Φωτογραφία: tanea.gr
του Κώστα Γιαννακίδη
Πρόσφατα, ένας πιτσιρικάς μου είπε ότι υποστηρίζει τη «Χρυσή Αυγή», κρυφά από τους γονείς του. Έχει και μπλούζα, κρυμμένη έξω από το σπίτι. Η οργάνωση, λέει, του χορηγεί μία αίσθηση δύναμης και συντροφικότητας. Εκτός των άλλων, αρέσει και σε πολλά κορίτσια. Επίσης, πριν από λίγες μέρες, ένας ηλικιωμένος κύριος έλυσε αστική διαφορά μέσω της Χρυσής Αυγής. Επρόκειτο να αντιδικήσει με μία νεαρή, μέλος της οργάνωσης. Του εξήγησαν ότι δεν θα κερδίσει αυτό που θέλει, αλλά, αν χρειαστεί κάτι, η οργάνωση θα είναι στη διάθεσή του. Είναι γνωστό ότι η Χρυσή Αυγή προσπαθεί να υποκαταστήσει λειτουργίες κράτους και θεσμών. Διενεργεί ελέγχους και μοιράζει τρόφιμα. Παρεμβαίνει στην αγορά εργασίας και στην υγεία. Έχει άποψη για την οικολογία και την τέχνη – υπάρχει κείμενο κατά του τρέιλερ του Mega με τον μαύρο υπάλληλο κρεοπωλείου.
Το ρεπορτάζ των Νέων για το «κατηχητικό» στην Αρτέμιδα προκαλεί ενόχληση, ίσως και αποτροπιασμό. Παιδιά του νηπιαγωγείου εμφανίζονται κάτω από τα σύμβολα της οργάνωσης να δέχονται κατήχηση για θέματα που άπτονται της πνευματικής διαπλάσεώς τους. Ακούγεται ελαφρώς γραφικό. Δεν είναι. Διότι αν υπάρχουν τριάντα παιδάκια στην Αρτέμιδα, μπαίνεις στη δοκιμασία να κάνεις τον πολλαπλασιασμό για όλη τη χώρα. Μη μετρήσεις παιδικά κεφάλια. Μέτρα τους γονείς που θα πάρουν το παιδί από το χέρι, θα το βάλουν στην αίθουσα και θα το δώσουν στον χρυσαυγίτη για διαπαιδαγώγηση. Και, ξέρετε, σε αυτές τις περιπτώσεις, το κράτος δεν μπορεί να παρέμβει. Ο καθένας λέει στο παιδί του αυτά που θέλει, το μεγαλώνει όπως κρίνει καλύτερα, το ποτίζει με τις ιδέες που θεωρεί κατάλληλες. Τι να κάνει το κράτος; Τα παιδιά έχουν γονείς. Και οι γονείς είναι λαός. Δεν θα βγούμε εύκολα από αυτά. Ας ελπίσουμε ότι θα βγούμε αναίμακτα.
Via : www.protagon.gr
