του Μανόλη Γ. Δρεττάκη*
Σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του ο Πέτρος Ραυτόπουλος (Π.Ρ.), με τίτλο «Ενίοτε το να σωπαίνεις είναι σαν να ψεύδεσαι», στο τεύχος αριθ. 166-167 του αξιόλογου περιοδικού «η παρέμβαση», που εκδίδεται επί 27 συνεχή έτη στην Κοζάνη, ανάμεσα στα άλλα αναφέρεται και στα όσα έγραφε το 1872 ο νομοδιδάσκαλος Rudolf von Jhering εναντίον της παθητικής στάσης απέναντι σε όσα συμβαίνουν σε μια κοινωνία. Γράφει ο Π.Ρ.:
«Αναφερόμενος στους άδικους νόμους ο αριστοκράτης Γερμανός νομοδιδάσκαλος υπογραμμίζει την αποσυνθετική επίδραση που ασκούν πάνω στην ηθική δύναμη του λαού, στην καταστροφή του ελεύθερου φρονήματος του λαού που επιδεινώνεται από την επιβολή φόρων, κατά την όρεξη του οιουδήποτε κρατούντος, για να καταλήξει πως μια τέτοια κρατική-νομοθετική συμπεριφορά αποτελεί την καλύτερη συνταγή προκειμένου να καταστραφεί κάθε ηθική δύναμη του Λαού και να εξασφαλιστεί η άνευ αντιστάσεως είσοδος του δεσποτισμού (τυραννίας) στο πολιτικό προσκήνιο… Κανένα έγκλημα, οσοδήποτε βαρύ κι αν είναι, που μπορεί να υποστεί ο άνθρωπος, ΔΕΝ συγκρίνεται κατά το μέγεθος με το έγκλημα που διαπράττει η ίδια η εξουσία όταν παραβιάζει το δίκαιο, τον νόμο της.»
Στο πρώτο τμήμα του παραθέματος αυτού από το άρθρο τού Π.Ρ. συνοψίζεται, κατά τη γνώμη μου, η τραγωδία που περνά σήμερα η χώρα και ο λαός μας. Πράγματι, με τους άδικους νόμους δραστικής περικοπής μισθών και συντάξεων, κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων, κατάργησης της ΕΡΤ, ουσιαστικής κατάργησης της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων κ.λπ., σε συνδυασμό με τη συνεχή επιβολή εξουθενωτικών φόρων τα τρία τελευταία χρόνια, γίνεται προσπάθεια να καταστραφεί η ηθική δύναμη του λαού και να διασφαλιστεί η χωρίς αντίσταση επιβολή του δεσποτισμού.
Το δεύτερο τμήμα του παραθέματος αποτυπώνει το μέγιστο έγκλημα των κυβερνήσεων των τριών τελευταίων χρόνων και ιδιαίτερα της τρικομματικής και σήμερα δικομματικής κυβέρνησης. Πρόκειται για τη συνεχή και κατά ωμό, κυνικό και αδίστακτο τρόπο παραβίαση του Συντάγματος, των νόμων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με προεξάρχοντες τους διαδοχικούς πρωθυπουργούς και υπουργούς σε βασικά υπουργεία.
Η παραβίαση αυτή είναι καθημερινή και γίνεται προσπάθεια –με τη βοήθεια των διαπλεκόμενων με τους κυβερνώντες μέσων μαζικής ενημέρωσης– να πειστεί ο λαός ότι είναι αναγκαία για τη «σωτηρία της χώρας», τη στιγμή που η σκληρή πραγματικότητα δείχνει και αποδείχνει την πολλαπλή κατάρρευσή της. Πρόκειται για μια απεγνωσμένη προσπάθεια των κυβερνώντων να δείξουν ότι το πολλαπλό και καταφανές «μαύρο» είναι «άσπρο».
Από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς. Η νομοθετική εξουσία έχει ουσιαστικά αχρηστευθεί, αφού οι βουλευτές των κομμάτων που στήριξαν και στηρίζουν τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών συμπεριφέρονται ως άβουλα όργανα της εκτελεστικής εξουσίας, η οποία, με τη σειρά της, λειτουργεί ως υπηρέτης των δανειστών-αφεντάδων. Στο διάστημα των 3 και πλέον χρόνων, έχουν «περάσει» χωρίς ουσιαστική συζήτηση τόσες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου όσες δεν είχαν ψηφιστεί τα προηγούμενα 35 χρόνια. Το ίδιο ισχύει και για την ψήφιση νομοσχεδίων με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Οι πρωθυπουργοί σπάνια εμφανίζονται στη Βουλή, με αποτέλεσμα η λεγόμενη «Ωρα του πρωθυπουργού» να είναι μια καρικατούρα του αντίστοιχου θεσμού της Βουλής των Κοινοτήτων στη Μεγάλη Βρετανία, στην οποία ο πρωθυπουργός απαντά κάθε Πέμπτη σε ερωτήσεις της αντιπολίτευσης.
Ακόμη μία έκφανση του δεσποτικού τρόπου άσκησης της εξουσίας είναι η προκλητική και προσβλητική αντιμετώπιση των κομμάτων της αντιπολίτευσης μέσα και έξω από τη Βουλή από τους πρωθυπουργούς και τους υπουργούς και τους κατά καιρούς κυβερνητικούς εκπροσώπους. Η συμπεριφορά αυτή πηγάζει από τη νοοτροπία των δύο κομμάτων εξουσίας, που, ενώ είναι εκείνα που προκάλεσαν την καταστροφή που βιώνει σήμερα ο λαός και η χώρα, εξακολουθούν να πιστεύουν ότι αυτά και μόνον αυτά έχουν το δικαίωμα να την κυβερνούν.
Η εκτελεστική εξουσία, εκτός από τους παραπάνω τρόπους, παραβιάζει αδίστακτα το Σύνταγμα και με το να μην εφαρμόζει τις αποφάσεις των δικαστηρίων καθώς και με το να ψηφίζει διατάξεις νομοσχεδίων, τις οποίες η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής κρίνει ότι είναι αντισυνταγματικές.
Σε ό,τι αφορά τη δημόσια τάξη, οι αρμόδιοι υπουργοί δίνουν εντολές για τη βίαιη διάλυση συγκεντρώσεων πολιτών με καταπάτηση των δικαιωμάτων τους, ανέχονται ωμότητες και άσκηση βίας από τα όργανα της τάξης τόσο σε δημόσιους χώρους όσο και μέσα στα αστυνομικά τμήματα και αδιαφορούν για τη στάση των υφισταμένων τους –ορισμένοι από τους οποίους είναι οπαδοί της Χρυσής Αυγής–, οι οποίοι παραμένουν θεατές άσκησης ωμής βίας και παράνομων ενεργειών βουλευτών και οπαδών της εναντίον νόμιμων μεταναστών αλλά και Ελλήνων.
Φυσική κατάληξη του δεσποτικού αυτού τρόπου άσκησης της εξουσίας είναι η είσοδος στη Βουλή της φασιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, η οποία στις δημοσκοπήσεις είναι σταθερά τρίτο κόμμα και με ποσοστά υπερδιπλάσια εκείνου των εκλογών του 2012. Πρόκειται για μια πολιτική εξέλιξη που εγκυμονεί πολλαπλούς και σοβαρότατους κινδύνους για τη χώρα και τον λαό.
Φύλακες, γρηγορείτε!
* Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι τέως: αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ
Via : www.efsyn.gr
