«Κάνω ένα βήμα μπροστά. Θέλω να γίνω η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της κυβέρνησης της χώρας. Γιατί είναι ο καιρός των γυναικών… Θέλουμε να είμαστε οι πρωταγωνίστριες της Ιστορίας και η Ισπανία των γυναικών είναι ασταμάτητη». Μπροστά σε 5.000 πολίτες που την επευφημούσαν, η κομμουνίστρια Γιολάντα Ντίαθ, δεύτερη αντιπρόεδρος και υπουργός Εργασίας της κυβέρνησης συνασπισμού Σοσιαλιστών και Unidas Podemos (Ενωμένες Μπορούμε, ο συνασπισμός της Αριστεράς με κεντρικό σχήμα το κόμμα Podemos ), ανακοίνωσε επίσημα την περασμένη Κυριακή την υποψηφιότητά της στις γενικές εκλογές του Δεκεμβρίου.
Συμπύκνωσε το «γιατί» της υποψηφιότητάς της με μια απλή πρόταση: για να ανακτήσουμε την ελπίδα. Και για το «για ποιους» απάντησε με μια πολιτικά φορτισμένη αναφορά στις γιαγιάδες, τις εγγονές, την κόρη της Καρμέλα. Οσο για τον στόχο: περιμένει με αυτή την πρωτοβουλία της να ενώσει όλη «την Αριστερά πέρα από τους Σοσιαλιστές» και να ενισχύσει τον εκλογικό παλμό της, ευνοώντας έτσι τη μετεκλογική επανάληψη του προοδευτικού κυβερνώντος συνασπισμού του πρωθυπουργού Πέδρο Σάντσεθ.
Η 52χρονη Ντίαθ γεννήθηκε σε μια εργατική γειτονιά στη Λα Κορούνια της Γαλικίας, παιδί μιας οικογένειας ιστορικών συνδικαλιστών. Ο κομμουνιστής πατέρας της Σούσο Ντίας πέρασε χρόνια στην παρανομία και διετέλεσε και γενικός γραμματέας των Εργατικών Επιτροπών (CCOO), ενώ ο ομοϊδεάτης θείος της Χοσέ υπήρξε συντονιστής των συνδικάτων ναυτεργατών και βουλευτής στην τοπική Βουλή. «Στα 4 χρόνια μου ο Σαντιάγο Καρίγιο (ιστορικός ηγέτης του Κ.Κ.) μου φίλησε το χέρι» έλεγε σε συνέντευξή της στην El País, εξηγώντας τις πολλές αναφορές που σφράγισαν τη ζωή και την πολιτική της στράτευση.
Συντονίστρια
Νομικός ειδικευμένη στο Εργατικό Δίκαιο και μέλος του Κ.Κ., η Γιολάντα Ντίαθ υπήρξε γενική συντονίστρια της Ενωμένης Αριστεράς στη Γαλικία και εκλεγμένο μέλος της τοπικής Βουλής, ενώ μετείχε στις εθνικές εκλογικές λίστες του κινήματος Marea το 2015 και του Unidas Podemos (Ενωμένες Μπορούμε) το 2019. Tον Ιανουάριο του 2020 ο πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ τη διόρισε υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Οικονομίας στη νέα κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών και Αριστεράς, την πρώτη κυβέρνηση συνασπισμού στη μεταπολιτευτική ιστορία της Ισπανίας.
Η Ντίαθ δεν παύει να επαναλαμβάνει τα επιτεύγματα της κυβέρνησης αλλά και της ίδιας ως υπουργού Εργασίας. Ανάμεσά τους την αύξηση του κατώτατου μισθού (στα 1.080 ευρώ το 2023, επί 14 μήνες), το επίδομα ανεργίας στις οικιακές βοηθούς, την προστασία των συντάξεων, τη μείωση των επισφαλών και συμβάσεων ορισμένου χρόνου και εποχικής απασχόλησης, την αύξηση των ελέγχων της Επιθεώρησης Εργασίας.
Η εργατική μεταρρύθμιση του 2022 συμφωνήθηκε για πρώτη φορά τόσο με τη Συνομοσπονδία Επιχειρηματικών Οργανώσεων όσο και με τα εργατικά συνδικάτα. Μια μεταρρύθμιση ωστόσο που δεν κατάργησε αρκετές από τις διατάξεις της αντεργατικής νομοθεσίας του συντηρητικού πρώην προέδρου Ραχόι και που προκάλεσε έντονες αντιπαραθέσεις με άλλους υπουργούς της κυβέρνησης.
Εχει υπάρξει στενή φίλη του Πάμπλο Ιγκλέσιας, τον οποίο γνώρισε χρόνια πίσω όταν εκείνος υπήρξε σύμβουλος της Ενωμένης Αριστεράς στη Γαλικία. Τον Μάρτιο του 2021, όταν ο Ιγκλέσιας παραιτήθηκε από την κυβέρνηση για να μετάσχει στις αυτοδιοικητικές εκλογές της Μαδρίτης, ανακοίνωσε πως, «εφόσον το θέλει», η Ντίαθ θα είναι αντικαταστάτριά του ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης αλλά και ως υποψήφια του συνασπισμού τού Unidas Podemos.
Αποδέχτηκε άμεσα την πρώτη του πρόταση, να αναλάβει δηλαδή την αντιπροεδρία της κυβέρνησης και να ηγηθεί του συνασπισμού τα δύο χρόνια που απέμεναν ώς τις εκλογές. Αλλά όχι και τη δεύτερη: θα γινόταν υποψήφια στις εκλογές του 2023 μόνο με δικούς της όρους, με μια διαφορετική πολιτική πλατφόρμα στην οποία θα μετείχε ενεργά η κοινωνία των πολιτών, οι οργανώσεις που είχαν πάρει αποστάσεις από αυτό τον χώρο και οι αριστερές δυνάμεις χωρίς αποκλεισμούς, δηλαδή μέσα από ένα είδος πλατιού μετώπου.
Αυτή η καινούργια πλατφόρμα, για την οποία δουλεύει εδώ και ενάμιση σχεδόν χρόνο, είναι η «Sumar», που επί λέξει σημαίνει προσθέτω και μεταφορικά συμμετέχω, ενώνομαι. Προς το παρόν σε αυτήν έχουν «προστεθεί» περίπου δέκα μικροί αριστεροί σχηματισμοί, όχι όμως και το Podemos, προς το οποίο, χωρίς να το αναφέρει ρητά, απηύθυνε με νόημα ότι «εγώ γυναίκα δεν είμαι κανενός, έχουμε κουραστεί από κηδεμονίες».
Το Podemos επιμένει να υπάρξει μια διμερής συμφωνία ανάμεσα στο ίδιο και τη Sumar για τις λίστες και μια ελάχιστη συναίνεση για τη διεξαγωγή προκριματικών για την ανάδειξη των προεδρικών υποψηφιοτήτων. Η Ντίαθ από την πλευρά της συμφωνεί με τις προκριματικές, αλλά με μια πολυμερή συμφωνία με όλες τις δυνάμεις που μετέχουν στο «νέο εγχείρημα συσπείρωσης της Αριστεράς στα αριστερά των Σοσιαλιστών» χωρίς να δοθεί ένας ξεχωριστός πρωταγωνιστικός ρόλος στο Podemos.
Αλχημεία
Σύμφωνα με τελευταία δημοσκόπηση του Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (CIS) στα μέσα Μαρτίου, το PSOE του πρωθυπουργού Σάντσεθ θα κέρδιζε με 32,7% και σχεδόν 5 μονάδες περισσότερες από το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα, ενώ το Podemos φέρεται να μειώνει τη δύναμή του κατά 2,7 μονάδες πέφτοντας στο 10% και οριακά να χάνει την τρίτη θέση από το ακροδεξιό Vox, που φέρεται στο 10,1%.
Το CIS για πρώτη φορά -και πριν καν η Ντίαθ ανακοινώσει επίσημα την υποψηφιότητά της- δεν περιέλαβε στη δύναμη του Unidas Podemos τις ψήφους της Sumar, που τις ενέταξε αυθαίρετα στα «άλλα κόμματα»: αυτά που αυξάνουν τα ποσοστά τους κατά περίπου 3% σε σχέση με την αντίστοιχη δημοσκόπηση του Φεβρουαρίου.
Μια «δημοσκοπική αλχημεία» που έχει στόχο, όπως κατήγγειλε το κόμμα του Ιγκλέσιας, να δημιουργήσει την εντύπωση της συρρίκνωσης της δύναμης της Αριστεράς, την ώρα που ακόμη δεν έχει αποσαφηνιστεί ποιοι τελικά θα συνεργαστούν με ποιους. H Nτίαθ επιμένει πως τίποτα δεν έχει κριθεί και «υπάρχουν πολλοί ακόμη να προστεθούν αυτή τη νέα στιγμή για την Αριστερά».
Πηγή : https://www.efsyn.gr
