(αλλά και για τη σχέση του ελληνικού με το βρετανικό Όχι )
του Μιχάλη Σαμπατακάκη *
Το πραγματικό ερώτημα για την Αριστερά ( και ευτυχώς όχι μόνο γι΄ αυτή) δεν είναι αν πρέπει να αλλάξει η Ευρώπη (που φυσικά πρέπει να αλλάξει), αλλά με ποιο τρόπο μπορεί να αλλάξει η Ευρώπη και φυσικά προς ποια κατεύθυνση.
Η αδυναμία του ελληνικού Όχι (το ατελέσφορο δηλαδή), είναι ότι αναζήτησε μια εθνική λύση σε ένα ουσιαστικά ευρωπαϊκό πρόβλημα και γι’ αυτό αυτή η αναζήτηση έχει στοιχεία συντηρητισμού.
Η αναζήτηση εθνικής λύσης είναι το πεδίο που το ελληνικό Όχι συναντά το βρετανικό Όχι στην Ευρώπη, το οποίο βρετανικό Όχι ξέρουμε ότι είναι βαθειά συντηρητικό.
Η απάντηση στο «δεν υπάρχει εναλλακτική», όπως ισχυρίζονται οι νεοφιλελεύθεροι, είναι ότι ίσως μπορεί να υπάρξει εναλλακτική για την Ευρώπη, αλλά αυτή δεν μπορεί παρά να είναι ευρωπαϊκή εναλλακτική και όχι εθνική εναλλακτική. Θα συνέβαινε στο ευρωπαϊκό γήπεδο και με ευρωπαϊκές συμμαχίες.
Η αναζήτηση εθνικής εναλλακτικής σ’ ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα είναι (συνήθως) εθνικισμός και αφορά την άκρα Δεξιά.
(Αυτά μάθαμε στην Ανανεωτική Αριστερά).
*Από ανάρτηση στο λογαριασμό του στο facebook : https://www.facebook.com/m.sabatakakis?fref=nf
