Τα μάθατε τα νέα; Οι 58 ψάχνουν για αρχηγό. Και ο τρόπος που τον ψάχνουν, αποκαλύπτει και την αντίληψη που έχουν για την πολιτική. Μόνο αγγελία δεν έχουν βάλει ακόμη –αν με κάποιο τρόπο το κάνουν κι αυτό. Γενικά, ψάχνουν με μεθόδους μάρκετινγκ. Να είναι έτσι, να είναι αλλιώς, να κι αυτό να έχει και το άλλο. Σαν να ψάχνουν γαμπρό.
Υπερβολή; Μπορεί. Πάντως στην πολιτική οι αρχηγοί δεν κατασκευάζονται -οι πολιτικοί γενικά δεν κατασκευάζονται. Αναδεικνύονται μέσα από διεργασίες στην κοινωνία. Αλλά διεργασίες υπεράσπισης της κοινωνίας. Δηλαδή με αγωνιστικές συμπεριφορές και μαχητικότητα.
Αλλά ανάμεσά τους θα βρει κανείς και ανθρώπους που πιστεύουν ότι υπάρχουν κοινωνίες σε ακινησία. Ότι σε μια χώρα που μαστίζεται από τη λιτότητα, πρέπει να επικρατεί ησυχία νεκροταφείου. Ούτε αντικυβερνητικές αντιδράσεις, ούτε διαμαρτυρίες, ούτε απεργίες, ούτε διαδηλώσεις. Μόνο συζητήσεις ειδικών και κουβεντολόι σε κλειστούς κύκλους. «Να έχουν μικρόφωνο μόνο οι γνωρίζοντες» που λέει και το τραγούδι. Πολιτισμένα πράγματα.
Επίσης, στην πολιτική οι αρχηγοί πρέπει να είναι πρωτίστως πολιτικοί. Και ανάμεσά στους 58, αν εξαιρεθεί ο Νίκος Χριστοδουλάκης και 5-6 ακόμη, οι υπόλοιποι δεν έχουν ιδέα για το τι είναι και ποιος είναι ο ρόλος ενός πολιτικού. Ανάθεμα αν μπορούν να χειριστούν στοιχειωδώς μια κατάσταση -πόσο μάλλον μια κρίση. Ή να μιλήσουν στην κοινωνία με τη γλώσσα της. Οι περισσότεροι έχουν τη λογική του Προκρούστη: ό,τι περισσεύει, το κόβουμε. Και πολλοί είναι δύσκολο να εκλεγούν ακόμη και διαχειριστές στην πολυκατοικία τους.
Ακόμη, οι αρχηγοί πρέπει να είναι αρχηγικοί. Να έχουν ύφος δημόσιας παρουσίας που τους καθιστά αρχηγούς. Αλλιώς έχουν την τύχη του Βενιζέλου που μιλούσε ωραία, αλλά από ηγετικότατα μηδέν. Γι’ αυτό και άλλους εδίωξε, άλλοι του έφυγαν και έμεινε μόνος. Ο αρχηγός πρέπει να συσπειρώνει, να ενώνει, να γεφυρώνει· δεν πρέπει να διαιρεί, να διαλύει και να αποσυνθέτει. Επιπροσθέτως, πρέπει να κινείται σε ευθεία γραμμή. Με γυρολόγους δεν γίνονται κόμματα. Όπως δεν γίνονται με υπερ-φιλόδοξους και υπερφίαλους. Πολύ περισσότερο με στελέχη… άλλων κόμματων, που χωρίς να τα εγκαταλείψουν -αν έχουν διαφωνίες- νταραβερίζονται και με τους 58. Δίπορτο.
Τέλος, στην πολιτική ο αρχηγός πρωτίστως πρέπει να είναι φορέας ανανέωσης και κίνησης των πραγμάτων προς τα εμπρός. Οι 58 θεωρητικά διατυπώνουν κοινοτυπίες και ηλικιακά κινούνται στην πλειοψηφία τους μεταξύ 60-70 ετών. Αρκετοί έρχονται από το παρελθόν, ορισμένοι μάλιστα με κυβερνητικά βάρη και ιδιαίτερες σχέσεις με το κράτος, επί Σημίτη κυρίως. Ότι έχουν αφειδώς επικοινωνιακή στήριξη και αυτό στο παρελθόν τους οφείλεται -όχι στο μέλλον που -δεν- υπόσχονται.
Υπάρχουν στους 58 αξιοπρεπείς και σημαντικοί άνθρωποι, όπως ο καθηγητής Βούλγαρης που πρωτοστατεί. Τους στηρίζουν επίσης προσωπικότητες που εμπνέουν σεβασμό, όπως ο Τάσος Γιαννίτσης. Υπογράφουν αξιόλογοι καλλιτέχνες. Αλλά πιστεύει κανείς ότι σηματοδοτούν την επόμενη φάση της πολιτικής;
Η Κεντροαριστερά δεν είναι αφηρημένη έννοια, θέλει πρόσωπο και πρόσωπα. Θέλει τόλμη και τολμηρούς. Θέλει αγώνες και αγωνιστές. Θέλει πολιτική και πολίτες.
Εν πάση περιπτώσε,ι αφού οι 58 αναζητούν αρχηγό, θα διευκόλυνε αν ξεκαθαρίσουν το εξής. Τον αναζητούν ανάμεσα τους; Δηλαδή θα είναι ένας από τους 58; Τότε ας τον βρουν, να τον κρίνουμε.
Ή μήπως δεν κρίνεται κανείς από τους ίδιους κατάλληλος και βγήκαν στη γύρα; Αν ισχύει το δεύτερο, τοτε έχουν ήδη την πρώτη συμβολή τους στην κοινωνία: προφέρουν σε κάποιον ευκαιρία για καριέρα.
Via : www.protagon.gr
