του Σταύρου Καπάκου
Τα συνέδρια των κομμάτων δεν διακρίνονται για τις εκπλήξεις τους, καθώς οι εσωκομματικοί συσχετισμοί συνήθως αποκρυσταλλώνονται πριν, στις προσυνεδριακές διαδικασίες. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι άνευ σημασίας, ιδιαίτερα όταν οι συσχετισμοί είναι οριακοί ή ρευστοί. Μετά την αποχώρηση της «δεξιάς» πτέρυγας του κόμματος, στο συνέδριο της ΔΗΜ.ΑΡ. δεν προβλέπονται μεγάλες εκπλήξεις. Το κρίσιμο θέμα της συνεργασίας ήταν πάντα ένα μεγάλο αγκάθι για την ιστορική Αριστερά, το οποίο προκαλούσε αντιπαραθέσεις και διασπάσεις. Η ιστορία συνεχίζεται μελαγχολικά όταν οι «τάσεις» δεν αποδέχονται τη δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας.
Η αποχώρηση της «δεξιάς» πτέρυγας από τη ΔΗΜ.ΑΡ. αμβλύνει το πολιτικό δίλημμα που έχουν να αντιμετωπίσουν τα μέλη και τα στελέχη της. Μετά την αποχώρηση της ΔΗΜ.ΑΡ. από την κυβέρνηση το κόμμα είχε να αντιμετωπίσει ένα διπλό πολιτικό δίλημμα: Με ποιες δυνάμεις της Κεντροαριστεράς θα συγκλίνει στον στόχο του δημοκρατικού σοσιαλισμού και με ποιον συνασπισμό εξουσίας μπορεί να υλοποιηθεί ο στόχος της προοδευτικής διακυβέρνησης.
Οι απαντήσεις σε αυτά τα βασανιστικά ερωτήματα δεν ήταν κοινός τόπος στον κύριο όγκο της άλλοτε «ανανεωτικής πτέρυγας» του ΣΥΡΙΖΑ, που αποτέλεσε την «κρίσιμη μάζα» της ΔΗΜ.ΑΡ. Η δεξιά πτέρυγα, που αποχώρησε πρόσφατα, πρότεινε τη σύγκλιση των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς με την ταυτόχρονη παραμονή στην κυβέρνηση Σαμαρά. Όσοι παραμένουν στη ΔΗΜ.ΑΡ. αναζητούν διέξοδο σε προοδευτική κατεύθυνση, την οποία καλούνται να συγκεκριμενοποιήσουν προγραμματικά και να τη συνδέσουν με τους υπαρκτούς πόλους εξουσίας.
Η μεταρρυθμιστική «δεξιά» τάση αλληθωρίζει προς τα δεξιά, μέσω μιας συγκεχυμένης εθνικής, οικουμενικής αντίληψης, η οποία μάλλον δεν είναι συγκυριακή, ενώ η σημερινή ΔΗΜ.ΑΡ., μέσω της πρότασης για προοδευτική διακυβέρνηση, ξαναπορεύεται προς τα αριστερά. Η πρώτη διευρύνει το χάσμα με την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εκ των πραγμάτων αποτελεί τον εναλλακτικό πόλο εξουσίας, ενώ η δεύτερη ρίχνει γέφυρες προκειμένου να κλείσουν το χάσμα και οι πληγές που άνοιξαν με την αποχώρηση πριν από τέσσερα χρόνια και τις άγονες επιλογές που επακολούθησαν.
Στη δύσκολη υπόθεση της συγκρότησης του προοδευτικού συνασπισμού εξουσίας έχει θέση και η ΔΗΜ.ΑΡ., χωρίς ταλαντεύσεις και επαμφοτερίζουσες στάσεις. Αριστερά σημαίνει κίνηση και εξέλιξη τόσο στην κοινωνία όσο και στην πολιτική, πάντα όμως στη βάση αξιών και αρχών, διαφορετικά ελλοχεύει η χλεύη της Ιστορίας.
Via : www.avgi.gr
