Πρωτόγνωρο για τους πολίτες της Ισπανίας ήταν το τηλεοπτικό ντιμπέιτ που παρακολούθησαν το βράδυ της περασμένης Δευτέρας, στην τελική ευθεία για τις κρίσιμες βουλευτικές εκλογές της 26ης Ιουνίου. Αντί για μια μονομαχία μεταξύ των ηγετών του Λαϊκού Κόμματος (ΡΡ) και του Σοσιαλιστικού (PSOE), των δύο σχηματισμών που μονοπωλούσαν την εξουσία μετά την πτώση του καθεστώτος Φράνκο, για πρώτη φορά η αναμέτρηση είχε τέσσερις πρωταγωνιστές. Οι ηγέτες της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς πλαισιώθηκαν από τους εκπροσώπους των δύο νεοπαγών κομμάτων, του αριστερού Podemos και των κεντρώων Ciudadanos, οι οποίοι εισέβαλαν δυναμικά στο ισπανικό Κοινοβούλιο στις εκλογές του περασμένου Δεκεμβρίου.

Η κατάρρευση του παραδοσιακού δικομματισμού δεν έδωσε τη θέση της σε μια νέα ευσταθή πολιτική τάξη, καθώς οι σχοινοτενείς διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν δεν κατέληξαν στον σχηματισμό κυβέρνησης. Τίποτα δεν δείχνει, για την ώρα, ότι τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα την 27η Ιουνίου. Το ΡΡ του υπηρεσιακού πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι αναμένεται να διατηρηθεί στην πρώτη θέση, πρακτικά στάσιμο, με τα ποσοστά του να κυμαίνονται μεταξύ 28% και 29%, αλλά και πάλι δεν θα μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση, ακόμη κι αν συμμαχήσει με τους Ciudadanos, οι οποίοι τοποθετούνται γύρω στο 14-15%, στην τέταρτη θέση. Η μεγάλη ανατροπή, πάντα σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, είναι η άνοδος της συμμαχίας του Podemos με την Ενωμένη Αριστερά (κορμός της οποίας είναι το Κ.Κ. Ισπανίας) στη δεύτερη θέση, με ποσοστό γύρω στο 25%- 26%, πέντε μονάδες πάνω από το PSOE.

Φαίνεται ότι η συμμαχία του Podemos του Πάμπλο Ιγκλέσιας με την Ενωμένη Αριστερά του Αλμπέρτο Γκαρθόν έδωσε μια νέα δυναμική στον χώρο της Αριστεράς, παρά τον ετερόκλητο χαρακτήρα της – οι αντίπαλοί της μιλούν για ξεκάθαρο πολιτικό οπορτουνισμό. Προ των εκλογών του Δεκεμβρίου, ο Πάμπλο Ιγκλέσιας διαβεβαίωνε ότι το κόμμα του εκπροσωπεί το ριζοσπαστικά καινούργιο, πέρα από τη «χρεοκοπημένη» σοσιαλδημοκρατία και τον «παρωχημένο» κομμουνισμό.

Η «νέα σοσιαλδημοκρατία»

Σήμερα, ο ίδιος άνθρωπος αναγορεύει το Podemos στη «νέα σοσιαλδημοκρατία», κατ’ αντιδιαστολή προς το «παλιό» PSOE του Πέδρο Σάντσες, και περιβάλλεται στις προεκλογικές συγκεντρώσεις του από τα σφυροδρέπανα των «παρωχημένων» μεν, πλην εκλογικά χρήσιμων συμμάχων του. Καμία αντίφαση, για τον αρχηγό του Podemos: «Μα και ο Μαρξ και ο Ενγκελς σοσιαλδημοκράτες ήταν», δήλωσε στην El Pais ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών, σε μια πρωτότυπη αποτίμηση των δύο θεωρητικών του κομμουνισμού.

Πάντως, στο τηλεοπτικό ντιμπέιτ ο Μαριάνο Ραχόι επέλεξε να επιπλήξει τον Πάμπλο Ιγκλέσιας όχι τόσο για τη συμμαχία του με τους κομμουνιστές, ούτε καν για τις παλιές του συμπάθειες προς τον Ούγκο Τσάβες, όσο για την πολιτική του συγγένεια με τον… ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα. «Λένε (το Podemos) ότι θα τα διορθώσουν όλα όταν έρθουν στην εξουσία, ως διά μαγείας, αλλά τα ίδια έλεγε και ο Τσίπρας στην Ελλάδα», δήλωσε ο Ραχόι, προειδοποιώντας τους ψηφοφόρους για τον, κατά τη γνώμη του, κίνδυνο να γνωρίσει και η Ισπανία τις περιπέτειες της Ελλάδας.

Γεγονός παραμένει ότι το τηλεοπτικό ντιμπέιτ εδραίωσε στην κοινή γνώμη την εικόνα ενός αναδυόμενου νέου διπολισμού, με το ΡΡ και τη συμμαχία Unidos Podemos (Μαζί Μπορούμε) στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Αν επιβεβαιωθούν τα γκάλοπ (τα οποία, στην Ισπανία, δίνουν σχεδόν ταυτόσημα αποτελέσματα το τελευταίο διάστημα) τότε ο ηγέτης του PSOE, Πέδρο Σάντσες, θα βρεθεί ενώπιον σκληρότατων διλημμάτων. Με το κόμμα του στην τρίτη θέση και τους ψηφοφόρους να μην αντέχουν και τρίτες εκλογές μέσα σε ένα εξάμηνο, θα κληθεί είτε να δώσει ψήφο ανοχής στον Ραχόι –κάτι που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα διασπάσει το κόμμα του– είτε να μπει σε κυβέρνηση με το Podemos Unidos ως ελάσσων εταίρος. «Είναι σαν να διαλέγουμε αν θα ρίξουμε πυρηνική βόμβα στην Ε.Ε. ή στο PSOE», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ανώτατο στέλεχος των Σοσιαλιστών, φυσικά υπό την προϋπόθεση της ανωνυμίας.

Via : www.kathimerini.gr