της Άντας Ψαρρά
Τη στιγμή που ολόκληρος ο κόσμος παρακολουθεί το δράμα των προσφύγων πολέμου με τις εξαθλιωμένες οικογένειες να διακινδυνεύουν τη ζωή τους διασχίζοντας τα πιο επικίνδυνα περάσματα, ξοδεύοντας όλα τους τα χρήματα σε ένα αγώνα δρόμου απόλυτης εξαθλίωσης οι συμπεριφορές ομάδων πληθυσμών της Ε.Ε. έρχονται να πολλαπλασιάσουν τα βασανιστήρια στον αγώνα της επιβίωσης.
Άλλοι λίγο άλλοι πολύ, κυβερνήσεις και κάτοικοι πόλεων υιοθετούν τη βία και την απάνθρωπη μεταχείριση αθώων θυμάτων του πολέμου με πρόσχημα είτε την πραγματική απειλή των φανατικών μουσουλμάνων είτε την «χωρητικότητα» στα εδάφη τους.
Η Ελλάδα το τελευταίο διάστημα ενώ δέχεται τη μεγαλύτερη διέλευση προσφύγων σε σχέση με κάθε άλλη χώρα και από κάθε άλλη φορά, έχει καταφέρει με μια σχετικά ανθρώπινη συμπεριφορά να μην διεκδικεί για λογαριασμό τις συνηθισμένες ντροπιαστικές καταδίκες των περασμένων ετών για απάνθρωπες συνθήκες και βίαια μεταχείριση των προσφύγων και των μεταναστών.
Εντούτοις κι ενώ η κυβέρνηση με αρκετή καθυστέρηση προσπαθεί να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της απέναντι στην υπόλοιπη Ευρώπη προκειμένου να ομαλοποιηθεί η διέλευση και να εκταμιευτεί η βοήθεια, διάφορες τοπικές αντιδράσεις κατοίκων μοιάζει να υιοθετούν τη γνωστή λύση: «μακριά από μας, κι ας είναι όπου νάναι».
Τις αντιδράσεις αυτές εκμεταλλεύονται οι ακραίοι φανατικοί και ακροδεξιοί και φασιστικοί θύλακες σπρώχνοντας τις τοπικές κοινωνίες ακόμα και σε βίαιες αντιδράσεις.
Από κοντά και πολλά ΜΜΕ που εξακολουθούν τα φοβικά τους κηρύγματα στην προσπάθειά τους να αντιπολιτευτούν την κυβέρνηση (για τους δικούς τους λόγους) ενώ παρουσιάζουν ακόμα και μεγεθυμένες τις αντιδράσεις ρίχνοντας το απαραίτητο λάδι σε μια φωτιά που αν δεν σβήσει οι κίνδυνοι θα είναι πολλαπλοί. Σήμερα είναι οι πρόσφυγες, αύριο θα είναι οι ρομά, μεθαύριο οι φτωχοί και οι άστεγοι και πάει λέγοντας.
Οι αντιδράσεις και η δυσφορία ως ένα βαθμό είναι δικαιολογημένες μια και είτε λόγω του επείγοντος είτε και λόγω αδιαφορίας των αρχών δεν προηγήθηκαν οι απαραίτητες συνεννοήσεις ούτε και ο απαραίτητος διάλογος. Τώρα όμως που έστω και καθυστερημένα επιλέχτηκαν κάποια στρατόπεδα και κάποιοι χώροι για την προσωρινή καταγραφή ή την προσωρινή φιλοξενία και άρχισαν να γίνονται οι απαραίτητες εργασίες ώστε να μπει μια τάξη στο πρόβλημα για το καλό όλων, τώρα… ξαφνικά κορυφώνονται και οι αντιδράσεις.
Από την Κω μέχρι το Σχιστό και μέχρι τη Σίνδο ομάδες κατοίκων και τοπικών αρχόντων οργανώνουν την «αντεπίθεση».
Οι κάτοικοι στις περιοχές αυτές δεν υπερασπίζονται τον Αχελώο, ή το δάσος των Σκουριών ή το Κάβο Σίδερο ή τις κορυφογραμμές της Κρήτης και της Σκύρου, με «ακραίες αντιδράσεις και επεισόδια» που χάρη και στα ΜΜΕ έφτασαν μέχρι το σημείο πρόκλησης της άσκησης ποινικής δίωξης σε βάρος 20 κατοίκων της Μεγάλης Παναγιάς Χαλκιδικής για επτά κακουργήματα και έντεκα πλημμελήματα στις Σκουριές.
Κακουργήματα όπως αυτό της εγκληματικής οργάνωσης, της απόπειρας ανθρωποκτονίας, της κατοχής εκρηκτικών υλών, της έκρηξης και του εμπρησμού.
«Κάποιοι κάτοικοι, όμως, απέκλεισαν την πρόσβαση της αστυνομίας και έκαψαν λάστιχα, δημιουργώντας αποπνικτική ατμόσφαιρα. Έγινε περιορισμένη χρήση χημικών στο συγκεκριμένο σημείο, όπου παρακωλυόταν η πρόσβαση των αστυνομικών που είχαν πάει εκεί, για να επιτελέσουν το καθήκον τους», σημείωνε ο πρώην αναπληρωτής υπουργός ΠΕΚΑ μέσα στη Βουλή το 2013. Από κοντά όλα τα ΜΜΕ για τους «αντιεξουσιαστές κατοίκους» που κατέστρεφαν ιδιωτικό χώρο και εμπόδιζαν την καλή και υγιεινή αυτή επένδυση.
Σήμερα που τα ακατοίκητα στρατόπεδα ετοιμάζονται για να υποδεχτούν εξαθλιωμένους ανθρώπους διωγμένους από τη χώρα τους, που δεν απειλείται ούτε το περιβάλλον ούτε η οικονομία ούτε καν η τοπική κοινωνία που μόνο να κερδίσει έχει με μια ανθρώπινη συμπεριφορά, σήμερα λοιπόν οι αντιδράσεις με τα καψίματα από λάστιχα και οι ακραίες υβριστικές και βίαιες ενέργειες …είναι δικαιολογημένες.
Σήμερα οι δυο τρεις δήμαρχοι που αντιστέκονται και εμποδίζουν αναγκαίες λύσεις ανθρωπιάς δεν υποκινούνται πλέον από το ΣΥΡΙΖΑ και την αριστερά και επομένως είναι δικαιολογημένοι στα μάτια των δελτίων των 8!
Εδώ όμως είναι που ταιριάζει η προσφιλής και γενικά εκτοξευόμενη έκφραση της σημερινής αντιπολίτευσης : όποιος σπέρνει ανέμους (ειδικά στο ρατσισμό και στο φασισμό) θερίζει θύελλες.
Πράγματι!
Via : www.efsyn.gr
