του Σταύρου Καπάκου
H ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ με τη μέθοδο της σαλαμοποίησης είναι ενδεικτική της αναπτυξιακής λογικής από την οποία διαπνέεται η μνημονιακή κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Γραμμή της κυβέρνησης είναι η οικονομική μεγέθυνση, όχι η παραγωγική ανασυγκρότηση, η κοινωνική και οικονομική ωφελιμότητα που συνεπάγεται για τη χώρα η ανάπτυξη μιας στρατηγικής σημασίας δημόσιας επιχείρησης. Αυτό που ενδιαφέρει την κυβέρνηση, λόγω του ακραίου νεοφιλελεύθερου οίστρου της, είναι να πωλήσει ένα «φιλέτο», τη «μικρή ΔΕΗ», για να εμφανίσει αύξηση του επενδυτικού κλίματος στη χώρα, τη στιγμή που το σύνολο του τιμήματος για μια έτοιμη και χωρίς οικονομικό ρίσκο επιχείρηση θα πάει στον Καιάδα του χρέους και όχι σε νέες παραγωγικές επενδύσεις. Αυτό σημαίνει ότι, ακόμη κι αν τη δούμε ψυχρά οικονομικά, αν αφαιρέσουμε δηλαδή τον στρατηγικό ρόλο της δημόσιας επιχείρησης και την κοινωνική της ωφελιμότητα, ακόμη και τότε η ιδιωτικοποίηση αυτή δεν έχει σημαντική οικονομική λογική, πλην της ακραίας νεοφιλελεύθερης αντίληψης, καθώς δεν επιφέρει πολλαπλασιαστικές επιδράσεις στην πραγματική οικονομία μιας και το τίμημα πάει στους δανειστές.
Στην περίπτωση της σαλαμοποίησης της ΔΕΗ δεν έχουμε να κάνουμε με απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, αυτή έχει ήδη συντελεστεί σε μεγάλο βαθμό στη χώρα μας, καθώς σχεδόν η μισή παραγόμενη ισχύς (45%) σχετίζεται με ιδιωτικούς επιχειρηματικούς ομίλους, οι οποίοι, μόνοι ή σε συνεργασία με ξένους ομίλους, κατέχουν τους πιο χρυσοφόρους τομείς του κλάδου. Πρέπει δε να επισημανθεί ότι αυτή η πολυετής διαδικασία ανοίγματος της αγοράς ενέργειας δεν συνοδεύτηκε από τη μείωση της τιμής, την οποία καταβάλουν οι καταναλωτές, οικιακοί, εμπορικοί ή επιχειρηματικοί.
Αντιθέτως το άνοιγμα της αγοράς, εδώ και μία δεκαετία περίπου, συνοδεύτηκε με άνοδο της τιμής μέχρι 100%. Η κυβέρνηση Σαμαρά, κατ’ εντολήν της τρόικας, συνεχίζει ακάθεκτη στην ίδια γραμμή πλεύσης, παρ’ ότι κάηκε και αυτό το προπαγανδιστικό της χαρτί, οι μειώσεις που δεν ήρθαν ποτέ. Η κυβέρνηση έχει ήδη μεταφέρει στο ΤΑΙΠΕΔ προς πώληση το 17% των μετοχών της ΔΕΗ, ενώ ο προσανατολισμός της είναι να παραχωρήσει στους ιδιώτες και τα δίχτυα μεταφοράς.
Η αντίθεση στην εκποίηση της ΔΕΗ, την οποία μεθοδεύει η κυβέρνηση με τη μέθοδο της σαλαμοποίησης, δεν είναι μόνο αναγκαία πολιτική πράξη στήριξης μιας στρατηγικής σημασίας δημόσιας επιχείρησης στον νευραλγικό κλάδο της ενέργειας, που μπορεί να συμβάλει στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και να ενισχύσει την κοινωνική ωφελιμότητα της εταιρείας. Είναι ταυτόχρονα και πράξη αντίθεσης στις διαρκείς αυξήσεις της τιμής της ενέργειας, τις οποίες επέφερε το άνοιγμα της αγοράς προκειμένου να γίνουν ελκυστικές, δηλαδή πιο κερδοφόρες, ορισμένες φορές μάλιστα εις βάρος της ΔΕΗ, οι ιδιωτικές επενδύσεις στον τομέα αυτόν.
Via : www.avgi.gr
