
Κατόπιν αυτών ο κ. Πρόεδρος καλεί τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου για την λήψη σχετικής απόφασης
ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Μετά από διαλογική συζήτηση και αφού άκουσε την πιο πάνω εισήγηση
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΜΟΦΩΝΑ
Είμαστε κάθετα αντίθετοι στο ξεπούλημα της δημοσίας περιουσίας.
Το Σκοπευτήριο της Καισαριανής είναι μνημείο παγκόσμιας αναγνώρισης και σαν τέτοιο ανήκει στον Ελληνικό λαό και ειδικότερα στο Δήμο Καισαριανής που έχει τη βούληση και τη δυνατότητα να αναδείξει αυτόν τον μοναδικό χώρο.
Η οποιαδήποτε σκέψη για ξεπούλημα από το ΤΑΙΠΕΔ αυτού του ιστορικού – μνημειακού χώρου, ενταγμένη σε μια συνολική μεθόδευση που απαξιώνει και παραγκωνίζει τις λαϊκές ανάγκες είναι απαράδεκτη και δεν θα υλοποιηθεί.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ την άμεση αποκατάσταση της ιστορικής μνήμης και τερματισμό στις ακραίες ανιστόρητες επιλογές της Κυβέρνησης.
Το Σκοπευτήριο είναι δημόσια έκταση και πρέπει να τελειώσουμε οριστικά με τις θρασύτατες διεκδικήσεις της Πανελλήνιας Σκοπευτικής Εταιρείας.
Ο Δήμος Καισαριανής προχωράει άμεσα σε κλιμακούμενες αντιδράσεις προκειμένου να του αποδοθεί ο χώρος που έχει διαχρονικά σηματοδοτήσει τη ζωή της πόλη μας. Πραγματοποιούμε ενημέρωση του λαού – έντονα διαβήματα στην πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της χώρας – Κινητοποιήσεις και Κατάληψη του χώρου ώστε να αποδοθεί ολόκληρη η έκταση, στον λαό και την ιστορική μνήμη.
Via : www.avgi.gr
