Μπορεί το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων να μην είναι τελικά ο νικητής των πρόωρων βουλευτικών εκλογών στην Αυστρία, ωστόσο θα έχει περάσει την ιδεολογία του, αφενός έχοντας δώσει τις κατευθύνσεις στον προεκλογικό αγώνα και αφετέρου καθορίζοντας τα θέματα που θα κυριαρχούν στην επόμενη διακυβέρνηση της χώρας με επικεφαλής καγκελάριό της τον νέο αρχηγό της αυστριακής Δεξιάς και έως τώρα υπουργό Εξωτερικών Σεμπάστιαν Κουρτς.
Για σχεδόν δύο χρόνια το Κόμμα των Ελευθέρων εμφανιζόταν ως πρώτη δύναμη στις δημοσκοπήσεις με ποσοστά πάνω από το 30%, μέχρι τις 14 του περασμένου Μαΐου, όταν τα ανώτατα όργανα του συγκυβερνώντος με τους Σοσιαλδημοκράτες, δεξιού Λαϊκού Κόμματος εξέλεγαν ομόφωνα νέο αρχηγό τους και εφοδίαζαν με πρωτοφανείς στην ιστορία υπερεξουσίες τον 31χρονο υπουργό Εξωτερικών, προφανώς παραιτούμενα από την υπόστασή τους, αποδεχόμενα ακόμη και τη μετονομασία σε «Λίστα Σεμπάστιαν Κουρτς – Το νέο Λαϊκό Κόμμα».
Της εκλογής του νέου αρχηγού του, είχε προηγηθεί, μια συστηματική, επί μήνες, υπονόμευση του έργου του κυβερνητικού συνασπισμού, από τους «σκληροπυρηνικούς» του Λαϊκού Κόμματος, των οποίων στόχος ήταν τόσο ο ομοσπονδιακός καγκελάριος και αρχηγός των Σοσιαλδημοκρατών Κρίστιαν Κερν όσο και ο ίδιος ο δικός τους αρχηγός και αντικαγκελάριος, Ράινχολντ Μιτερλένερ, ο οποίος τους φαινόταν υπερβολικά συναινετικός και συνεργάσιμος με τους Σοσιαλδημοκράτες, και τον οποίο έπρεπε να εξωθήσουν σε παραίτηση για να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία της στιγμής που άκουγε στο όνομα Σεμπάστιαν Κουρτς.
Γιατί ο υπουργός Εξωτερικών, ο φιλόδοξος νεαρός με το εφηβικό πρόσωπο, την ήρεμη φωνή και τον λακωνικό του λόγο, τους φάνταζε ως ο Αυστριακός Εμανουέλ Μακρόν, με τον οποίο θα μπορούσαν να αναδειχθούν πρώτη πολιτική δύναμη στη θέση των Σοσιαλδημοκρατών, για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν 50 χρόνια, αλλά και να αναλάβουν το αξίωμα του καγκελάριου, που επίσης από το 1970 και μετά κατέχουν οι Σοσιαλδημοκράτες – με εξαίρεση την περίοδο 2000 με 2006 όταν, ελέω Ακροδεξιάς, κυβερνούσε ο δεξιός Βόλφγκανγκ Σιούσελ.
Ο Σεμπάστιαν Κουρτς, αυτό το «παιδί θαύμα», που με την εκλογή του ανέτρεψε το πολιτικό σκηνικό στην Αυστρία, διαλύοντας τον (εκ νέου, καθώς συγκυβερνούσαν και στο διάστημα 1986 έως 1999) εδώ και 17 χρόνια συνασπισμό του κόμματός του με τους Σοσιαλδημοκράτες, και προκαλώντας ως εκ τούτου πρόωρες εκλογές, επικέντρωνε εδώ και δύο χρόνια τον πολιτικό του λόγο σε ένα και μόνο θέμα, το προσφυγικό, συμπληρώνοντάς τον τελευταία με τις γενικολογίες του για «ανάγκη ριζικών αλλαγών του παλιού συστήματος», το οποίο, όμως, και ο ίδιος υπηρετούσε επί χρόνια, ως σημαίνον μέρος του.
Σύμφωνα με τους πολιτικούς του αντιπάλους, στο πλαίσιο αυτό και για τις ανάγκες που προέκυπταν, ο Σεμπάστιαν Κουρτς υιοθέτησε τον κατάλογο θεμάτων που μονοπωλούσε το Κόμμα των Ελευθέρων και ο αρχηγός του ο Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε, ο οποίος θα είναι προφανώς και ο κυβερνητικός του εταίρος, από την ισλαμοφοβία έως την άρση του Σένγκεν ή την ανάγκη συνεργασίας με τις τέσσερις χώρες της «Ομάδας του Βίζεγκραντ», οι οποίες, λόγω ακραίας αντιευρωπαϊκής στάσης, προκαλούν επανειλημμένα τις Βρυξέλλες.
Από την άλλη πλευρά, το ξάφνιασμα που τους προκάλεσε η καλπάζουσα άνοδος του Λαϊκού Κόμματος, από την τρίτη στη σταθερά πρώτη πλέον θέση στις δημοσκοπήσεις με την ανάδειξη του Κουρτς στην κορυφή της ηγεσίας του, οδήγησε τους Σοσιαλδημοκράτες σε μια σειρά λαθών στη διάρκεια του προεκλογικού τους αγώνα και την, προφανώς εν αγνοία τους, παγίδευσή τους σε μια υπόθεση αρνητικής προπαγάνδας κατά του αντιπάλου τους, για την οποία ευθυνόνταν ο προεκλογικός σύμβουλός τους που είχαν φέρει από το εξωτερικό.
Με σίγουρη τη νίκη του Σεμπάστιαν Κουρτς, ο οποίος, σύμφωνα με όλους σχεδόν τους αναλυτές, φλερτάρει εδώ και μήνες με μια κυβερνητική συνεργασία με τους Ελευθέρους –κατά το πρότυπο του κυβερνητικού συνασπισμού του προπροκατόχου του στην ηγεσία του Λαϊκού Κόμματος Βόλφγκανγκ Σιούσελ με τον διαβόητο αρχηγό των Ελευθέρων Γεργκ Χάιντερ μεταξύ 2000 και 2006– δεν απομένει πια για τους Σοσιαλδημοκράτες παρά το πέρασμα στην αντιπολίτευση για μια ανανέωση και ενδυνάμωσή τους με επιστροφή στις αρχές και στις αξίες τους, που θα τους επιτρέψει την επάνοδό τους στην εξουσία, που ίσως επισπεύσει μια αποτυχία της Δεξιάς-Ακροδεξιάς να ανατρέψει το «παλιό καταρρέον σύστημα».
Σε αντίθετη περίπτωση, που δηλαδή οι Σοσιαλδημοκράτες, με πιθανό νέο αρχηγό τους τον υπουργό Αμυνας και συμπαθή συνομιλητή του Κουρτς, Χανς Πέτερ Ντόσκοτσιλ, συνεργάζονταν μαζί του ως δεύτερο κόμμα σε μια κυβέρνηση ή, στην ακόμη χειρότερη περίπτωση, ως δεύτερο σε δύναμη κόμμα προχωρούσαν οι ίδιοι σε σχηματισμό κυβέρνησης με τους Ελευθέρους, αυτό θα σήμαινε, ούτε λίγο ούτε πολύ, την πολιτική αυτοκτονία τους.
Πολιτικοί παρατηρητές στην Αυστρία κρούουν εδώ και μήνες τον κώδωνα του κινδύνου για πιθανή διάσπαση των Αυστριακών Σοσιαλδημοκρατών σε περίπτωση ενδεχόμενης κυβερνητικής συνεργασίας τους σε ομοσπονδιακό επίπεδο με το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων.
Ο Κρίστιαν Κερν –ο αρχηγός των Σοσιαλδημοκρατών και νυν καγκελάριος– πρέπει να παραμείνει μόνον στη γραμμή του Φραντς Βρανίτσκι (του Σοσιαλδημοκράτη καγκελάριου μεταξύ 1986 και 1997), δηλαδή διαχωρίζοντας σαφώς τη θέση του απέναντι στους Ελευθέρους, διαφορετικά η πολιτική καριέρα του θα τελειώσει πολύ σύντομα, έχει προειδοποιήσει επανειλημμένα με μεγάλη σαφήνεια ο διεθνώς γνωστός Αυστριακός καθηγητής Πολιτικών Επιστημών Αντον Πελίνκα.
Ο ίδιος, εκτιμώντας ως δεδομένη τη διάσπαση των Σοσιαλδημοκρατών σε περίπτωση συνεργασίας τους με τους Ελευθέρους στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση, επισημαίνει πως το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα «διασώθηκε» ως πρώτη πολιτική δύναμη από το 1986 και μετά, μόνον χάριν του πλήρους διαχωρισμού του απέναντι στο Κόμμα των Ελευθέρων.
Τελευταία αντιπροσωπευτική δημοσκόπηση της μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδας «Kurier» εμφανίζει το Λαϊκό Κόμμα με ποσοστό 33% και τους Σοσιαλδημοκράτες με 27%, ενώ πέραν της σημαντικά μειωμένης διαφοράς μεταξύ τους, σε αντίθεση με προηγούμενες, στη δημοσκόπηση αυτή οι Σοσιαλδημοκράτες βρίσκονται στη δεύτερη θέση, μπροστά από το Κόμμα των Ελευθέρων (25%) το οποίο τελευταία εμφανιζόταν δεύτερο σε δύναμη.
Ακολουθούν στις επόμενες θέσεις, με ποσοστό 4% το καθένα, τα τρία μικρότερα κόμματα, οι Πράσινοι, το νεοφιλελεύθερο ΝΕΟΣ (Νέα Αυστρία) και η πρωτοεμφανιζόμενη σε εκλογές «Λίστα Πιλτς», για τα οποία η είσοδος στην αυστριακή Βουλή θα είναι δύσκολη καθώς ισχύει το όριο του 4%.
Η δημοσκόπηση της «Kurier» πραγματοποιήθηκε στο τέλος της περασμένης εβδομάδας υπό τη σκιά της υπόθεσης των περίεργων αυθαίρετων ενεργειών του πρώην συμβούλου επικοινωνίας των Σοσιαλδημοκρατών Ταλ Ζίλμπερσταϊν, και μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις για τις απόπειρες εξαγοράς συνεργατών τους από το αντίπαλο Λαϊκό Κόμμα, που έχουν οδηγήσει σε βαριές αλληλοκατηγορίες και υποβολή μηνύσεων από τους έως τώρα κυβερνητικούς εταίρους.
Via : www.efsyn.gr
