Αδύνατη καθίσταται η απόκτηση ενός παιδιού για πολλές γυναίκες που, ούσες άνεργες ή με επισφαλή εργασία, αδυνατούν να καλύψουν τα έξοδα. Tέσσερις στις 10 γυναίκες θα γεννήσουν ένα παιδί λιγότερο απ’ ό,τι προγραμμάτιζαν ή δεν θα γεννήσουν καθόλου.
Μία από τις αθέατες πλευρές της υπογεννητικότητας, που συνοδεύει την οικονομική κρίση στη χώρα μας, είναι η κρίση της μητρότητας: γυναίκες που θέλουν, αλλά δεν μπορούν -λόγω οικονομικής δυσπραγίας- να κάνουν ένα παιδί, με διαλυτικές επιπτώσεις σε σχέσεις και οικογένειες.
«Η οικονομική κρίση έχει μειώσει τις γεννήσεις κατά 30%», λέει στην «Εφ.Συν.» η Αικατερίνη Στυψανέλλη, που είναι γιατρός στο «Αλεξάνδρα», εκεί όπου «καταφεύγουν οι φτωχότεροι των φτωχών, οι πιο καταφρονεμένοι από τους καταφρονεμένους», όπως περιγράφουν το νοσοκομείο οι εργαζόμενοί του.
«Αλλες γυναίκες δεν μπορούν να κάνουν παιδιά, άλλες αναγκάζονται να προχωρήσουν σεεκτρώσεις, παρ’ όλο που θα ήθελαν πολύ ένα μωρό, αλλά τους φαίνεται βουνό το να το μεγαλώσουν. Ακόμα και μια έκτρωση κοστίζει για μια ανασφάλιστη 300 ευρώ σήμερα, έτσι πολλές γυναίκες καταφεύγουν σε φάρμακα διακοπής κυήσεως στο σπίτι, τα οποία παίρνουν χωρίς παρακολούθηση», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» η γιατρός.
Η απόκτηση ενός παιδιού για πολλές γυναίκες -ακόμα και σήμερα- αποτελεί αυτοσκοπό, νοηματοδοτεί την ύπαρξή τους. Ετσι η ατεκνία προκαλεί αφάνταστη οδύνη κι αγωνία. Αυτή περιγράφει η 35χρονη Κατερίνα, που βρίσκεται «στον προθάλαμο της ανεργίας». Ηταν εργαζόμενη στο Δημόσιο κι έχει τεθεί σε διαθεσιμότητα. «Ηθελα από μικρή να αποκτήσω πολλά πολλά παιδιά. Ακόμα και χωρίς σύζυγο, θα τα κατάφερνα και μόνη μου, αν τα πράγματα ήταν αλλιώς», τονίζει.
«Τώρα πια δεν μπορώ να ικανοποιήσω ούτε τις βασικές μου ανάγκες, όχι τα όνειρά μου», λέει η Κατερίνα. «Μετά βίας πληρώνω τους φόρους και κάθε μήνα υπολογίζω ποιο λογαριασμό θα αφήσω απλήρωτο. Τα βράδια δεν βγαίνω, δεν πάω πουθενά και δεν κάνω κανένα έξοδο πέρα από τα απαραίτητα. Ετσι, στα 35 μου ζω μια ζωή χωρίς έρωτα, χωρίς συντροφικότητα και χωρίς παιδιά. Και τα βράδια κάθομαι και σκέφτομαι πώς ήταν η ζωή μου πριν από την κρίση, για να με πάρει ο ύπνος. Κι άλλα βράδια, όταν έχω κουραστεί πια να κλαίω, κάνω όνειρα για τη μέρα που όλα αυτά θα έχουν τελειώσει. Αλλά σε 5 χρόνια εγώ θα είμαι 40. Αραγε θα προλάβω;».
Ο γυναικολόγος των Γιατρών του Κόσμου, Γιάννης Μουζάλας, εξηγεί με στοιχεία τη νέα για τα ελληνικά δεδομένα έννοια της «οικονομικής υπογονιμότητας», της μη επιλεγμένης ατεκνίας δηλαδή, λόγω οικονομικής δυσπραγίας. Στην περσινή έκθεση των ΓτΚ καταγράφεται πως 4 στις 10 γυναίκες θα γεννήσουν ένα παιδί λιγότερο απ’ ό,τι προγραµµάτιζαν ή δεν θα γεννήσουν καθόλου. «Εχουμε 3.000.000 ανασφάλιστους Ελληνες και 10.000.000 ανασφαλείς: οι άνθρωποι δεν ξέρουν αν θα έχουν δουλειά τον επόμενο μήνα ή αν θα πληρωθούν», λέει ο κ. Μουζάλας.
Via : www.efsyn.gr
