του Βασίλη Παικου
Δεν τον εγγίζουν τον Γιώργο Παπανδρέου τα σχετικά με την αμαρτωλή ΜΚΟ των αποναρκοθετήσεων, μας πληροφορούν «κύκλοι» του. Κι ας την είχε υπερασπιστεί θερμά κατά το παρελθόν στη Βουλή. Κι ας εμπλέκεται ο στενότερος των συνεργατών του Άλεξ Ρόντος. Δεν ήξερε τίποτα ο πρώην Πρωθυπουργός. Ο τότε Υπουργός Εξωτερικών, ο καθ’ ύλην αρμόδιος, επί των ημερών του οποίου διεπράχθησαν τα αίσχη.
Θα είχε πραγματικά πολύ ενδιαφέρον να δημοσιευόταν η πλήρης λίστα όλων των ΜΚΟ, των διαχρονικά επιχορηγηθεισών από το Υπουργείο των Εξωτερικών. Με τα αντίστοιχα ποσά των επιχορηγήσεων, εννοείται. Και τις ημερομηνίες καταβολής. Είναι βέβαιο πως θα φρικιούσε το σύμπαν. Καθώς θα διαπιστώναμε πως η ΜΚΟ η επιφορτισμένη με την «διάδοση της Ορθοδοξίας στην Βόρεια Κορέα», δεν ήταν η πιο εξαντρίκ. Και θα διαπιστώναμε επίσης πως ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει τα μαλλιά της κεφαλής του σε -υπό υψηλήν προστασίαν- θηριώδεις απάτες.
Αλλά το θέμα μας σήμερα δεν είναι ακριβώς αυτό. Που ίσως δεν είναι και το μείζον. Η κατά σύστημα αποφυγή ανάληψης της πολιτικής ευθύνης για τις αθλιότητες, είναι ό,τι προσβάλει περισσότερο τη νοημοσύνη αλλά και τις ευαισθησίες των πολιτών.
Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν ήξερε τίποτα για τις αποναρκοθετήσεις-μαϊμού. Όπως δεν αισθάνεται πως φέρει την ελάχιστη πολιτική ευθύνη για τα κατορθώματα του Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Του Υπουργού του που βρίσκεται καθ’ οδόν προς το Ειδικό Δικαστήριο. Κι ας ήταν αυτός η κορυφαία προσωπική του επιλογή στο πλαίσιο της πρώτης Κυβέρνησής του.
Ο Κώστας Σημίτης δεν ήξερε τίποτα για τις απίστευτες, στην έκταση και στο βάθος τους, λαμογιές του Άκη Τσοχατζόπουλου. Ούτε για κείνες του Τάσου Μαντέλη και του Θόδωρου Τσουκάτου. Όπως δεν ήξερε τίποτα και για το μέγα σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. Εκεί όπου πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου που γνώρισε ο τόπος. Προς όφελος των επιτηδείων φυσικά, και προς ζημίαν αφελών φουκαράδων.
Ο Κώστας Καραμανλής δεν ήξερε τίποτα για το Βατοπέδι. Κι ας είχε φτάσει το σκάνδαλο ως τα σκαλιά του ιδιαίτερου γραφείου του. Όπως δεν ήξερε τίποτα και για τα δομημένα ομόλογα, και για τους «κουμπάρους», και για τις υποκλοπές και για τα πάντα όλα.
Και, εννοείται, οι κατά καιρούς κομματικοί αρχηγοί, ο Σημίτης, ο Παπανδρέου, ο Καραμανλής, ο Μητσοτάκης, δεν ξέρουν τίποτα, απολύτως τίποτα για τις περίεργες, τις ύποπτες, τις κατάμαυρες χρηματοδοτήσεις των κομμάτων τους, ακόμη κι εκείνες από τη Siemens που βγάζουν μάτι. Ούτε καν μετά την αποκάλυψη Τσουκάτου. Τα πάντα γίνονταν ερήμην και εν αγνοία τους.
Δεν ήξεραν τίποτα λοιπόν οι αρχηγοί, οι Πρωθυπουργοί, οι Υπουργοί. Ας το δεχτούμε. Όμως, με ποιο δικαίωμα άραγε «δεν ήξεραν»; Δεν όφειλαν να «ξέρουν»; Κι αν πράγματι δεν ήξεραν ενώ όφειλαν να ξέρουν, δεν είναι γι αυτό υπόλογοι απέναντι στο λαό; Δεν του χρωστούν μια συγνώμη; Γιατί λοιπόν σιωπούν; Ή μήπως δεν αντιλαμβάνονται πως συμβάλουν έτσι στην ακόμη μεγαλύτερη, στην ολοκληρωτική απαξίωση των πολιτικών και της πολιτικής της ίδιας;
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, όταν κάποτε διαπιστώθηκε πως κάτι ανορθόδοξο συνέβαινε στο πλαίσιο της Κυβέρνησής του, είχε συνοψίσει την αποφυγή ανάληψης της όποιας ευθύνης, με την ιστορική φράση «εγώ απλώς προεδρεύω»…
…Ε λοιπόν ο αείμνηστος έχει φτιάξει σχολή. Στην οποία έχουν ενταχθεί οι πάντες. Πρωθυπουργοί, Υπουργοί, αρχηγοί, απλώς προήδρευαν επί παντός. Που πάει να πει, κανείς με συναίσθηση ευθύνης. Κανείς με ευαισθησία στοιχειώδη. Κανείς με φιλότιμο…
Via : www.athina984.gr
