κεντροαριστερά ή αριστεροκέντρο;

Βρισκόμαστε, πάλι ξανά, στη φάση όπου χρειάζεται, επιτακτικά(!), να συμμαχίσουν οι δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις έτσι ώστε να πραγματοποιηθεί η μεγάλη συμπαράταξη της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης. Κάτι μου θυμίζει αυτό. Κάτι γύρω στο 90. Σήμερα; Ποιο είναι το συλλογικό φαντασιακό που ωθεί 60 διανοούμενους και άλλους τόσους τριγύρω να «αγωνιούν» ώστε να δοθεί λύση άμεσα «εδώ και τώρα» που έλεγε και ο αείμνηστος.

Δυσκολεύομαι να το εντοπίσω. Ωστόσο να θυμίσω ότι ο πολύς κόσμος της λεγόμενης «κεντροαριστεράς» και λοιπών φίλων έχει ήδη διαλέξει στρατόπεδο και συνωστίζεται μέσα, τριγύρω και πάνω στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο πάλι, πριν φτάσουμε στα πολιτικά υποκείμενα, ποιος θα ξεκαθαρίσει το πολιτικό νόημα κεντροαριστερά. Γιατί κεντροαριστερά και όχι αριστεροκεντρό; Ποιοι είναι το κέντρο και ποιοι οι αριστεροί; Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο νόημα κεντροαριστερά και στο άλλο: δυνάμεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού; Κατά τη γνώμη μου υπάρχει. Το ένα είναι γενικό και αόριστο φτάνοντας στα όρια του απολίτικου, το άλλο είναι ένας πολύ συγκεκριμένος πολιτικός προσδιορισμός. Πάνω σε αυτή τη βάση επί χρόνια συμμαχούσαν οι γάλλοι σοσιαλιστές με τους κομμουνιστές φτιάχνοντας ένα ενιαίο εκλογικό μέτωπο. Εδώ ποιος παίρνει τι; Ποιο κόμμα λοιπόν είναι το κέντρο και ποιο η αριστερά, ξαναρωτάω. Επίσης ποια αριστερά;

Οι «άλλοι» οι μη ανανεωτικοί ; Τώρα κι ας πούμε ότι η φαντασίωση της ένωσης πραγματοποιήθηκε τι γίνεται μετά; Πως; Μα αφού το ΠΑΣΟΚ ψήφισε μνημόνια, ακολουθεί κυρίως τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ και επίσης την έφερε και στη ΔΗΜΑΡ με αφορμή το θέμα της ΕΡΤ. Αλήθεια η δημόσια ραδιοτηλεόραση είναι ζήτημα που αφορά στο μέτωπο, γιατί άλλο υποστηρίζει η ΔΗΜΑΡ και άλλο εφαρμόζει το ΠΑΣΟΚ. Άρα πέρα από τα νοήματα, τα πολιτικά που πρέπει, απαιτείται, να είναι ξεκάθαρα, χρειάζεται να είναι ξεκάθαρες και οι πολιτικές και εδώ δεν υπάρχει ούτε γυρισμός, ούτε μισόλογα. Υπάρχει διαχωρισμός. Από τη μία το κεντρώο ΠΑΣΟΚ που άσκησε και ασκεί μια πολύ συγκεκριμένη πολιτική και από την άλλη το μέτωπο των δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού στο οποίο ανήκει και η ΔΗΜΑΡ. Άρα δεν αρκούν, παρόλο που είναι ριζικά απαιτητές: 1ο. κατάθεση θέσεων, 2ο. στρατηγική σχεδιασμός, 3ο. στόχευση και 4ο φυσικά ποιες δυνάμεις θα αποτελούν αυτό το μέτωπο∙ γιατί βέβαια όλα αυτά τα ωραία για να πραγματοποιηθούν χρειάζονται την κοινωνία η οποία προς το παρόν, αφ’ ενός είναι «παγωμένη» αφ’ ετέρου εγκλωβισμένη σε μεγάλο βαθμό σε λαϊκίστικα σχήματα.

Αυτό λοιπόν που έχει ανάγκη ο τόπος δεν είναι ούτε συμμαχίες από τα πάνω ούτε πιέσεις του στυλ «τρεχάτε χωριανοί». Ακόμη και τώρα μέσα σε αυτή την τόσο βάρβαρη πραγματικότητα που ζούμε όλοι, πρέπει να δώσουμε χρόνο στον εαυτό μας να σκεφτεί και να κατανοήσει. Έχουμε ανάγκη να κατανοήσουμε και κυρίως να κατανοήσουμε τα πολιτικά νοήματα. Να μπορούμε να τα διαχωρίζουμε μεταξύ τους έτσι ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε την πολιτική ποιότητα των πολιτικών εφαρμογών, αλλά και τους πολικούς φορείς από τους οποίους εκπορεύονται.

Νομίζω ότι αυτό το «μέτωπο» έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από το προτεινόμενο. Ας κάτσουμε λοιπόν να σκεφτούμε, να κατανοήσουμε, να σχεδιάσουμε τη στρατηγική μας, πέρα από το μνημόνιο. Να δυναμώσουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου προτείνοντας πολιτικές που άρουν τα αδιέξοδα και όχι ανέξοδες και ευκαιριακές πολιτικές που μας ξαναγυρίζουν εκεί που ήμασταν.

Via : www.ananeotiki.gr