της Μαρίας Γιαννακάκη
Η Europol ανακοίνωσε πως 10.000 προσφυγόπουλα έχουν χαθεί στην Ευρώπη τους τελευταίους 18-24 μήνες. Η εκτίμηση της Europol αναφέρεται σε «ασυνόδευτα παιδιά που είχαν καταγραφεί αρχικά από τις Αρχές των κρατών και στη συνέχεια ήταν δύσκολο να εντοπιστούν».
Ο επιτελάρχης της ευρωπαϊκής αστυνομίας, Μπράιαν Ντόναλντ, δήλωσε πως η υπηρεσία του διαθέτει στοιχεία για σεξουαλική εκμετάλλευση προσφυγόπουλων, με επίκεντρο τη Γερμανία και την Ουγγαρία. Όπως αναφέρεται σε πρόσφατη έκθεση του δικτύου «Missing Children Europe», ο αριθμός των χαμένων παιδιών ενδεχομένως να είναι πολύ μεγαλύτερος από 10.000.
Η βρετανική Μονάδα Ελέγχου Ασύλου ανέφερε ότι το 60% των ασυνόδευτων ανηλίκων που φιλοξενούνται στα κέντρα κοινωνικής φροντίδας της χώρας χάνονται και δεν ξαναβρίσκονται. Στη Γερμανία η ομοσπονδιακή αστυνομία ανακοίνωσε ότι 4.749 ασυνόδευτα παιδιά θεωρούνται εξαφανισμένα. Μόνο στην Ιταλία έχουν εξαφανιστεί 5.000 παιδιά, ενώ τουλάχιστον άλλα 1.000 αγνοούνται στη Σουηδία. Η Ελληνική Αστυνομία αντικρούει τα νούμερα, με το επιχείρημα ότι στις βάσεις δεδομένων της Σένγκεν και της Interpol καταχωρίζονται και παιδιά που έχουν απαχθεί ή είναι θύματα γονικής αρπαγής ή πολλές φορές γίνονται διπλοεγγραφές στις βάσεις δεδομένων. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ., στην Ελλάδα το 2014 και το 2015 έχουν δηλωθεί 1.481 εξαφανίσεις κι έχουν βρεθεί 385 παιδιά(πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών).
Τα παραπάνω στοιχεία, όσο σοκαριστικά και αν είναι, δεν προκαλούν έκπληξη σε όσους ασχολούνται διαχρονικά με τα Ανθρώπινα Δικαιώματα: η προστασία των ασυνόδευτων ανήλικων σε όλη την Ευρώπη, αλλά και στη χώρα μας, είναι ανύπαρκτη:
Ο Ειδικός Εισηγητής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο οποίος επισκέφτηκε στα τέλη του 2011, έντεκα Κέντρα Κράτησης Μεταναστών στη χώρα μας, έκανε ειδική μνεία για τα ασυνόδευτα παιδιά ή τα παιδιά που έχουν χωριστεί από τις οικογένειές τους και τα οποία αφήνονται ελεύθερα, σημειώνοντας ότι ο αρμόδιος εισαγγελέας είναι υποχρεωμένος να ορίσει κηδεμόνες, πρακτική η οποία δεν ακολουθείται, με αποτέλεσμα τα παιδιά αυτά να ζουν εγκαταλειμμένα σε άθλιες συνθήκες, χωρίς καμία θεσμική στήριξη.
Κατόπιν αυτοψίας του Συνήγορου του Πολίτη και στο πλαίσιο δράσης του ως Συνήγορος του Παιδιού, στηνΑμυγδαλέζα, τον Αύγουστο του 2014, διαπιστώθηκε ότιασυνόδευτοι ανήλικοι κρατούνταν σε πτέρυγα μαζί με ενήλικους, είτε επειδή ήταν καταγεγραμμένοι ως ενήλικοι, είτε διότι, αν και είχαν καταγραφεί ως ανήλικοι, δεν επαρκούσε ο αντίστοιχος χώρος για ανηλίκους. Επίσης, ως προς τις συνθήκες κράτησης στο Κέντρο Φύλαξης, ο Συνήγορος επισήμανε ότι βάσει των Διεθνών Συμβάσεων και της εθνικής νομοθεσίας δεν είναι αποδεκτό οι ανήλικοι να κρατούνται μαζί με ενήλικους, ενώ τόνισε ότι γενικότερα οι συνθήκες κράτησης του Κέντρου δεν αντιστοιχούν στην ολοκληρωμένη φροντίδα, που το διάστημα κράτησης σε συνδυασμό με τον μεγάλο αριθμό κρατουμένων θα απαιτούσε.
Επιπροσθέτως, μεταξύ άλλων, καλούσε την Πολιτεία να εισαγάγει τις κατάλληλες νομοθετικές τροποποιήσεις στην εθνική νομοθεσία, προκειμένου να διευκολύνει την εγκαθίδρυση ενός λειτουργικού, ουσιαστικού και αποτελεσματικού συστήματος επιτροπείας για τους ασυνόδευτους ανηλίκους και τους ανηλίκους που έχουν χωριστεί από την οικογένειά τους, να εξασφαλίσει ότι για τα ασυνόδευτα παιδιά που ζητούν άσυλο ορίζεται άμεσα ένας νομικός αντιπρόσωπος, προκειμένου να διεκπεραιώσει αποτελεσματικά τη διαδικασία ασύλου, καθώς και ότι τους παρέχεται βοήθεια και προστασία, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασής τους σε δωρεάν διερμηνεία.
Βαθιά ανησυχία τους για την κατάσταση των ασυνόδευτων παιδιών στην Ελλάδα
Ο Συνήγορος του Πολίτη επίσης συνιστούσε στην Πολιτεία να εξασφαλίσει, ότι τα παιδιά που εισέρχονται στη χώρα με μη κανονικό τρόπο, είτε χωρισμένα από την οικογένειά τους είτε μαζί με την οικογένειά τους, δεν μπορεί να κρατούνται ούτε να παραμένουν υπό κράτηση παρά μόνον σε πολύ εξαιρετικές περιστάσεις και για το μικρότερο απαραίτητο χρονικό διάστημα, όπως επίσης και να δημιουργήσει νέες δομές υποδοχής και να αυξήσει τον αριθμό των χώρων στις ήδη υφιστάμενες υποδομές, εξασφαλίζοντας παράλληλα επαρκείς συνθήκες σε αυτές.
Το European Network of Ombudspersons for Children (ENOC), με δημόσια θέση του, τονίζει μεταξύ άλλων τις υποχρεώσεις των κρατών για τη Μεταχείριση των Ασυνόδευτων Ανηλίκων, το Γενικό Σχόλιο ν.6 (2005) της Επιτροπής ∆ικαιωµάτων του Παιδιού του ΟΗΕ για τη μεταχείριση των ασυνόδευτων και αποχωρισµένων από την οικογένειά τους παιδιών, που βρίσκονται µακριά από τη χώρα προέλευσής τους, ότι το προσωπικό που ασχολείται µε «τα παιδιά που µετακινούνται» (οι αρχές καταστολής, οι δικαστικές αρχές, οι συνεντευκτές, οι διερµηνείς, οι κοινωνικοί λειτουργοί, οι επαγγελµατίες υγείας, οι επίτροποι, οι νόµιµοι εκπρόσωποι, οι αστυνοµικοί και οι συνοριοφύλακες, µεταξύ άλλων) πρέπει να είναι κατάλληλα εκπαιδευµένοι για να σέβονται τα δικαιώµατα των παιδιών, να κατανοούν τις ιδιαίτερες επικοινωνιακές και πολιτισµικές τους ανάγκες και να µπορούν να ανταποκρίνονται κατάλληλα σε σηµάδια φόβου ή απελπισίας τους.
Αναφορικά με την πρόσφατη Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, τονίζουν ότι δεν υπάρχει καμία άμεση αναφορά στα παιδιά που μετακινούνται στην Ευρώπη, εκφράζουν τηβαθιά ανησυχία τους για την κατάσταση των ασυνόδευτων παιδιών στην Ελλάδα και προτείνουν να υπάρξει πρόσθετη πρόβλεψη για την άμεση μετεγκατάσταση μεγάλου αριθμού ασυνόδευτων ανηλίκων σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια και τα θεμελιώδη δικαιώματά τους. Ζητούν επίσης να εκπονηθεί ένα ολοκληρωμένο Ευρωπαϊκό Σχέδιο Δράσης για τα παιδιά που μετακινούνται καθώς και συγκεκριμένες κατευθυντήριες γραμμές για τη μεταχείριση των ασυνόδευτων παιδιών.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καλεί την Ελληνική κυβέρνηση, μέχρι τις 25 Απρίλη, να παράσχει πληροφορίες για 9 ασυνόδευτα παιδιά τα οποία κρατήθηκαν στο αστυνομικό τμήμα κοντά στην Ειδομένη, αλλά και για τις συνθήκες κράτησης ανηλίκων στα αστυνομικά τμήματα του Κιλκίς, της Αξιούπολης και του Πολυκάστρου και για το αν παρέχεται άδεια εισόδου στις ΜΚΟ, προκειμένου να διαπιστώσουν την καταλληλότητα των συνθηκών κράτησής τους.
Με θλίψη διαπιστώνουμε ότι παρόλο που η ελληνική κυβέρνηση έχει προχωρήσει τον τελευταίο καιρό σε πλήθος νομοθετικών ρυθμίσεων αναφορικά με το προσφυγικό, παρόλο που ρυθμίζει και τις τελευταίες λεπτομέρειες στρατικοποίησης του ζητήματος με νυχτερινές τροπολογίες και σειρά ΥΑ και ΚΥΑ, δεν έχει λάβει καμία πρόνοια για τους ασυνόδευτους ανήλικους, καταστρατηγώντας τις Διεθνείς Συμβάσεις και αψηφώντας τις συστάσεις των Διεθνών Οργανισμών και του Συνηγόρου του Παιδιού. Δημιουργεί νέες Γενικές Γραμματείες, θολές αρμοδιότητες και πλήθος επικαλύψεων με άλλες υφιστάμενες Δομές και δεν προνοεί για τη δημιουργία μίας Δομής που θα ασχολείται αποκλειστικά και καθέτως με όλες τις πτυχές αυτού του τόσου κρίσιμου ζητήματος, και για την κοινωνία αλλά και την ψυχική ισορροπία της πιο ευάλωτης ομάδας προσφύγων.
Οι ασυνόδευτοι ανήλικοι πρέπει πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα να αντιμετωπίζονται ως παιδιά – υποκείμενα των δικαιωμάτων που προνοεί η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού και όχι ως παραβάτες της νοµοθεσίας. Πρέπει να λειτουργήσουν νέες µορφές φιλοξενίας των ασυνόδευτων ανηλίκων, όπως η αναδοχή, που εφαρµόζεται ευρέως στην Ευρώπη, η οποία αφήνει πίσω της την ασυλοποίηση.
Όλα αυτά, όμως, στη χώρα που ακόμη περιμένουμε να μάθουμε τι έγινε με τα 502 από τα 661 Ρομά παιδιά του δρόμου που εξαφανίστηκαν, αφού τοποθετήθηκαν την περίοδο 1998-2002 στο κρατικό ίδρυμα για παιδιά Αγία Βαρβάρα. Περίπτωση για την οποία η αδράνεια και άρνηση των αρμόδιων Αρχών για διερεύνηση και συνεργασία με άλλους φορείς για αναζήτηση απαντήσεων και καταλογισμό πειθαρχικών και ποινικών ευθυνών, μόνο εφιαλτικές σκέψεις και δέος μπορεί να προκαλεί, ως προς την αδιαφορία για την τύχη ανθρώπινων ζωών, και δη, παιδιών.
Via : http://tvxs.gr
