του Σταύρου Θεοδωράκη
Το ότι είμαστε οι ειδικοί στον να διυλίζουμε τον κώνωπα και να καταπίνουμε την κάμηλο, είναι γνωστό από παλιά. Το ότι θα συνεχίσουμε να το κάνουμε ενώ η χώρα προσπαθεί να συνέλθει από την overdose κρίση (θα) είναι άξιο μελέτης για τους ιστορικούς του μέλλοντος. Τελευταίο κρούσμα, ο αγώνας που δίνουν τα κόμματα του συνταγματικού τόξου για τον αφοπλισμό των βουλευτών όταν είναι μέσα στη Βουλή.
Ηρωικές δηλώσεις στα «παράθυρα», διθυραμβικές αναλύσεις στις εφημερίδες για την ιστορική απόφαση του προεδρείου της Βουλής να αφοπλίσει τους 60 κουμπουροφόρους. Το νούμερο αποκάλυψε ο Ελεύθερος Τύπος -έβαλε και 35 ονόματα (10 Χρυσαυγιτών αλλά και 19 Νεοδημοκρατών – 3 ΚΚΕ – 2 ΠΑΣΟΚ – 1 Σύριζα- από τον Μάκη και τον Άρη μέχρι την Λίνα και τον Στάθη), ενώ για το Έθνος οι νόμιμοι οπλοφόροι βουλευτές είναι 51. Σύμφωνα δε, με τα αναλυτικά ρεπορτάζ, ο ανιχνευτής μετάλλων μεταφέρθηκε αυθημερόν από τον εξωτερικό διάδρομο στην εσωτερική πόρτα. Τς-τς-τς. Θρίαμβος! Λες και οι βουλευτές του συνταγματικού τόξου τον μετέφεραν στην πλάτη τους.
Λοιπόν, με όλο τον σεβασμό στο συνταγματικό τόξο, ρωτώ: «τι μας νοιάζει που οι βουλευτές δεν θα οπλοφορούν εντός της Βουλής;». Ναι, ξέρω, κάποιοι είναι «παρανοϊκοί, ακραίοι και επικίνδυνοι». Αν όντως έχουμε παρανοϊκούς, ακραίους και επικίνδυνους βουλευτές -που έχουμε- το θέμα είναι να μην οπλοφορούν στην κοινωνία και όχι στο Κοινοβούλιο. Αυτοί, δηλαδή, που κινδυνεύουν είναι όσοι διασταυρώνονται καθημερινά μαζί τους στους δρόμους, στα στενά και τις πλατείες και όχι οι βουλευτές των διπλανών εδράνων. Η Βουλή είναι το πλέον φρουρούμενο κτήριο της χώρας. Έχει παντού κάμερες -έχει παντού φώτα- έχει παντού αστυνομικούς. Οι κουμπουροφόροι, λοιπόν, εκεί, παρακολουθούνται. Αν κάποιος από αυτούς πάει να χρησιμοποιήσει όπλο, θα τον δούνε. Κι αν το χρησιμοποιήσει, θα τον πιάσουνε. Δεν μας αρκεί αυτό; Τι είναι, δηλαδή, η Βουλή; Παιδικός σταθμός με ανυπεράσπιστα παιδιά που θέλουν ειδική προστασία; Και οι αληθινά ανυπεράσπιστοι πώς θα προστατευθούν; Με ποια λογική δηλαδή -επαναλαμβάνω το ερώτημα- τους αφοπλίζουμε στη Βουλή και τους ξαναδίνουμε τα όπλα όταν φεύγουν από το Κοινοβούλιο, αν όντως πιστεύουμε ότι είναι «παρανοϊκοί, ακραίοι και επικίνδυνοι»;
Η νόμιμη οπλοφορία λοιπόν των βουλευτών -ακόμη και των ακραίων- μέσα στη Βουλή δεν είναι το μείζον πρόβλημα. Πρόβλημα είναι τα άλλα «όπλα» που χρησιμοποιούν οι «ακραίοι» μέσα στην κοινωνία. Εκεί πρέπει να αντιμετωπισθεί η δράση τους και όχι στα σαλόνια της Βουλής. «Όπλα» με τα οποία προσηλυτίσουν φοβισμένους πολίτες αλλά και «όπλα» που απειλούν όσους δεν τους είναι αρεστοί. Με αυτά πρέπει να ασχοληθούν οι μαχητές του συνταγματικού τόξου. Και να αφήσουν την αρμοδιότητα για τα σιδερικά στην αστυνομία και στους ψυχιάτρους που υπογράφουν τις ιατρικές βεβαιώσεις οπλοκατοχής.
Via : www.protagon.gr