του Μανόλη Δρεττάκη
Στις προγραμματικές δηλώσεις που ανέγνωσε ο πρωθυπουργός στη συνεδρίαση της Βουλής στις 8.2.15 δεν περιλαμβάνονταν, δυστυχώς, πολύ σημαντικά θέματα εθνικής σημασίας που αφορούν το παρόν και μέλλον της πατρίδας μας. Στο άρθρο αυτό θα περιοριστώ σε ένα μόνο από αυτά, το οποίο είναι το υπ’ αριθμόν ένα εθνικό μας πρόβλημα. Πρόκειται για το οξύ δημογραφικό μας πρόβλημα, το οποίο επιδεινώνεται συνεχώς και το οποίο πήρε νέες διαστάσεις εξαιτίας της εφαρμογής των μέτρων των Μνημονίων.
Την πολύ σημαντική αυτή παράλειψη από τις προγραμματικές δηλώσεις απάλυνε, κάπως, μια φράση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης στη ομιλία του λίγο πριν από την καταληκτική ομιλία του πρωθυπουργού τα μεσάνυχτα της 10.2.15, που έκανε λόγο για «επικίνδυνες δημογραφικές τάσεις», χωρίς, όμως, να αναφερθεί σε μέτρα για την αντιμετώπισή τους. Το ζητούμενο, όμως, δεν είναι η διαπίστωση του προβλήματος, αλλά η αναφορά συγκεκριμένων μέτρων για την αντιμετώπισή του.
Στο δημογραφικό πρόβλημα έχω αναφερθεί σε πολλά άρθρα μου στην «Αυγή». Το τελευταίο από αυτά είχε τον τίτλο «Πρώτη προτεραιότητα της επόμενης κυβέρνησης η ανάσχεση της μείωσης των γεννήσεων και της νέας μετανάστευσης». Η «επόμενη κυβέρνηση» είναι η κυβέρνηση με βασικό κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, που αναδείχτηκε από τις εκλογές της 25.1.15. Αυτή είναι εκείνη που καλείται να λάβει εδώ και τώρα τα αναγκαία μέτρα για την ανάσχεση αυτή.
Τα μέτρα των Μνημονίων έχουν πλήξει εκατομμύρια κατοίκους της χώρας. Έπληξαν με σφοδρότητα τις οικογένειες με παιδιά και ιδιαίτερα τις πολύτεκνες και τρίτεκνες. Έπληξαν, όμως, και τα νέα ζευγάρια αποτρέποντάς τα, λόγω οικονομικής αδυναμίας, από το να αποκτήσουν παιδιά και, δυστυχώς, οδήγησαν ορισμένα από αυτά στο να καταφύγουν σε ανεπιθύμητες εκτρώσεις και άλλους νέους να συμβιούν χωρίς να συνάπτουν γάμο και να κάνουν παιδιά. Τέλος εξώθησαν πολλούς, ακόμα και εκείνους που έχουν παιδιά, να μεταναστεύσουν εξαιτίας της ανεργίας ή της δραστικής μείωσης των εισοδημάτων τους.
Οι συνέπειες των μέτρων των Μνημονίων συνοψίζονται στον Πίνακα στον οποίο γίνεται μια σύγκριση της τετραετίας πριν από το Μνημόνιο (2006-2009) (στο αριστερό τμήμα του) και της τετραετίας του Μνημονίου 2010-2013 (στο δεξιό τμήμα του). Δυστυχώς δεν υπάρχουν ακόμα αντίστοιχα στοιχεία για το έτος 2014 (οριστικά στοιχεία για το έτος αυτό θα δημοσιευτούν προς τα τέλη του 2015).
Από τη σύγκριση των στοιχείων του δεξιού τμήματος του Πίνακα με τα αντίστοιχα στοιχεία του δεξιού του τμήματος φαίνονται οι αιτίες για τις οποίες την τετραετία των Μνημονίων σημειώθηκε μείωση του πληθυσμού της χώρας κατά 190.927 άτομα, ενώ αντίθετα την πριν από τα Μνημόνια τετραετία σημειώθηκε αύξησή του κατά 71.403. Πιο συγκεκριμένα:
* Η αύξηση του πληθυσμού την πρώτη τετραετία οφείλεται στην υπεροχή των γεννήσεων έναντι των θανάτων και στην καθαρή εισροή πληθυσμού (βασικά αλλοδαπών).
* Η μείωση του πληθυσμού τη δεύτερη τετραετία οφείλεται στην υπεροχή των θανάτων έναντι των γεννήσεων και στην καθαρή εκροή πληθυσμού (μετανάστευση ταλαντούχων νέων των οποίων τα προσόντα έχουν ανάγκη οι χώρες υποδοχής).
Από τη σύγκριση εξάλλου του συνόλου των γεννήσεων και των θανάτων της δεύτερης τετραετίες με τα αντίστοιχα σύνολα της πρώτης τετραετίας φαίνεται ότι σημειώθηκε:
* Μείωση των γεννήσεων κατά περίπου 10%. Οι λόγοι στους οποίους οφείλεται η μείωση αυτή αναφέρθηκαν στην αρχή του άρθρου αυτού.
* Αύξηση των θανάτων, η οποία, εκτός από τη γήρανση του πληθυσμού, οφείλεται, δυστυχώς και στην αύξηση των αυτοκτονιών κυρίως για οικονομικούς λόγους. Είναι, όμως, πιθανό ένα μέρος της αύξησης αυτής να οφείλεται και σε επιδείνωση της υγείας του πληθυσμού τόσο εξαιτίας στερήσεων όσο και αδυναμίας κάλυψης των δαπανών για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Θα πρέπει να τονιστεί εδώ ότι:
α. Για πρώτη φορά μετά τη γερμανική Κατοχή σημειώνεται μείωση του πληθυσμού της χώρας και μάλιστα εξαιτίας τόσο της υπεροχής των θανάτων έναντι των γεννήσεων όσο και της καθαρής εκροής πληθυσμού! Στα μετά την Κατοχή χρόνια συνέβησαν είτε καθαρή εκροή πληθυσμού (βασικά τη δεκαετία του ’60, με μετανάστευση κυρίως στη Γερμανία) είτε υπεροχή των θανάτων έναντι των γεννήσεων (την εξαετία 1998-2003), όχι όμως και τα δύο ταυτόχρονα. Τόσο τη δεκαετία του ’60 όσο και την εξαετία 1998-2003 δεν σημειώθηκε μείωση του πληθυσμού.
β. Αν από όλα τα έτη της περιόδου 1998-2013 αφαιρεθούν από το σύνολο των γεννήσεων οι γεννήσεις από αλλοδαπές και από το σύνολο των θανάτων οι λιγοστοί (λόγω του νεαρού της ηλικίας τους) θάνατοι αλλοδαπών, οι θάνατοι Ελλήνων, επί 16 συνεχή έτη, ξεπερνούν τις γεννήσεις από Ελληνίδες. Ο ελληνικός, δηλαδή, πληθυσμός της χώρας μειώνεται συνεχώς εξαιτίας της φυσικής μείωσής του!.
Είναι σαφές ότι η κατάσταση αυτή δεν πάει άλλο. Είναι απολύτως αναγκαίο να ληφθούν άμεσα μέτρα για την αντιμετώπισή της. Αυτό μπορεί και πρέπει να γίνει με το να τους δοθεί προτεραιότητα στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, η οποία αποτελεί μια από τις βασικές προεκλογικές δεσμεύσεις της νέας κυβέρνησης. Πρώτη προτεραιότητα είναι η κατάργηση των μέτρων που έλαβαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις εις βάρος των οικογενειών με παιδιά και ιδιαίτερα των πολύτεκνων και τρίτεκνων (αύξηση της φορολογίας εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ από το πρώτο τετραγωνικό μέτρο, κατάργηση επιδομάτων κ.λπ). Αυτό όμως, δεν αρκεί.
Στα συρτάρια πολλών υπουργείων αραχνιάζει επί 22 χρόνια το ομόφωνο πόρισμα της Βουλής για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος του 1993! Στο πόρισμα αυτό προτείνεται η λήψη μιας σειράς μέτρων, τα περισσότερα από τα οποία δεν έχουν εφαρμοστεί. Είναι επείγουσα ανάγκη να ανασυρθεί το πόρισμα αυτό από τους αρμόδιους υπουργούς και να αρχίσει σταδιακά η εφαρμογή τους προκειμένου να αναστραφεί η συνεχής μείωση των γεννήσεων και η μετανάστευση.
* Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ
