Του Σταύρου Θεοδωράκη
Τι να το κάνουμε λοιπόν το «Ελληνικό»; Να το κάνουμε πάρκο ή να το κάνουμε βίλλες; Ή μήπως να το κάνουμε καζίνο και ξενοδοχεία;
Ας δούμε πρώτα γιατί μιλάμε. Το «Ελληνικό» είναι η μεγαλύτερη αναξιοποίητη ελεύθερη έκταση στον δυτικό κόσμο. Έξι χιλιάδες στρέμματα ή αλλιώς Hyde Park (του Λονδίνου) και Central Park (της Νέας Υόρκης), μαζί. 5.250.000 τμ είναι το παλιό αεροδρόμιο και 950.000 τμ η παραλιακή ζώνη του Αγίου Κοσμά (με ακτές περίπου 3,5 χιλιομέτρων).
Πριν από αρκετά χρόνια ο Στέφανος Μάνος είχε κάνει μια τολμηρή πρόταση. Να κάνουμε μια περιμετρική ζώνη πρασίνου 200 μέτρων για τους κατοίκους της περιοχής και το υπόλοιπο παλιό αεροδρόμιο να το «κόψουμε» σε οικόπεδα. Να τα πουλήσουμε και με τα λεφτά που θα βγάλουμε να κάνουμε 20 μικρά πάρκα, 100 στρεμμάτων το καθένα, σε πυκνοκατοικημένες περιοχές της Αττικής. Από Κυψέλη και Αμπελόκηπους μέχρι Περιστέρι και Νίκαια (φαντάζομαι). Η σκέψη του Μάνου ήταν απλή. Τα πάρκα είναι χρήσιμα όταν είναι δίπλα στα σπίτια των ανθρώπων. Όταν ένα ζευγαράκι μπορεί να φτάσει στα παγκάκια του χωρίς να πάρει λεωφορείο και όταν μια μάνα μπορεί να βγάλει το παιδί της βόλτα χωρίς να πάρει ΙΧ. Ο Εθνικός Κήπος στο Σύνταγμα είναι 200 στρέμματα και το πεδίου του Άρεως είναι 270 (το δάσος Συγγρού στο Μαρούσι 950 στρέμματα και το Πάρκο Τρίτση στη Φυλή 1.150).
Φανταστείτε λοιπόν ένα πάρκο 30 φορές τον Εθνικό Κήπο ή 22 φορές το Πεδίο του Άρεως και μάλιστα «πάνω» στην θάλασσα, τι χρησιμότητα θα έχει; Και ποιος θα το φυτέψει, ποιος θα το καθαρίζει, ποιος θα το φυλάει; Βέβαια, ένας έλληνας ευρωβουλευτής είχε λύσει το πρόβλημα. Είχε προτείνει να αναθέσουμε στην Κομισιόν (!) την μόνιμη χρηματοδότηση του πάρκου του «Ελληνικού». Έτσι, τιμής ένεκεν. Ήταν μια πρόταση που ανταγωνιζόταν (σε ρεαλισμό) την άλλη λύση που προωθούσαν τοπικοί άρχοντες (με την συμπαράσταση ειδικών επιστημόνων πανεπιστημιακών βέβαια): Να βγάλουμε τα συρματοπλέγματα και να αφήσουμε τον λαό να αξιοποιήσει την έκταση και να δημιουργήσει εκ των ενόντων το δικό του πάρκο, το πάρκο του λαού. Ως παράδειγμα αναφερόταν το παρκάκι της Χαριλάου Τρικούπη και Ναυαρίνου γωνία. 600 τμ στην Ναυαρίνου – 6.000.000 τμ. στην Βουλιαγμένης. Ποια η διαφορά; Εκεί κάπου μέσα στον βαθύ προβληματισμό εμφανίσθηκαν οι συνεργάτες του Γιώργου Παπανδρέου με τις δικές τους ρηξικέλευθες καταριανές προτάσεις. Ήταν η εποχή που όλες οι λύσεις ερχόταν από το Κατάρ. Θα το κάνουν Ντουμπάι; Θα το κάνουν las Vegas; Ή μήπως να το κάνουμε διεθνές οικονομικό κέντρο; «Τέτοιο κέντρο στην περιοχή της Μεσογείου θα μπορούσε να γίνει στο Τελ Αβίβ ή στο Λίβανο αλλά το Ελληνικό συγκεντρώνει όλες τις προϋποθέσεις που δεν έχουν οι πόλεις αυτές», είχε πει ο μεγαλόψυχος ακριβοπληρωμένος ισπανός αρχιτέκτων Ασεμπίγιο!
Τις μέρες εκείνες όμως ειπώθηκε μια πρόταση που μάλλον πέρασε απαρατήρητη. Να γίνει στο «Ελληνικό» ένα πάρκο μυθολογίας! Οι θιασώτες της πρότασης θύμιζαν ότι η Ελλάδα είναι γνωστή στον υπόλοιπο κόσμο κυρίως για τους μύθους της (μιλώ για τους παλαιούς όχι τους σύγχρονους οι οποίοι δεν αναπαριστώνται). Ηρακλής, Οδυσσέας, Ολύμπιοι Θεοί… Οι «300», η «Τροία», ο «Μέγα Αλέξανδρος» έχουν πλουτίσει τα τελευταία χρόνια το Χόλυγουντ. Αν σκεφθείς τώρα ότι οι άνθρωποι πλέον ταξιδεύουν για τα παιδιά τους ίσως είναι η τελευταία μεγάλη ευκαιρία της Αθήνας να γίνει διεθνής τουριστικός προορισμός διασκέδασης. Και οι επισκέπτες να μην μένουν μισή μέρα (ίσα για να δουν την Ακρόπολη και το Μουσείο της) αλλά να κάνουν μια – δύο διανυκτερεύσεις για να δουν από κοντά τον Μινώταυρο ή την ωραία Ελένη. Μια Disneyland άλλωστε έκανε το Παρίσι τον πρώτο τουριστικό προορισμό στη Ευρώπη (με 1.324 εκατομμύρια ευρώ έσοδα το 2012).
Άλλωστε τις ίδιες εκείνες μέρες (το 2010) ένα ελληνικό μυθολογικό πάρκο γεννιόταν στην …Ταϊβάν! Με μια (γύψινη) Ακρόπολη, έναν Δούρειο ίππο (από πλαστικό) και μια Σαντορίνη (από νοβοπάν)! Και μπορεί το αποτέλεσμα να είναι μια ωδή στον θεό του κιτς, ήδη όμως προσελκύει περισσότερους από 5 εκατομμύρια επισκέπτες το χρόνο. Θα μπορούσε να τα καταφέρει η Αθήνα; Να κάνει ένα διεθνή διαγωνισμό και να στήσει σε συνεργασία με τους κορυφαίους ειδικούς, το καλύτερο και μεγαλύτερο μυθολογικό πάρκο στο κόσμο; Μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ. Τις επόμενες μέρες ανοίγουν οι προσφορές για την αξιοποίηση του «Ελληνικού» και όλα δείχνουν ότι θα κινηθούμε στις συμβατικές ελληνικές λύσεις. Ο ένας θα πει πολυκατοικίες και εμπορικά κέντρα και ο άλλος ξενοδοχεία και καζίνο. Οι τολμηρές προτάσεις (πρόταση Μάνου – πρόταση μυθολογικού πάρκου) κουράζουν τους κεντρικούς και τοπικούς «άρχοντες». Οι «αριστεροί» θα επιμείνουν στο φετιχισμό του πάρκου και οι «δεξιοί» θα απαντήσουν με τον φετιχισμό του τσιμέντου. Όλα τα άλλα είναι «γραφικά» και «ανεφάρμοστα». Ίσως γιατί απαιτούν λίγο περισσότερη δουλειά και μυαλό.
