του Κώστα Βασιλάκη
Δεν πρέπει να υπάρχει χώρα στην Ευρώπη και στο λεγόμενο πολιτισμένο κόσμο στην οποία να έχει υποστεί τέτοια πλήγματα η Δημοκρατία, με αφορμή μια οικονομική κρίση, όπως η Ελλάδα. Δεν έχει καταγραφεί στα κοινοβουλευτικά χρονικά τέτοια παραβίαση του Συντάγματος και των θεσμών, τέτοια ξεδιάντροπη υποστήριξη των συμφερόντων μια πολύ μικρής ομάδας επιχειρηματιών, οι οποίοι πλουτίζουν εδώ και χρόνια μέσα από τη διαπλοκή με την εκάστοτε «πράσινη» ή «γαλάζια» εξουσία.
Έχει ξεπεράσει κάθε όριο αυτή η πρακτική και προκαλεί μεγάλη εντύπωση πως είναι δυνατόν πολιτικά πρόσωπα με εντιμότητα, που υπάρχουν μέσα στα δύο Κόμματα της συγκυβέρνησης, να σιωπούν, να κάνουν διαρροές δείχνοντας την ενόχλησή τους, ακόμη να προβαίνουν σε δηλώσεις, αλλά την ίδια ώρα να ψηφίζουν στη Βουλή τις επαίσχυντες διατάξεις, τα νομοσχέδια και τις τροπολογίες, που καταρρακώνουν το Σύνταγμα της Ελλάδας.
Βρισκόμαστε σε μια ιστορική περίοδο κατά την οποία κρίνονται πράξεις και συμπεριφορές, οι οποίες δεν συνάδουν με τα συμφέροντα της κοινωνίας, με τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Ξεπουλιούνται τα πάντα, από στρατόπεδα μέχρι αρχαιολογικούς χώρους. Με τη δανειακή σύμβαση έχουμε παραχωρήσει την κυριαρχία της χώρας στους ξένους δανειστές μας, παράγονται σωρηδόν Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, με πλήρη παραβίαση του Συντάγματος, εξυπηρετούνται με τροπολογίες τα συμφέροντα επιχειρηματιών, καταργείται ουσιαστικά το «πόθεν έσχες» πολιτικών προσώπων, αποφυλακίζονται έμποροι ναρκωτικών.
Δεν μπορούν λοιπόν κάποιοι να το παίζουν εκ του ασφαλούς «αντιστασιακοί» προκειμένου στο μέλλον να ψελλίζουν «εμείς τα είχαμε πει». Από τώρα και μετά τα λόγια δεν μετράνε. Είναι συνυπεύθυνοι όσο δεν σηκώνουν το ανάστημά τους σε αυτό το άγος. Η Ελλάδα και ο λαός της οδηγούνται στο γκρεμό και στην καταστροφή, το γνωρίζουν αυτό και δεν μπορούν να συμπεριφέρονται ως «μωραί παρθένες».
Εξαγορά
Όσα γίνονται τον τελευταίο καιρό δείχνουν ξεκάθαρα ότι οι Σαμαράς και Βενιζέλος προσπαθούν με κάθε τρόπο να μείνουν στην εξουσία. Οι ίδιοι και οι στενοί συνεργάτες τους δεν έχουν καταληφθεί μόνο από την εξουσιολαγνεία, αυτή την είχαν εδώ και χρόνια, αλλά και από το φόβο των επερχόμενων εξελίξεων. Για το λόγο αυτό εξυπηρετούν κάθε συμφέρον της επικρατούσας επιχειρηματικής ελίτ προκειμένου να τύχουν της υποστήριξής της, μέσω των διαπλεκόμενων και ελεγχόμενων Μέσων Ενημέρωσης.
Κομβικό σημείο η εκλογή του νέου προέδρου της Δημοκρατίας όπου απαιτούνται 180 βουλευτές, τους οποίους δεν έχει αυτή τη στιγμή η κυβερνητική πλειοψηφία, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ Κάποιοι πρόθυμοι από το χώρο των ανεξάρτητων, της ΔΗΜΑΡ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων, έχουν βρεθεί και είναι έτοιμοι να δώσουν χείρα βοηθείας με τα ανάλογα… ανταλλάγματα.
Υπάρχουν, ίσως, και κάποιοι άλλοι περισσότερο μπασμένοι στο… παιχνίδι, οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι η «μεγάλη μπάζα» θα γίνει τις τελευταίες μέρες, οπότε περιμένουν να αποκομίσουν μεγαλύτερα κέρδη.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που επισημαίνουν, φωναχτά, ότι θα ωχριούν τα Ιουλιανά του 1965 με όσα θα δούνε τα μάτια μας τους επόμενους μήνες. Αφήνοντας να εννοηθεί ότι τα συμφέρονται που περιγράφουμε, ήδη έχουν κάνει τις πρώτες τους κινήσεις.
Η ενότητα της χώρας κάτω από αυτές τις συνθήκες κρέμεται από μια κλωστή. Οι μεν θέλουν να κρατήσουν της εξουσία και οι δε να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Γι’ αυτό δε λογαριάζουν τίποτα.
Η Αριστερά
Μέσα σε αυτό κλίμα η Αριστερά και όσες δυνάμεις – εκτός της Χρυσής Αυγής – θέλουν να προσφέρουν πραγματική υπηρεσία σε αυτό τον τόπο πρέπει να καλέσουν σε εγρήγορση τον Ελληνικό λαό προκειμένου να υπερασπίσουμε τη Δημοκρατία.
Εκτός από τα Κόμματα, το ίδιο πρέπει να γίνει από φορείς, συνδικάτα και οργανώσεις. Εδώ δεν χωρούν μικροκομματικές συμπεριφορές ούτε δικαιολογίες για διαφοροποιήσεις δογματικού χαρακτήρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει το συντομότερο να μπει μπροστά, και όπως με τη ΔΕΗ, ν’ αναλάβει την πρωτοβουλία για το σταμάτημα του ηθικού ξεπεσμού, για την τήρηση του Συντάγματος, για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας.
Αυτή τη στιγμή χρειάζεται μια πανστρατιά για τη σωτηρία της πατρίδας και την αναγέννησή της. Μια πανστρατιά για τη σωτηρία των Ελλήνων, από την ανεργία, τη φτώχεια, την πείνα. Να μην πεθαίνουν άνθρωποι γιατί δεν έχουν να πληρώσουν για την αποκατάσταση της υγείας τους επειδή είναι ανασφάλιστοι, να μην υποσιτίζονται τα παιδιά.
Το αν θα φύγουμε από την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ ή αν θα μείνουμε, αν θα διώξουμε τις βάσεις, όλα αυτά έχουμε καιρό να τα δούμε. Τώρα άλλες είναι οι προτεραιότητες.
Όσοι δεν το αντιλαμβάνονται θα μείνουν στο περιθώριο της ιστορίας, ακόμη και εάν μετά από 50 χρόνια αναγνωρίσουν τα λάθη τους. Τότε θα είναι αργά μα πολύ αργά.
Via : tvxs.gr
