H καταγγελία ενός ιερωμένου έγινε αιτία να καθαιρεθεί ένα έργο τέχνης από την καρδιά της Αθήνας: η βιντεοπροβολή Stills του Κρις Βέρντονκ που προβαλλόταν σε κτίριο επί των οδών Παρνασσού και Παπαρηγοπούλου, στο πλαίσιο του φεστιβάλ Fast Forward της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών.
Το έργο πρόλαβε να μείνει στη θέση του για έξι νύχτες – από τις 22.00 έως τη 1.00 – αλλά την έβδομη, δηλαδή το βράδυ της Τετάρτης είχε αποκαθηλωθεί, καθώς διερχόμενος ιερέας φέρεται να προσεβλήθη από τις εικόνες που προβάλλονταν – γυμνές υπερμεγέθεις ανθρώπινες φιγούρες που συγκρατούν κτίρια ως άλλες καρυάτιδες – και έκανε καταγγελία στην αστυνομία.
Στο τμήμα εκλήθησαν οι υπεύθυνοι εκ μέρους της Στέγης και αφού ενημερώθηκαν ότι η προβολή θεωρήθηκε ότι προσβάλλει τη δημόσια αιδώ προχώρησαν σε απομάκρυνση του έργου.
Κατόπιν τούτου η Στέγη εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση: «Η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, υποχρεώθηκε να διακόψει την προβολή του έργου με τον τίτλο Stills του Κρις Βέρντονκ που εντάσσεται στο FastForwardFestival 2, στη συμβολή των οδών Παρνασσού και Παπαρηγοπούλου (πλατεία Κλαυθμώνος), κατόπιν καταγγελιών επί του περιεχομένου αυτού, επειδή σέβεται και υπακούει τους νόμους.
Είμαστε αντίθετοι σε αυτή τη λογική αντιμετώπισης ενός έργου τέχνης. Το γυμνό αποτελεί στοιχείο καλλιτεχνικής έκφρασης, δεν είναι χυδαίο ούτε άσεμνο.
Λυπόμαστε που 12 χρόνια μετά το Outlook, συζητάμε ακόμα αν είναι προσβλητικό το γυμνό σε ένα σύγχρονο έργο τέχνης. Ας αναλογιστεί ο καθένας μας τι είναι χυδαίο, τι θα έπρεπε να μας ενοχλεί πιο πολύ, η εικόνα γυμνών ανθρώπων που προβάλλονται σε ένα τοίχο πάρκινγκ της πλατείας Κλαυθμώνος ή η καθημερινότητα εξαθλιωμένων ανθρώπων που ζουν στην κάτω μεριά της πλατείας.
Πώς κρίνεται τι είναι επιτρεπτό και τι όχι; Αυτό που πρέπει να συζητηθεί είναι πώς οριοθετείται το άσεμνο σε ένα έργο τέχνης. Γιατί αφορά μόνο τη σύγχρονη τέχνη και δεν υπάρχει κανένα αντίστοιχο θέμα προσβολής δημοσίας αιδούς σε αρχαία ή αναγεννησιακά έργα; Είναι καιρός πια να συζητήσουμε για την ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης στον δημόσιο χώρο».
