Γράφει ο Δημήτρης Πνευματικάτος
Οι δύο παραλιακές πόλεις, η Ραφήνα και η Αρτέμιδα, φημισμένες, -ειδικότερα η πρώτη-, για τη θαλάσσια αύρα τους, ασφυκτιούν σήμερα από τη χαρακτηριστική δυσοσμία των βυτιοφόρων που κυκλοφορούν με τη χαρακτηριστική επιγραφή: «Εκκενώνουμε Βόθρους».
Βέβαια βόθρους εκκενώνουν μόνο οι νομοταγείς πολίτες!!! Διότι αρκετοί είναι εκείνοι που προτιμούν τη φτηνότερη μέθοδο της εκροής των βοθρολυμάτων τους στα ρείθρα των πεζοδρομίων.
Αντιπροσωπευτικός ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Ραφήνας-Πικερμίου: ζήτησε δημοσίως συγνώμη για τα αρτεσιανά λύματα της ιδιόκτητης πολυκατοικίας του τα οποία, μαζί με τις ανάλογες στερεές ουσίες ανέβλυζαν, (ελπίζουμε όχι πια) σε κεντρικότατο δρόμο της Ραφήνας, προκαλώντας την επώνυμη (αγανακτισμένη) διαμαρτυρία δεκαοκτώ και όχι μόνο γειτόνων του.
Για το αίσχος της μόλυνσης και τους κινδύνους των επιδημιών κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου μόνο οι γιατροί που μετέχουν στο δημοτικό συμβούλιο της Ραφήνας-Πικερμίου, αποτελώντας μάλιστα τη μία και μοναδική παράταξη που αντιμάχεται όλα αυτά. Φωνή βοώντων εν τη ερήμω.
Στο γειτονικό Δήμο, Σπάτων-Αρτέμιδος, ούτε κιχ δεν ακούγεται για μολύνσεις και επιδημίες, αν και το φαινόμενο εκροής λυμάτων στους δρόμους των δύο αυτών πόλεων έχει προ πολλού ξεφύγει από το να είναι φαινόμενο και έχει γίνει… «ψωμοτύρι».
Χρόνια τώρα, στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος και της θάλασσάς μας, κάποιοι επιμένουν να μην γίνει εργοστάσιο επεξεργασίας λυμάτων στη θέση «Πλατύ Χωράφι». Θέση την οποία προ πολλού έχει χωροθετήσει η Πολιτεία. Αλλά, τα λύματα μας, να τα στείλουμε στον «έξω αποδώ». Πιο απλά στην αυλή κάποιου κοντινού, ή, μακρινού γείτονα.
Με αυτά και με αυτά, έγιναν δεκάδες συνεδριάσεις όπου τη λύση του γείτονα, την υποστήριζαν και υποστηρίζουν, όψιμοι «λιμοκοντόροι» και… δήθεν «σουφραζέτες».
Κάποιοι ντόπιοι, που έπιαναν τα σήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μάταια βοούσαν ότι οι «κουτόφραγκοι» δεν διαθέτουν την ανοχή των κατοίκων των δύο πόλεων και δεν πείθονται από ψευτοδιλήμματα και ανούσια επιχειρήματα. Κι εδώ Φωνή βοώντων εν τη ερήμω.
Έτσι, στις 15 Οκτωβρίου, προχθές δηλαδή, ανακοινώθηκαν τα πρόστιμα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την απουσία κέντρου επεξεργασίας λυμάτων. Και η χειμαζόμενη χώρα μας επιβαρύνεται πλέον με 10.000.000 Ευρώ, πρόστιμο αλλά και με επιπλέον ποινή 3.640.000 Ευρώ για κάθε εξάμηνο καθυστέρησης μέχρι τη συμμόρφωση. Ποια συμμόρφωση και από ποίους;
Οι δήμαρχοι των δύο Δήμων, αλλά και η πλειοψηφία της αντιπολίτευσης, συνεπικουρούμενοι από λαλίστατους «εξωκοινοβουλευτικούς» επιμένουν στην άρνησή τους. Κι ότι «κοσκίνιζαν» μόνοι, το «κοσκινίζουν» τώρα με μία καθηγήτρια του Πολυτεχνείου, ζητώντας τη μεταφορά των λυμάτων τους στην Ψυτάλλεια.
Μάλιστα δε, έχουν προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ζητώντας να μην θεωρηθούν υπεύθυνοι για τη μη κατασκευή ΚΕΛ, και να μην πληρώσουν τα πρόστιμα οι υπαίτιοι Δήμοι, -όπως λέει ο νόμος- αλλά να τα επιβαρυνθούν όλοι οι πολίτες της χώρας. Αυτή άλλωστε ήταν η δέσμευση στους ψηφοφόρους τους και το σύνθημα με το οποίο εξελέγησαν. -Η απόφαση του ΣτΕ αναμένεται τον Νοέμβριο-.
Αλλά, έστω ότι και τα πρόστιμα δεν επιμεριστούν στους δύο κυρίως υπεύθυνους Δήμους και επιβαρύνουν όλους τους πολίτες της χώρας, (φυσικά μέρος των προστίμων με άμεσο τρόπο θα το πληρώσουν και οι δημότες αυτών των Δήμων), οποία!!! λοιπόν, χαρά και υπερηφάνεια θα διέπει όλους εκείνους, οι οποίοι από στενοκεφαλιά και έωλες θέσεις, τα φόρτωσαν στους ήδη οικονομικά καταπονημένους ομοεθνείς τους;
Αλλά συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια. Γι αυτούς είναι καλύτερα να μειωθούν λίγο περισσότερο οι συντάξεις των Ελλήνων, από το να αποδεχτούν ένα έργο πολιτισμού και ανάπτυξης που, ωιμέ!!! θα θίγει τον πολιτικό εγωισμό τους.
Οι λιμοκοντόροι και οι σουφραζέτες ανήκουν σε μια άλλη ανεπίστρεπτη εποχή. Μήπως είναι καιρός να το καταλάβουν;
Ακολουθεί το κείμενο της Εφημερίδας «Καθημερινή»…
Πρόστιμο 10 εκατ. ευρώ για τα λύματα στην Ανατολική Αττική
Πρόστιμο 10 εκατομμυρίων ευρώ και χρηματική ποινή 3,64 εκατομμυρίων ευρώ ανά εξάμηνο καθυστέρησης, επιβλήθηκε στην χώρα μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, επειδή καθυστερήσαμε να εφαρμόσουμε την οδηγία για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων. Η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου για την απουσία αποχέτευσης στην Αττική ήταν αναμενόμενη και προκαλεί αναστάτωση στα υπουργεία Περιβάλλοντος και Εσωτερικών και την Περιφέρεια.
Η υπόθεση αφορά τους δήμους Σπάτων-Αρτέμιδας και Ραφήνας-Πικερμίου. Οι δύο δήμοι της Ανατολικής Αττικής είναι οι μεγαλύτεροι από όσους εξακολουθούν να μην έχουν αποχέτευση. Και οι μόνοι (από ένα αρχικό γκρουπ 21 πόλεων άνω των 10.000 κατοίκων) που εξακολουθούν να μη διαθέτουν βασικές υποδομές για τη διαχείριση των αστικών λυμάτων, 17 χρόνια μετά τη λήξη της προθεσμίας που έθετε η κοινοτική νομοθεσία και οκτώ χρόνια μετά την καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Η επί του θέματος οδηγία της ΕΕ προβλέπει, μεταξύ άλλων, ότι τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε όλοι οι οικισμοί με ισοδύναμο πληθυσμό άνω των 15.000 να διαθέτουν δίκτυα αποχέτευσης αστικών λυμάτων και να επεξεργάζονται τα λύματά τους πριν από την απόρριψη.
Με τη σημερινή απόφασή του, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η Ελλάδα «παρέβη την υποχρέωση εκτέλεσης της απόφασης του 2007, καθόσον, κατά την εκπνοή της προθεσμίας που έταξε η Επιτροπή για την εκτέλεση της απόφασης αυτής (25 Απριλίου 2011), οι έξι επίμαχοι οικισμοί (Λευκίμμη, Μαρκόπουλο, Κορωπί, Νέα Μάκρη, Ραφήνα και Αρτέμιδα) εξακολουθούσαν να μην είναι εξοπλισμένοι με συστήματα συλλογής ή επεξεργασίας των αστικών λυμάτων».
Όσον αφορά τη χρηματική ποινή, το Δικαστήριο έκρινε ότι «η έλλειψη ή η ανεπάρκεια συστημάτων συλλογής ή επεξεργασίας των αστικών λυμάτων είναι ικανές να βλάψουν το περιβάλλον και πρέπει να λογίζονται ως ιδιαιτέρως σοβαρές». Ωστόσο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο παρατηρεί, ως ελαφρυντική περίσταση, ότι, λαμβανομένου υπόψη του σχετικά μικρού αριθμού των οικισμών που δεν έχουν ακόμα συμμορφωθεί, η βλάβη στο περιβάλλον είναι λιγότερο σημαντική από εκείνη που διαπιστώθηκε το 2007. Ομοίως, «λαμβάνει υπόψη τις προσπάθειες τις οποίες κατέβαλε η Ελλάδα και αναγνώρισε η Επιτροπή».
Για τον υπολογισμό της χρηματικής ποινής, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η διάρκεια της παράβασης που προσάπτεται στην Ελλάδα είναι σημαντική, ήτοι σχεδόν οκτώ έτη από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης του 2007. Τέλος, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έλαβε υπόψη τη μείωση της ικανότητας πληρωμής της Ελλάδας, δεδομένου ότι το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της χώρας, εν τω μεταξύ, όντως, μειώθηκε.
Για όλους αυτούς τους λόγους, το Δικαστήριο έκρινε ενδεδειγμένο να επιβάλει στην Ελλάδα, από σήμερα, προοδευτικώς μειούμενη χρηματική ποινή, ύψους 20.000 ευρώ ανά ημέρα, ήτοι 3,64 εκατομμύρια ευρώ ανά εξάμηνο καθυστέρησης, το πραγματικό ποσό της οποίας πρέπει να υπολογίζεται στο τέλος κάθε εξάμηνης περιόδου, λαμβανομένου, κάθε φορά, υπόψη του αριθμού μονάδων ισοδύναμου πληθυσμού που συμμορφώθηκαν με την απόφαση του 2007.
Όσον αφορά το κατ’ αποκοπήν ποσό, αποφάσισε να επιβάλει στην Ελλάδα την καταβολή ποσού 10 εκατομμυρίων ευρώ.
Τις πταίει;
Οι δύο δήμοι αντιδρούν έντονα, επιμένοντας ότι είναι δυνατή η σύνδεσή τους με την Ψυττάλεια έναντι της δημιουργίας βιολογικού καθαρισμού (στην περιοχή Πλατύ Χωράφι Σπάτων). Το τραγικότερο είναι ότι, με τη διατήρηση της υπόθεσης σε εκκρεμότητα, χάθηκαν πόροι 250 εκατ. ευρώ από το ΕΣΠΑ. Ευθύνες για το σημερινό αδιέξοδο φέρει και η ΕΥΔΑΠ που οδήγησε σε σχεδόν δεκαετή καθυστέρηση τον σχεδιασμό, λόγω της πλημμελούς επεξεργασίας της μελέτης γύρω από το ρέμα Ραφήνας (και την ακύρωση των περιβαλλοντικών όρων του έργου από το ΣτΕ). Επιπλέον, δεν έχει προχωρήσει στην ολοκλήρωση των απαραίτητων μελετών, εφόσον τυπικά η συναίνεση των δήμων δεν είναι απαραίτητη (το έργο, αν ποτέ γίνει, θα χρηματοδοτηθεί από την Περιφέρεια Αττικής και την Ε.Ε.). Ευθύνες έχουν και τα υπουργεία Περιβάλλοντος και Εσωτερικών, που επί τόσα χρόνια επέτρεψαν να μείνει η υπόθεση σε εκκρεμότητα.
