Γυάρος: η απομόνωση του χτες, πνοή οράματος σήμερα

Νησί εξορίας, τόπος βασανιστηρίων, καρδιά του περιβαλλοντικού προγράμματος ΚΥΚΛΑΔΕΣ LIFE. Μία άγνωστη πλευρά της Γυάρου θα ανακαλύψουν όσοι επισκεφθούν την έκθεση με τίτλο «Γυάρος: η απομόνωση του χτες, πνοή οράματος σήμερα», έως τις 30 Μαρτίου 2017 στις αίθουσες εκθέσεων του Βαφοπούλειου Πνευματικού Κέντρου. Την έκθεση φωτογραφίας που έχει επιμεληθεί ο Θανάσης Κοττάς συνδιοργανώνουν ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974, το WWF Ελλάς και το Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Θεσσαλονίκης.

Φυσικό τοπίο που σου κόβει την ανάσα, μοναδικά είδη που κινδυνεύουν με εξαφάνιση, αλλά και ένα ιστορικό μνημείο στοιχειωμένο από τον ανθρώπινο πόνο. Αυτή είναι μία γεύση της έκθεσης φωτογραφίας «Γυάρος: η απομόνωση του χτες, πνοή οράματος σήμερα» που θα πραγματοποιηθεί στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Θεσσαλονίκης. Tο νησί των Βόρειων Κυκλάδων υπήρξε τόπος μαρτυρίου για πάνω από 22.000 Έλληνες που κρατήθηκαν εξόριστοι και βασανίστηκαν για τις πεποιθήσεις τους.

Πέρα από τόπο μνήμης, από το 2013, η Γυάρος αποτελεί επίσης την καρδιά του περιβαλλοντικού προγράμματος ΚΥΚΛΑΔΕΣ LIFE, που έχει ως στόχο τη δημιουργία μιας πρότυπης προστατευόμενης περιοχής πέριξ της Γυάρου από κοινού με τις κοινωνίες της Άνδρου και της Σύρου, με σεβασμό προς το περιβάλλον αλλά και τις ανθρώπινες δραστηριότητες.

Το νησί με τη βαριά ιστορία εντάχθηκε στο Ευρωπαϊκό οικολογικό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Νatura 2000 το 2011, χάρη σε μία μοναδική και άγνωστη σε πολλούς αποικία: στις παραλίες και τις σπηλιές του ζει και αναπαράγεται περίπου το 12% του παγκόσμιου πληθυσμού της απειλούμενης με εξαφάνιση Μεσογειακής φώκιας, ενός από τα σπανιότερα θαλάσσια θηλαστικά της Ευρώπης.

Αυτή η αθέατη με γυμνό μάτι βόρεια πλευρά του νησιού έρχεται σε αντιδιαστολή με την μαρτυρική νότια πλευρά όπου και βρίσκονται τα κτίρια των φυλακών. Χιλιάδες φυλακισμένοι βασανίστηκαν και υπέφεραν στο αφιλόξενο για τον άνθρωπο νησί, που αποτέλεσε τόπο εξορίας ήδη από τα Ρωμαϊκά χρόνια μέχρι και το 1974, οπότε και έκλεισε τις πόρτες του κλείνοντας έτσι και ένα μαύρο κεφάλαιο της ελληνικής ιστορίας.

Το απέραντο αιγαιοπελαγίτικο γαλάζιο και οι απροσπέλαστες σπηλιές που οι φώκιες χρησιμοποιούν για καταφύγιο παντρεύονται με ασπρόμαυρες φωτογραφίες των φυλακών, σκίτσα των κρατουμένων και μοναδικές μαρτυρίες των ανθρώπων που έζησαν στο κολαστήριο των φυλακών της Γυάρου.

Η είσοδος είναι ελεύθερη.